Εκείνος που επιτίθεται περισσότερο, κατακτά ελάχιστα. Σ’ εκείνον που αντιστέκεται ελάχιστα, του επιτίθενται ελάχιστα. Εκείνος που λαχταρά και διψά για τη δόξα και τον πλούτο περισσότερο επιτίθεται σ’ αυτόν τον κόσμο, γι’ αυτό και κατακτά ελάχιστες αξίες αυτού του κόσμου, ενώ ταυτόχρονα χάνει την ίδια την αξία του. Ο ταπεινός άνθρωπος αντιστέκεται ελάχιστα, γι’ αυτό ελάχιστα του επιτίθενται. Η φύση δεν αγαπά εξεγέρσεις ανάμεσα στους ανθρώπους και τους τιμωρεί με αφανισμούς και λιμούς. Ο μονομάχος στον δρόμο έχει εχθρούς όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά και τη φύση. Ακόμα και αν αστοχήσει το βέλος καθώς θα περνά δίπλα από ένα θάμνο,…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 17 Στίχ. 20-37. Η βασιλεία του Θεού και το καθήκον μας.17.21 οὐδὲ ἐροῦσιν, ᾽Ιδοὺ ὧδε· ἤ, ιδού εκεῖ(1)· ἰδοὺ γὰρ(2) ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν(3).21 Δε θα πούνε “να, εδώ είναι” ή “εκεί”, γιατί η βασιλεία του Θεού είναι κιόλας ανάμεσά σας».(1) Εξηγεί εδώ το όχι με παρατήρηση.=Δεν θα πουν οι άνθρωποι· να εδώ ή να εκεί η προσωποποίηση της βασιλείας αυτής, ο Μεσσίας (δ), «το οποίο κάνουν στους γήινους βασιλιάδες»…

Ματθαίου ιγ' 1 Ο Ιησούς άλλοτε περπατούσε κι άλλοτε καθόταν στην ακροθαλασσιά. Έμενε μόνος. Σιωπούσε. Άφινε το βλέμμα του να χαθή στον ορίζοντα της θάλασσας και τουρανού ενώ ο αργαλειός της σκέψεώς του δούλευε. Δεν γνωρίζομε τί ένοιωθε ο Ιησούς τις στιγμές αυτές. Σε κανένα ποτέ δεν μίλησε γι’ αυτές.Ο Ιησούς δεχόταν συνεχώς και κατ’ ευθείαν την αποκάλυψι του Θεού για όλα και για το κάθε τί που του συνέβαινε. Ο Ίδιος είχε ομολογήσει για τις στιγμές αυτές, ότι «ουκ ειμί μόνος. Ο Πατήρ μετ’ εμού εστί».Όλες οι στιγμές της ζωής του Χριστού, ιδίως κοντά στη θάλασσα ή μέσα στη…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 17 Στίχ. 11-19. Η θεραπεία των δέκα λεπρών.17.13 καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν(1) λέγοντες, ᾽Ιησοῦ ἐπιστάτα(2), ἐλέησον ἡμᾶς(3).13 και του φώναζαν δυνατά: «Ιησού, αφέντη, ελέησέ μας!»(1) Το ἦραν φωνὴν συμφωνεί με το πόρρωθεν (p). Έβγαλαν όλοι μαζί κραυγή ικανή να προσελκύσει την προσοχή του (g). Και «ως προς τον τόπο, από τη μία, στέκονταν μακριά, ως προς την ικεσία, από την άλλη, ήλθαν κοντά. Διότι είναι κοντά και σε όλους όσους τον επικαλούνται αληθινά»…

Συλλογή κειμένων π. Νικόλαος Πουλάδας. «[Η ταπείνωση του ιδίου του Οσίου Μαξίμου! Ο όσιος μιλά για τον εαυτό του] Εγώ που είμαι με τη θέλησή μου σε διάσταση μαζί του [με το Θεό] και που εμπρόθετα κατοικώ, όπως κάποια χώρα, την έξη της κακίας την μακριά από αυτόν και που εκτρέφω με τις πράξεις μου σαν χοίρους τα πάθη της ατιμίας,… αφού απορρίψω το φορτίο που με βαραίνει περισσότερο από όλα της ραθυμίας και της αμέλειας για χάρη αυτής της δύναμης» (Φιλοκαλία εκδ.ΕΠΕ τόμ.15Α,123)  «[ο.π.] «Η φωνή μου είναι αδύνατη κι είμαι βραδύγλωσσος»[λόγια του Μωϋσή], και ο άλλος [Ιερεμίας] «Δέσποτα…

