Όταν το 1570 ο τσάρος της Ρωσίας Ιβάν ο Τρομερός, γνωστός για την αντιφατική προσωπικότητά του, ήρθε στην πόλη Νόβγκοροντ, διέταξε τον θάνατο χιλιάδων κατοίκων της, επειδή υποψιαζόταν συνεργασία με τους εχθρούς του.
Μετά την απάνθρωπη αυτή σφαγή, ξεκίνησε για τη γειτονική πόλη Πσκώφ, στην οποία ζούσε ο δια Χριστόν σαλός Νικόλαος. Έντρομοι οι κάτοικοι του Πσκώφ περίμεναν και στην πόλη τους την ίδια αντιμετώπιση από τον τσάρο. Τότε ο δούλος του Θεού Νικόλαος και ο διοικητής της πόλεως συνεργάστηκαν και έδωσαν εντολή να στρώσουν στους δρόμους τραπέζια με ψωμί και αλάτι, εθιμική ένδειξη φιλοξενίας, και να υποδεχτούν τον τσάρο με βαθιά και γεμάτη σεβασμό υπόκλιση.
Μετά την πάνδημη αυτή εκδήλωση αφοσιώσεως, ο τσάρος πλησίασε τον Νικόλαο για να πάρη την ευλογία του. Τότε ο σαλός του πρόσφερε σ’ένα πιάτο ωμό κρέας, παρά το γεγονός μάλιστα ότι ήταν περίοδος Σαρακοστής! Ο τσάρος αρνήθηκε να το δεχτή.
-Είμαι χριστιανός! Δεν τρώγω κρέας σε περίοδο νηστείας.
Και ο Νικόλαος του απάντησε:
-Δεν τρως κρέας… Πίνεις όμως ανθρώπινο αίμα!
Ο τσάρος κατάλαβε το έγκλημά του και δεν το επανέλαβε στο Πσκώφ.
( Άγιοι της αρχαίας Ρωσίας)
( Χαρίσματα και χαρισματούχοι, Ι.Μ Παρακλήτου, τόμος γ΄, σελ. 73-74)