Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Εκεί στο Μοναστήρι...Ο Γέροντας συνέχισε :Κι εσύ, εκεί στο Μοναστήρι, την ώρα της ακολουθίας να είσαι αυτοσυγκεντρωμένος. Να τα παρακολουθείς, να τα ζεις όλα. Και ώρες και μεσώρια, και ψαλτήρια, και κανόνες. Ούτε μία λέξη να μην αφήνεις να πηγαίνει χαμένη. Να διαβάζετε καθαρά, με νόημα. Με αγάπη, με λατρεία προς τον Κύριό μας να φωνάζουμε : " Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με " .Να κάνεις μετάνοιες πολλές, όσες σου κανονίσουν. Αγνίζουν και αγιάζουν το σώμα και την ψυχή. Τώρα πια, δεν θα μπορείς να έρχεσαι εδώ. Η επικοινωνία μας θα είναι πνευματική. Όταν θα προσεύχεσαι στην Παναγια μας, ό,τι…
Μια μέρα περνούσε ο όσιος Ανδρέας, ο δια Χριστόν σαλός, μπροστά από τα σπίτια της αμαρτίας και έκανε πως παίζει. Τον είδε κάποια από τις άσεμνες γυναίκες να συμπεριφέρεται έτσι και τον έσυρε στο καταγώγιο της. Εκείνος τότε δεν αντέδρασε, αλλά την ακολούθησε. Καθώς μπήκε μέσα, μαζεύτηκαν γύρω του και οι άλλες πόρνες. -Πώς το έπαθες αυτό; τον ρώτησαν κοροϊδευτικά. Εκείνος χαμογέλασε, αλλά δεν αποκρίθηκε τίποτε. Μερικές τον χτύπησαν, ενώ άλλες δοκίμαζαν με πολλά χάδια και φιλήματα να τον παρασύρουν στην αμαρτία. Όταν τον είδαν τελείως απαθή, έλεγαν: -Αυτός ή νεκρός είναι ή ξύλινος ή πέτρινος! Ο όσιος έβλεπε ανάμεσα…
-    Γέροντα, τί πρέπει να κάνουμε, όταν μας έρχωνται λογισμοί υπερηφανείας;-    Όπως οι άλλοι γελούν, όταν μας βλέπουν να υπερηφανευώμαστε, έτσι κι εμείς να γελούμε με τους λογισμούς υπερηφανείας.-    Στον ταπεινό έρχονται υπερήφανοι λογισμοί;-    Έρχονται, αλλά γελάει, γιατί γνωρίζει τον εαυτό του.-    Γέροντα, κάπου διάβασα ότι τον λογισμό της υπερηφανείας πρέπει να τον διώχνουμε αμέσως όπως τον αισχρό λογισμό.-    Το θέμα είναι ότι τον αισχρό λογισμό τον καταλαβαίνεις εύκολα, ενώ τον λογισμό της υπερηφανείας, για να τον καταλάβης, χρειάζεται πολλή εγρήγορση. Αν λ.χ. την ώρα της προσευχής περάση ένας άσχημος λογισμός από τον νού σου, θα τον καταλάβης και θα…
28. «Δεύρο Νύμφη μου από Λιβάνου· δεύρο Νύμφη μου και Μήτερ» (ΜΟ).Η πρόσκλησις όμως του Νυμφίου προς την Νύμφη συνδυάζεται με έκκλησι για αυταπάρνησι. Λέει ο Νυμφίος στη Νύμφη, στο Άσμα Ασμάτων: «Δεύρο από Λιβάνου· ελεύση και διελεύση από αρχής πίστεως, από κεφαλής Σανίρ και Ερμών, από μανδρών λεόντων, από ορέων παρδάλεων» (δ' 8). Δηλαδή. Άφησε τις ομορφιές του κόσμου (=Λίβανος) και έλα να γίνης Νύμφη μου! Γι’ αυτό όμως θα χρειασθή να περάσης πανύψηλα βουνά (= Σανίρ και Ερών), όπου υπάρχουν σπηλιές λιονταριών και λεοπαρδάλεων!Την ίδια πρόσκλησι για αυταπάρνησι και αφοσίωσι βρίσκομε στον 44 Ψαλμό: «Άκουσον, θύγατερ, και ίδε...…
ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ που Βάνδαλοι, σαν πραγματική θεομηνία, σάρωναν αλύπητα τις χώρες της Ευρώπης κι αφηναν μόνο ερείπια στο πέρασμά τους, η Ιταλία πέρασε τα πιο πολλά δεινά. Οι ωραίες πόλεις της αφανίζονταν η μια μετά την άλλη. Οι άνθρωποι οδηγούνταν, σαν κοπάδια, αιχμάλωτοι στα βάθη της Αφρικής. Τα δύστυχα αυτά χρόνια ο Παυλίνος, ο Επίσκοπος μιας πόλεως της Καμπανίας, ξόδεψε την περιουσία του κι όλα τα χρήματα της Εκκλησίας για την εξαγορά αιχμαλώτων. Το κακό όμως ήταν τόσο μεγάλο, που, αν και έμεινε μόνο με τα ρούχα που φορούσε, ο φιλάνθρωπος Επίσκοπος δεν μπόρεσε να φροντίσει για όλους. Μια μέρα…
749- ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΔΙΚΟ. Κάποιος άραβας πριν πεθάνη είχε συντάξει τη διαθήκη του και μεταξύ άλλων είχε γράψει και τα εξής: «Έθεσα όλη μου την περιουσία στο μεγάλο χρηματοκιβώτιο του γραφείου. Όσα περιέχει τα παραχωρώ στον πιο ευτυχισμένο της γης». Μετά το θάνατό του 10.000 πρόσωπα έτρεξαν στον καδή για να τον βεβαιώσουν πως ήταν οι πιο ευτυχισμένοι της γης και ότι γι’ αυτό είχαν δικαίωμα στο θησαυρό. Δεν έλειψαν οι φιλονικίες, τα κτυπήματα, οι φωνές. Ο καδής, για να προλάβη χειρότερα, έσπευσε να δηλώση πως αυτός ήταν ο πιο ευτυχισμένος της γης και ότι γι’ αυτό ο θησαυρός του…
ΕΛΕΓΑΝ για τον Αββά Παφνούτιο πως δεν είχε βάλει ποτέ κρασί στο στόμα του. και το νερό ακόμη το έπινε με μέτρο. Όμως κάποτε, ενώ περπατούσε στην έρημο, βρέθηκε χωρίς να το θέλει στα λημέρια μιας συμμορίας ληστών, που έτυχε την ώρα εκείνη να είναι πεσμένοι όλοι τους στο φαγοπότι. Ο αρχιληστής, που γνώριζε τον Ερημίτη και ήξερε πως δεν έπινε ποτέ κρασί, γέμισε το μεγάλο ξύλινο ποτήρι του μέχρι τα χείλη και με το σπαθί γυμνό στο άλλο χέρι τον απείλησε πως θα τον έσφαζε εκείνη την στιγμή, αν δεν το άδειαζε ως τον πάτο.- Θα το πιώ, είπε…
Όταν το 1570 ο τσάρος της Ρωσίας Ιβάν ο Τρομερός, γνωστός για την αντιφατική προσωπικότητά του, ήρθε στην πόλη Νόβγκοροντ, διέταξε τον θάνατο χιλιάδων κατοίκων της, επειδή υποψιαζόταν συνεργασία με τους εχθρούς του. Μετά την απάνθρωπη αυτή σφαγή, ξεκίνησε για τη γειτονική πόλη Πσκώφ, στην οποία ζούσε ο δια Χριστόν σαλός Νικόλαος. Έντρομοι οι κάτοικοι του Πσκώφ περίμεναν και στην πόλη τους την ίδια αντιμετώπιση από τον τσάρο. Τότε ο δούλος του Θεού Νικόλαος και ο διοικητής της πόλεως συνεργάστηκαν και έδωσαν εντολή να στρώσουν στους δρόμους τραπέζια με ψωμί και αλάτι, εθιμική ένδειξη φιλοξενίας, και να υποδεχτούν τον τσάρο…
- Γέροντα, με πειράζει η συνείδηση, όταν οικονομάω τον εαυτό μου. Σκέφτομαι: «Πώς οι Άγιοι βίαζαν τον εαυτό τους;». - Όταν ο άνθρωπος ξεπερνά τα όρια της αντοχής του, αγωνιζόμενος ταπεινά, με φιλότιμο, τότε έρχεται σ’ αυτόν θεία δύναμη, υπερφυσική. - Γέροντα, ο Αββάς Βαρσανούφιος λέει: «Μη ζητήσης σωματικήν ανάπαυσιν, εάν μη δώη σοι αυτήν ο Κύριος». Τι εννοεί; - Θέλει να πη να μην κοιτάζη κανείς το χουζούρι του, το βόλεμά του. Αυταπάρνηση χρειάζεται πρώτα και ύστερα έρχονται πολλές θείες δυνάμεις, γιατί, όταν υπάρχη αυταπάρνηση, τότε ο Θεός δίνει στον άνθρωπο την Χάρη Του.Αν ο άνθρωπος έχη το πνεύμα…
Κατά τη διάρκεια ενός διωγμού του αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286-310) συνελήφθη στην Αλεξάνδρεια μια όμορφη χριστιανή κόρη, που λεγόταν Ποταμίαινα. Η Ποταμίαινα ήταν δούλη κάποιου ακόλαστου ειδωλολάτρη, που προσπαθούσε με ποικίλους τρόπους να την πείση να υποχωρήση στους ανήθικους σκοπούς του. Τελικά την παρέδωσε στον έπαρχο και τον δωροδόκησε με πολλά χρήματα λέγοντας του: -Αν υποχωρήση στα θελήματα μου, άφησε την ελεύθερη. Αν όμως επιμένη στην άρνηση της, τιμώρησε τη σκληρά. Ο έπαρχος πάσχισε με διάφορα τιμωρητικά όργανα να τη φοβίση. Μεταξύ των άλλων, διέταξε ν’ανάψουν ένα μεγάλο καζάνι, γεμάτο πίσσα. Ενώ η φωτιά φούντωνε και η πίσσα άρχισε να κοχλάζη,…

katafigioti

lifecoaching