616. Το Πανάγιο Πνεύμα με τη χάρι του Πατρός, ζωογονεί όλη την κτίσι.
617. Κατά τη νύκτα, η ψυχή μας κινείται πιο ελεύθερα. Έτσι, ο πνευματικός κόσμος μπορεί να επιδρά πάνω της πιο ελεύθερα. Αν κάποιος είναι ενάρετος, οι λογισμοί και οι κλίσεις της καρδιάς του είναι οι λογισμοί και οι κλίσεις του Ιδίου του Κυρίου ή των Αγγέλων και των Αγίων. Ενώ αν είναι αμετανόητος αμαρτωλός, είναι λογισμοί και κλίσεις του ιδίου του Αρχεκάκου.
618. Η θαυματουργός εικών του Σωτήρος είναι ο Ίδιος ο Κύριος, ο ζωγραφημένος επάνω της. Κλαίω πικρά για τη χάρι που πηγάζει εκείθεν για μένα τον ανάξιο. Και τα δάκρυά μου αυτά καθαρίζουν την ψυχή μου από την αμαρτία και με πλημμυρίζουν με ειρήνη και χαρά.
619. Οι χριστιανοί, αποβλέποντας στην αιωνία ειρήνη και χαρά, που τους περιμένει στον ουρανό, πρέπει γενναία και αισιόδοξα να αντιμετωπίζουν εδώ κάτω όλες τις θλίψεις, όλα τα δυσάρεστα. Αλλοιώς, τι νόημα θα είχαν εκείνη η ανάπαυσις και εκείνη η ειρήνη; Τι ειρήνη και ανάπαυσις θα υπήρχε για όποιον εδώ κάτω πέρασε άνετα τη ζωή του, χωρίς να δοκιμασθή; «Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πραξ. ιδ’ 22).
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 246-247)