Κατά τη διάρκεια ενός διωγμού του αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286-310) συνελήφθη στην Αλεξάνδρεια μια όμορφη χριστιανή κόρη, που λεγόταν Ποταμίαινα. Η Ποταμίαινα ήταν δούλη κάποιου ακόλαστου ειδωλολάτρη, που προσπαθούσε με ποικίλους τρόπους να την πείση να υποχωρήση στους ανήθικους σκοπούς του. Τελικά την παρέδωσε στον έπαρχο και τον δωροδόκησε με πολλά χρήματα λέγοντας του:
-Αν υποχωρήση στα θελήματα μου, άφησε την ελεύθερη. Αν όμως επιμένη στην άρνηση της, τιμώρησε τη σκληρά.
Ο έπαρχος πάσχισε με διάφορα τιμωρητικά όργανα να τη φοβίση. Μεταξύ των άλλων, διέταξε ν’ανάψουν ένα μεγάλο καζάνι, γεμάτο πίσσα. Ενώ η φωτιά φούντωνε και η πίσσα άρχισε να κοχλάζη, ο δικαστής είπε:
-Ή πήγαινε και υποτάξου στον κύριο σου, ή διατάζω να σε πετάξουν μέσα!
Εκείνη δεν δείλιασε μπροστά στο φρικτό μαρτύριο και αποκρίθηκε με γενναιότητα:
-Αλλοίμονο, όταν ο ίδιος ο δικαστής μας προτρέπει στη διαφθορά!
Ο έπαρχος θύμωσε και διέταξε να τη ρίξουν αμέσως στο καζάνι. Τότε η νεαρή μάρτυς φώναξε δυνατά:
-Αν έτσι αποφάσισες, διάταξε να με βυθίσουν στην πίσσα σιγά-σιγά. Θα διαπιστώσης πόση δύναμη χαρίζει ο Χριστός στους δούλους Του.
Έτσι και έγινε! Η αγία Ποταμίαινα καιγόταν για πολλή ώρα, μέχρις ότου παρέδωσε την ηρωϊκή και αμόλυντη ψυχή της στον Νυμφίο της Χριστό.
(Λαυσαϊκή Ιστορία)
( Χαρίσματα και χαρισματούχοι, Ι.Μ Παρακλήτου, τόμος γ΄, σελ. 67-68)