ΝΙΩΘΩ τον εαυτό μου διαρκώς βυθισμένο μέσα στην λάσπη της αμαρτίας ως τον λαιμό, έλεγε με ταπεινοσύνη ο Αββάς Παύλος, και κλαίω φωνάζοντας στον Ιησού με όλη την δύναμη της καρδιάς μου: Κύριε, ελέησόν με!     Ο ΑΒΒΑΣ Σιλουανός είχε διαρκώς στην καρδιά του το πένθος και γι’ αυτό δεν ήθελε να βγαίνει εξω από την ερημική καλύβα του. Όταν αναγκαζόταν να βγει, σκέπαζε το πρόσωπο με το κουκούλι του. -Δεν είμαι άξιος να βλεπω το φώς, αφού ζώ ακόμη στο σκοτάδι της αμαρτίας, έλεγε σ’ εκείνους που τον ρωτούσαν γιατί επέμενε να σκεπάζει τα μάτια του.    …

Συγχωρώ… κάνω χώρο στην καρδιά μου να χωρέσω με σένα,με τον άλλο, με τον άλλο…Κάνω χώρο να χωρέσουμε μαζί. Συγχωρώ, σημαίνει βλέπω τον άλλο όπως είναι,με την αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του,με όλα τα βαρίδια του και τα ελαττώματά του, και λέω :– θα σε κουβαλήσω, όπως ένα σταυρό,θα σε κουβαλήσω μέχρι Τη Βασιλεία Του Θεού,είτε το θέλεις είτε όχι.Και είτε είσαι καλός είτε είσαι κακός,θα σε κουβαλήσω στους ώμους μου,θα σε φέρω μπροστά Στον Κύριο και θα πω:Κύριε, όλη μου τη ζωή κουβάλησα αυτόν τον άνθρωπο,γιατί φοβόμουνα μήπως χαθεί.Τώρα είναι δικό Σου το θέμα να τον συγχωρήσεις,στο…

Όταν οι άνθρωποι συζητάνε κάποιο θέμα, ή απλώς συνομιλούνμεταξύ τους, πολύ σπάνια ο ένας ακούει τον άλλον. Ο καθέναςπροσπαθεί να πει αυτό που σκέφτεται, να δείξει την εξυπνάδα του, τηγλαφυρότητά του, και δεν ακούει αυτό που του λέει ο άλλος. Και δενακούνε, διότι δεν ξέρουν, σύμφωνα με τον λόγο του αποστόλουΙακώβου, να είναι αργοί στο να μιλάνε. Λίγοι άνθρωποι είναι γρήγοροιστο να ακούνε, λίγοι είναι αυτοί που δεν μιλάνε πολύ, που ζυγίζουν τονλόγο τους και σκέφτονται πριν πουν κάτι. Λίγοι άνθρωποι φροντίζουν να είναι ο λόγος τους αγαθός καιωφέλιμος για τους άλλους και, τα λόγια που λένε, να είναι γεμάτασοφία…

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να ελέγχουμε τα παραπτώματα του πλησίον μας. Ένας είναι να κρίνουμε αυστηρά με μίσος και θυμό. Και άλλος είναι να ελέγχουμε με αγάπη και πραότητα. Γι’ αυτό ο Κύριος Ιησούς Χριστός λέει: «Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε» (Κατά Ματθαίον. 7,2). Ποιος και πού θα μας κρίνει; Αυτός ο ίδιος ο Κύριος στην φοβερά Του Κρίση. Αν στην ζωή μας ενεργούμε σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου και μετράμε τους άλλους με το μέτρο της αγάπης, του ελέους και της ευσπλαχνίας, τότε και Αυτός στην Κρίση Του Θα μας μετρήσει με το ίδιο μέτρο. Αν με…

-Ο τρόπος που ψάλλω Γέροντα, είναι βαρύς. Έχω τον λογισμό πώς αυτό οφείλεται στο ότι η προφορά μου είναι βαριά.-Σε έχω δει και ...βαριά και ...ελαφριά! Όταν είσαι βαριά, τότε ψέλνεις και βαριά. Από την εσωτερική σου κατάσταση ξεκινάει αυτό, αυτήν να ελέγχεις. Ένας που έχει λεπτή φωνή, αν είναι σε καλή πνευματική κατάσταση, ακούγεται σαν αηδονάκι αλλιώς, είναι σαν να τσιρίζει. Ένας που έχει χονδρή φωνή, αν δεν είναι σε καλή κατάσταση, ακούγεται σαν γέρος που μαλώνει.Αν ψάλετε μια μια, θα καταλάβετε σε τι κατάσταση βρίσκεσθε εκείνη την ώρα.-Γέροντα, όταν ψάλλουμε στον ναό προσέχουμε να μη γίνονται παραφωνίες.-Φυσικά χρειάζεται…