ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του. Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι. Αδελφέ, συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει το…
ΛΕΝΕ για καποιον Ερημίτη στην Ραϊθώ πώς δεν έβγαινε ποτέ εξω από την καλύβα του. Πολλες φορες τον είχαν δει να σταματά το πλεξιμό του και να κοιτάζει περίλυπος την γη. Κινούσε αργά-αργά, θλιμμένα το κεφάλι, στέναζε βαθιά με πόνο και σιγομουρμούριζε: -Άραγε τί να γίνεται; Έμενε αρκετή ώρα σιωπηλός, σκουπιζε τα δακρυα, που σαν ποτάμι έτρεχαν από τα βαθουλωμένα μάτια του, και πάλι άρχιζε τα ίδια. -Τί συλλογίζεσαι, Αββά, και είσαι τόσο πικραμένος; τον ρωτούσαν συχνά οι αδελφοί, που του πηγαιναν λίγο φαγητό. -Πώς σήμερα είναι η τελευταία ημέρα μου κι αλίμονο. Δεν φρόντισα να ετοιμάσω την εξοδό μου,…
ΌΤΑΝ ο Μέγας Αρσένιος αρρώστησε και κατάλαβε πως είχε φτάσει πια το τέρμα της επίγειας ζωής του, άρχισε να κλαίει.   -Φοβάσαι, Αββά; τον ρώτησαν με απορία οι μαθητές του.   -Αυτός ο φόβος, παιδιά μου, δεν έλειψε στιγμή από την καρδιά μου από τότε που έγινα μοναχός, αποκρίθηκε ο μεγάλος φίλος του Θεού κι έκλεισε για πάντα τα σοφά χείλη του. Τρία πράγματα δυσκολεύεται πολύ ν’ αποκτήσει ο Χριστιανός γράφει ο Αββάς Ησαΐας ο αναχωρητής: το πένθος, τα δάκρυα και την διαρκή μνήμη του θανάτου. Κι όμως, αυτά συγκροτούν όλες τις άλλες αρετές. Ειδικώτερα για την ενθύμηση του θανάτου…
606. Μεγάλη είναι η αξία του ανθρώπου ως εικόνος του Θεού. Γιατί ο άνθρωπος τοποθετήθηκε στην κτίσι ως βασιλεύες της, ως ένα είδος θεού της; Γιατί, με την πίστι, είναι ένα πνεύμα με τον Κύριο. Γιατί ο Θεός έστειλε τον Υιό του να σώση τον κόσμο και να τον απαλλάξη από τη θανάσιμο σκιά του προπατορικού αμαρτήματος; Γιατί οι άνθρωποι είναι η εικών του Θεού. Γιατί δόθηκαν στους ανθρώπους τόσες υποσχέσεις και χαρίσματα, «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε… ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν»; (Α’ Κορ. β’ 9). Γιατί οι άνθρωποι είναι εικών του Θεού. Ώ,…
Ο Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα όταν έλεγε το “Πάτερ ημών”, ήταν σαν να ήταν ο Κύριος εκεί, ακριβώς δίπλα του, και ο Άγιος να συνομιλούσε μαζί του. «Ο Καθηγητής Σέργιος Νείλος στο Ημερολόγιό του «Στις όχθες του ποταμού του Θεού» και στην ημερομηνία 17 και 19 Μαρτίου 1910, γράφει πως επισκέφθηκε στο Νοσοκομείο της Όπτινα τον π. Νεκτάριο, που είχε λίγο ασθενήσει, μα τώρα βρισκόταν στην ανάρρωσι. Ο π. Νεκτάριος του είπε ότι τον είχε συνταράξει ένα φοβερό όνειρο, που το έβλεπε σχεδόν όλο το βράδυ και μάλιστα ήταν ασυνήθιστα ζωντανό. – Τι είδατε, τον ρώτησε ο Σέργιος Νείλος με…
