749- ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΔΙΚΟ.
Κάποιος άραβας πριν πεθάνη είχε συντάξει τη διαθήκη του και μεταξύ άλλων είχε γράψει και τα εξής:
«Έθεσα όλη μου την περιουσία στο μεγάλο χρηματοκιβώτιο του γραφείου. Όσα περιέχει τα παραχωρώ στον πιο ευτυχισμένο της γης».
Μετά το θάνατό του 10.000 πρόσωπα έτρεξαν στον καδή για να τον βεβαιώσουν πως ήταν οι πιο ευτυχισμένοι της γης και ότι γι’ αυτό είχαν δικαίωμα στο θησαυρό. Δεν έλειψαν οι φιλονικίες, τα κτυπήματα, οι φωνές. Ο καδής, για να προλάβη χειρότερα, έσπευσε να δηλώση πως αυτός ήταν ο πιο ευτυχισμένος της γης και ότι γι’ αυτό ο θησαυρός του ανήκε.
Ανοίγει λοιπόν το χρηματοκιβώτιο και βρίσκει μέσα…μερικά χαλίκια μ’ ένα γράμμα που έλεγε:
«Αν ήσουν πραγματικά ο πιο ευτυχισμένος της γης, θα είχες ανάγκη από τα χρήματά μου;…».
752- Ρώτησαν ένα αναχωρητή:
-Πως κατορθώνεις σε τέτοια απομόνωσι που ζης και με τόσες στερήσεις να είσαι πάντα ευτυχισμένος;
-Προσπαθώντας να έχω τον Θεό πάντα μαζί μου, γιατί Αυτός είναι που πλημμυρίζει τη ζωή μου από ευτυχία, απάντησε ο αναχωρητής.
(Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 343-345)