Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
127. «Είπε (Συμεών) προς Μαριάμ... ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και εις ανάστασιν πολλών» (Λουκ. β' 34). Το μήνυμα που παίρνει η Θεοτόκος από το στόμα του Συμεών είναι τελείως διαφορετικό από όσα είχε δεχθή μέχρι τη στιγμή εκείνη. Σ’ αυτό περιέχονται νέα δυναμικά στοιχεία, που πρέπει να συγκλόνισαν τη Θεομήτορα.Το πρώτο δυναμικό στοιχείο που αποκαλύπτεται στη Θεοτόκο είναι η κριτική παρουσία του Ιησού στον κόσμο. « Η έλευσις του Μεσσίου αναγκαίως συνεπάγεται κρίσιν και χωρισμόν... Ο Ιούδας άγεται εις απόγνωσιν και ο Πέτρος μετανοεί, ο εις ληστής βλασφημεί και ο έτερος ομολογεί. Ούτως η πτώσις πολλών είναι το αναπόφευκτον…
Ο ΌΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΑΠΛΟΥΣ πήγε κάποτε επισκέπτης σ’ ένα μοναστήρι. Ήταν Κυριακή. Οι καλόγεροι μαζεύονταν στην εκκλησία να λειτουργηθούν. Ο Όσιος στάθηκε σε μια παράμερη γωνιά. Από κει παρατηρούσε, χωρίς να φαίνεται, τους αδελφούς που έμπαιναν στην εκκλησία. Είχε χάρισμα από τον Θεό να διαβάζει την ψυχή, καθώς εμείς διαβάζουμε την όψη των συνανθρώπων μας.Οι περισσότεροι αδελφοί είχαν χαρούμενο πρόσωπο, που έδειχνε αμέσως την εσωτερική τους διάθεση. Ο καθένας είχε πλάι του τον φύλακα Άγγελό του, που ακτινοβολούσε κι εκείνος από χαρά. Όλα αυτά έδειχναν αγιότητα, πρόοδο στην αρετή! Ο Αββάς Παύλος ευχαριστούσε με την καρδιά του τον Θεό.Καθυστερημένος…
172. Τι φρονούν περί του χρίσματος οι Διαμαρτυρόμενοι; Δεν δέχονται το χρίσμα ως εκκλησιαστικό μυστήριο, αλλά σαν μια απλή τελετή μη αναγκαία για τη σωτηρία του ανθρώπου, την οποία μπορεί να στερηθεί η Εκκλησία χωρίς καμιά βλάβη ουσιαστική. Από τα μέσα όμως του ΙΖ' αιώνα και μετά από εισήγηση της Άγγλικανικής Εκκλησίας, το χρίσμα τελείται παντού (στην Αγγλικανική Εκκλησία από τους επισκόπους) σαν ένας επίσημος θεσμός εισόδου των βαπτιζόμενων παιδιών στην Εκκλησία, κατά την οποία ομολογούν τη διδασκαλία της πίστεως και προπαρασκευάζονται να μένουν πιστοί στην αληθινή γνώση του Θεού και εδραίοι στη γεμάτη από κινδύνους ζωή αυτή. (Ανδρέου Θεοδώρου…
Αν δε γυρίσουμε το διακόπτη της προσευχής, δεν θα δει η ψυχή μας το φως του Χριστού Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση το γεγονός, ότι ο Γέροντας αφιέρωνε το χρόνο του, ή για να προσεύχεται αποκλειστικά ή για να εργάζεται προσευχόμενος. Τον έβλεπα να μου μιλά, να τηλεφωνεί, να τρώει, να πίνει νερό, να ανάβει τη σόμπα, να εκτελεί όλες τις εργασίες του, και καταλάβαινα ότι παράλληλα προσευχόταν. Αυτό που δίδασκε στους άλλους για την προσευχή του εφήρμοσε πρώτα ο ίδιος.Μου έλεγε μιά μέρα : " Υπάρχει κάπου η ηλεκτρική γεννήτρια, υπάρχει και στο δωμάτιο αυτό η λάμπα. Αν όμως δε…