Εξομολόγησιςκαλλωπισμός της ψυχήςΑν θέλης να είσαι ωραίος, να προσθέτης την εξομολόγησι των αμαρτημάτων σου και να μη παραλείπης να πλένης το πρόσωπό σου με τη συνεχή ροή των δακρύων της μετανοίας... Φρόντιζε πιο πολύ την ψυχή, και κάθε μέρα να την πλένης με τα θερμά δάκρυα. Διότι μ’ αυτό το ευλογημένο νερό απαλλάσσεται η ψυχή από τη βρωμιά και γίνεται λαμπρότερη.Ε.Π.Ε. 2,638ομολογία και δοξολογία Είναι διπλή η έννοια της εξομολογήσεως. Ή, δηλαδή, δηλώνει αναγνώρισι και καταδίκη των αμαρτημάτων, ή ευχαριστία στο Θεό.Ε.Π.Ε. 5,440 όχι γενικά, αλλά κατ' είδος!Να εξομολογηθής όλα τα αμαρτήματά σου, ένα προς ένα, και έτσι θα μάθης…
Εξομολόγησιςκαλλωπισμός της ψυχήςΑν θέλης να είσαι ωραίος, να προσθέτης την εξομολόγησι των αμαρτημάτων σου και να μη παραλείπης να πλένης το πρόσωπό σου με τη συνεχή ροή των δακρύων της μετανοίας... Φρόντιζε πιο πολύ την ψυχή, και κάθε μέρα να την πλένης με τα θερμά δάκρυα. Διότι μ’ αυτό το ευλογημένο νερό απαλλάσσεται η ψυχή από τη βρωμιά και γίνεται λαμπρότερη.Ε.Π.Ε. 2,638ομολογία και δοξολογία Είναι διπλή η έννοια της εξομολογήσεως. Ή, δηλαδή, δηλώνει αναγνώρισι και καταδίκη των αμαρτημάτων, ή ευχαριστία στο Θεό.Ε.Π.Ε. 5,440 όχι γενικά, αλλά κατ' είδος!Να εξομολογηθής όλα τα αμαρτήματά σου, ένα προς ένα, και έτσι θα μάθης…
«(Το κείμενο δίνει μία γεύση του τι εστί θεοπνευστία). Γι’ αυτό γράφει (ο Συμεών) προς τον κατά σάρκα πατέρα του λόγους.... Σ’ αυτό το σημείο, όταν έγραφε, του εμφανίσθηκε πάλι άλλη θεοσημεία. Καθώς δηλαδή έγραψε στον πατέρα την παραίνεσί του, θέλοντας να τον διδάξη πώς πρέπει να γράφη σε αγίους άνδρες, πρόσθεσε και τούτο· «την δε επιστολή προς τον άγιό μου πατέρα (τον Πνευματικό του) θα επιγράψης έτσι»· και συγχρόνως με τον λόγο —οποία καινά μυστήρια, Χριστέ βασιλεύ— ξαφνικά έλαμψε επάνω του από τον ουρανό φως άπειρο, σαν να διέσχισε την στέγη του δώματος, και γέμισε πάλι την ψυχή του…
    «Πραγματικά, καθώς κάποια νύκτα στεκόταν σε προσευχή και με καθαρό νου ενωνόταν με τον πρώτο καθαρότατο νου, είδε ξαφνικά να λάμπει σ’ αυτόν φως επάνω από τους ουρανούς, λαμπερό και άφθονο, που καταφώτισε το παν και το κατέστησε καθαρό σαν ημέρα. Από αυτό δε φωτιζόμενος και ο ίδιος νόμιζε ότι όλος ο οίκος μαζί με το δωμάτιο οπού στεκόταν είχε αφανισθεί και είχε περάσει αμέσως στο μη ον κι ο ίδιος αισθανόταν ότι είχε αρπαγή στον αέρα και είχε ξεχάσει τελείως το σώμα. Σ’ αυτήν την κατάσταση, όπως έλεγε και έγραφε στους έμπιστους του, γέμισε από μεγάλη χαρά…
Μνήμη θανάτου-Γέροντα, τί πρέπει να σκέφτεται κανείς την ημέρα που γεννήθηκε;-Να σκέφτεται την ημέρα που θα πεθάνη και να ετοιμάζεται για το μεγάλο ταξίδι.-Γέροντα, όταν κατά την εκταφή βρεθή άλειωτο το σώμα του νεκρού, αυτό οφείλεται σε κάποια αμαρτία για την οποία δεν μετάνοιωσε ο άνθρωπος;-Όχι, δεν είναι πάντα αιτία κάποια αμαρτία. Μπορεί να οφείλεται και σε φάρμακα που έπαιρνε ή στο χώμα του νεκροταφείου. Όπως και νάναι όμως, όταν κάποιος βγή άλειωτος, εξιλεώνεται κάπως με το ρεζίλεμα που παθαίνει μετά τον θάνατό του.-Γέροντα, γιατί, ενώ ο θάνατος είναι το πιο σίγουρο γεγονός για τον άνθρωπο, εμείς τον ξεχνούμε;-Ξέρεις, παλιά…

katafigioti

lifecoaching