Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
«Να σηκώνεστε μπροστά στους ηλικιωμένους, τιμώντας έτσι το πρόσωπο του γέροντα. Να σέβεστε το Θεό σας. Εγώ είμαι ο Κύριος» (Λευιτικόν 19:32 – Ν.Μ.Β.) «Δε θέλουμε η δική μας γενιά να είναι η υπεύθυνη για την απώλεια των ιστορικών δέντρων που διαφύλαξαν οι πρόγονοί μας. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι τα υπεραιωνόβια δέντρα της Κρήτης χρόνο με το χρόνο όλο και μειώνονται». Αυτά είπε πριν καιρό ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Βενεράτου Ηρακλείου Κρήτης, που μαζί με άλλους 35 συλλόγους προσπαθούν με διάφορες ενέργειες και παραστάσεις στις αρχές να σώσουν τα υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα της Κρήτης, που μερικά απ’ αυτά έχουν…
Ο μισθός από την γηροκόμησηΠώς κατήντησε ο κόσμος! Και στα Φάρασα και στην Ήπειρο γηροκομούσαν ακόμη και τα ζώα. Καλά τα μουλάρια, αλλά και αυτά τα ζώα που το κρέας τους τρωγόταν δεν τα έσφαζαν. Τα γέρικα βόδια λ.χ. με τα οποία όργωναν, τα σέβονταν, τα περιποιούνταν, τα γηροκομούσαν, γιατί έλεγαν: «Φάγαμε ψωμί από αυτά». Δηλαδή τα ζώα που ήταν εργατικά και δούλευαν στο χωράφι είχαν και καλά γεράματα. Και τότε οι άνθρωποι δεν είχαν τα μέσα που έχουν σήμερα. Έπρεπε με τον χειρόμυλο να αλέθουν το ρόβι, να το κάνουν ψιλό, για να μπορή το καημένο το γέρικο βόδι…
Τα γεράματα ταπεινώνουν τον άνθρωπο Πόσο ταπεινώνεται ο άνθρωπος στα γεράματα! Οι γέροι σιγά-σιγά χάνουν τις δυνάμεις τους και μοιάζουν σαν το γερασμένο γεράκι. Όταν γεράση το γεράκι, πέφτουν τα φτερά του και οι φτερούγες του μετά είναι σαν σπασμένες τσατσάρες. Θυμάμαι, στην Μονή Φιλοθέου ήταν ένας Προϊστάμενος που είχε πάει το 1914 εθελοντής από την Σμύρνη στην Αλβανία, για να εκδικηθή τους Τούρκους, που είχαν σφάξει τον πατέρα του. Μια φορά έπιασε έναν Τούρκο και πήγε να τον σφάξη. Εκείνος του είπε: «Η δική μας θρησκεία είναι άχαρη.Μας λέει και να σφάζουμε και να σκοτώνουμε. Η δική σας όμως…
780- Ο ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ. Στην Σπάρτη οι γέροι, οι νέοι και τα παιδιά συχνά χόρευαν τον ίδιο χορό. Οι γέροι χορεύοντας έψαλλαν: Ἁμές ποκ’ ἦμες ἂλκιμοι νεανίαι (Είμαστε και μεις κάποτε ανδρεία παλληκάρια). Οι νέοι απαντούσαν: Ἁμές δε γ’ εἰμές · αἰ δέ λῇς, πεῖραν λαβέ. (Τώρα όμως είμαστε μείς · δοκίμασε αν θέλης). Τα παιδιά προσέθεταν: Ἁμές δέ γ’ ἐσσόμεθα πολλῷ κάρρονες. (Μείς θέλομε φανή πολύ καλύτεροί σας). 527- ΘΝΗΤΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ. Ο Φίλιππος ο Μακεδών είχε διατάξει ένα δούλο του να παρουσιάζεται μπροστά του πολλές φορές την ημέρα και να του λέγη: «Φίλιππε, να θυμάσαι ότι θνητός γεννήθηκες».…
434- ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΓΗΡΑΤΟΣ. Ο Ιπποκράτης, πατέρας της ιατρικής, απέθανε σε ηλικία άνω των 100 ετών. Μια μέρα τον ρώτησαν σε τι οφείλεται η μακροζωία του. -Στο ότι δεν άφησα ποτέ το τραπέζι εντελώς χορτάτος, αυτό είναι το μυστικό μου, απάντησε. 784- ΘΝΗΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ. Όταν στον Αρίστιππο ανεκοίνωσαν τη θλιβερή είδησι του θανάτου του παιδιού του, εκείνος χωρίς να ταραχθή απάντησε: -Γνωρίζω ότι έφερα στον κόσμο ένα θνητό παιδί. 788- ΚΑΛΟ ΘΑΝΑΤΟ. Ο Γάλλος στρατηγός Ντέ Σονίλ σε επίσκεψί του σε μια κυρία γνωστή για την πίστι και…
478- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ. Γνωρίζετε, έλεγε ένας ιεροκήρυκας, ποιο είναι το μεγάλο κατόρθωμα του διαβόλου στην εποχή μας; -Το να κάνη τους ανθρώπους ν’ αρνούνται την ύπαρξί του. 480- ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. Κάποτε δυο κομψευόμενοι νεαροί άπιστοι, ταξιδεύοντας μ’ ένα ατμόπλοιο, είδαν στο κατάστρωμα ένα γέροντα, γνωστό για την πίστι και την άγια ζωή του, και θέλησαν να κάμουν πνεύμα εις βάρος του. Τον πλησίασαν λοιπόν και του είπαν: -Δάσκαλε, έμαθες τα νέα; -Τι νέα; Ρώτησε ο αγαθός γέροντας. -Δεν έμαθες ότι ο διάβολος πέθανε; Τότε ο ευσεβής γέροντας, χωρίς να πειραχθή από την αναίδεια των νέων…
478- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ. Γνωρίζετε, έλεγε ένας ιεροκήρυκας, ποιο είναι το μεγάλο κατόρθωμα του διαβόλου στην εποχή μας; -Το να κάνη τους ανθρώπους ν’ αρνούνται την ύπαρξί του. 480- ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. Κάποτε δυο κομψευόμενοι νεαροί άπιστοι, ταξιδεύοντας μ’ ένα ατμόπλοιο, είδαν στο κατάστρωμα ένα γέροντα, γνωστό για την πίστι και την άγια ζωή του, και θέλησαν να κάμουν πνεύμα εις βάρος του. Τον πλησίασαν λοιπόν και του είπαν: -Δάσκαλε, έμαθες τα νέα; -Τι νέα; Ρώτησε ο αγαθός γέροντας. -Δεν έμαθες ότι ο διάβολος πέθανε; Τότε ο ευσεβής γέροντας, χωρίς να πειραχθή από την αναίδεια των νέων…
442- ΔΙΑΘΗΚΗ. Ο πατέρας πεθαίνει. Η σύζυγος, δίπλα του, σημειώνει τις τελευταίες του επιθυμίες. Αφήνω στον υιό μου Ματθαίο, το αυτοκίνητό μου. -Και γιατί όχι στο Γιάννη; Θα του χρησίμευε στην εργασία του. -Ας είναι, γράψτο στο Γιάννη…Οι μετοχές μου από την επιχείρησι Χ, να πάνε στον Ερρίκο. -Θάκανες καλύτερα να τις έδινες στο Μιχάλη. Ο Ερρίκος θα τα σκορπούσε όλα σε δέκα μέρες. -Καλά. Θέλω όμως η Σουζάννα να πάρη τα στολίδια. -Μα, αφού η Σουζάνα δεν αγαπά τα στολίδια, δώσε τα λοιπόν στη Μαρία. Και ο πατέρας θυμώνοντας απότομα: -Μα, δεν μου λες, γυναίκα, ποιος πεθαίνει, εσύ…
Μόλις έπρόκειτο οι στρατηγοί μέ τά στρατεύματά τους νά πάρουν τό δρόμο γιά τή Φρυγία, προσήλθαν στον Άγιο μερικοί κάτοικοι τής πόλεως καί μέ πολύ ψυχικό πόνο τού υπέβαλαν μιά θερμότατη παράκληση: τού ζήτησαν δηλαδή νά υπερασπίσει κάποιους άδικουμένους. Καί πραγματικά, πολύ σύντομα αύτοί θά έκτελούνταν άδικα. Συγκεκριμένα, έλεγαν στον Άγιο ότι ό Εύστάθιος, ό διοικητής τής πόλεως, άφού δωροδοκήθηκε μέ πολλά χρήματα άπό φθονερούς καί φοβερά κακούς ανθρώπους, καταδίκασε σέ θάνατο τρεις κατοίκους τής πόλεως, χωρίς νά έχουν κάμει καί τήν παραμικρή παράβαση, καί δέν τούς έπέβαλε κάποια μικρή τιμωρία, πού καί αυτό βέβαια θά ήταν δυσάρεστο γιά άθώους,…
Ένιωσε την ανάγκη να προσπέσει και να φιλήσει όχι τα πόδια, αλλά τα παππούτσια της γερόντισσας που καθόταν απέναντί του στο εξομολογητάρι. Συγκρατήθηκε όμως. Όχι γιατί είχε ο ίδιος κάνενα πρόβλημα – θεώρησε ότι μια τέτοια κίνηση θα εξύψωνε τον ίδιο -, αλλά γιατί η γερασμένη γυναίκα θα στεναχωριόταν και θα αντιδρούσε.«Κύριε, τί ψυχές έχεις στον κόσμο τούτο τον απατεώνα; Τί διαμάντι είναι αυτή η γυναίκα; Πώς μπορεί και κρύβεται τέτοια αγιότητα μέσα σ’ ένα τέτοιο ραγισμένο και ετοιμόρροπο σώμα, κυρτωμένο από τα χρόνια, χαμένο μάλιστα μέσα σ’ ένα δρομάκι μιας μικρής συνοικίας;»Η γερόντισσα ίσα που είχε μπορέσει να σύρει…