Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
"Οι πατέρες" του Κωστή Παλαμά (Bωμοί, 1915) Επίλογος Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις, όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις. Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτυνε τη γη του, κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις, και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας, κι αν αγαπάς τ’ ανθρωπινά κι όσα άρρωστα δεν είναι, ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν, και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα. Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής. Κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια…
ΙΘ’. Η ανθρώπινη ζωή "Μια ρόδα π’ άτσαλα την έχουν στήσειετούτη η σύντομη και πολυδαίδαλη ζωή. Εκεί που τείνει προς τα πάνω, κατρακυλά στα χαμηλά-κι αν φαίνεται πως στέριωσε δεν μένει ωστόσο σταθερή. Θαρρείς πως φεύγει κι είναι στάσιμη, θαρρείς πως στέκει κι όμως τρέχει. Κάνει άλματα συχνά, μα δεν μπορεί να ξεκολλήσει. Σέρνει και παρασέρνει αυτοκινούμενη τη στασιμότητα. Ένα διάγραμμα του τίποτα η ζωή, καπνός ή κι όνειρο ή κι ένα αγριολούλουδο". Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Κυρία των Αγγέλων, γενεές των γενεώ και εδώ στη γη σε μακαρίζουν... Στην Παναγία Στεφάνωμα του νικητή η θεία σου Κοίμηση, στην ταπεινή σου αφάνεια και στης ζωής το μόχθο αγώνων τέλος κι η μετάσταση, αιώνια δόξα. Η νεκρική σπηλιά και της Γεθσημανή ο τάφος για πάντα να κρατήσουν δεν μπορούν τ’ άφθαρτο σκήνος. Τρανό το θαύμα τούτο και στη γνώση αχώρητο, με αγγέλων συνοδεία το λόγο βεβαιώνει τον προφητικό. Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου Πεποικιλμένη. Παντάνασσα του Ουρανού, Κυρία των Αγγέλων, γενεές των γενεώ και εδώ στη γη σε μακαρίζουν μα εγώ μητέρα σε νιώθω και δακρύζω». [ποίημα…
Ένα εγκώμιο, ποίημα σε σύνθεση της Αγίας Φιλοθέης στην παιδική της ηλικία προς την Υπεραγία Θεοτόκο, το οποίο ανακάλυψε ο βυζαντινολόγος καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός Νικόλαος Βέης (1883 – 1958), σε χειρόγραφο της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου και το δημοσίευσε σε άρθρο του το 1923. Το φύλλο του κώδικα που περιέχει το εγκώμιο άρχεται. «Εγκώμιον πεζόν προς την υπεραγίαν Θεοτόκον, ποιηθέν το μεν μέλος παρ’ ευτελούς τινός Νικολάου του Καρικέως, τα γράμματα παρ’ ευγενούς γυναίου, τα πρώτα φερούσης Αθήναζε, ής η κλήσις Ρεγούλα» και ακολουθεί ο ύμνος. «Παρθένε μου πανάμωμε κι αθάνατη μου βρύση,των προφητών το κήρυγμα και των οσίων…
“Ανάσταση κι αγάπη λαμπερή, κάθε καμπάνα χαρωπά σημαίνει και ξημερώνει μέρα και φορεί στολή μ’ αστέρια κ’ άνθια κεντημένη… και μέσα στην καρδιά μου μυστικά νιώθω να ξημερώνει μια ημέρα, με κάλλη πλέον μαγικά, απ’ όσα είναι στη γη και στον αιθέρα.”
"Ο τυφλός προ του Σταυρού" Τι είν' η βοή στο Γολγοθά που κόσμος τρέχει απάνω;-Πηγαίνουν να σταυρώσουν δυο μαζί με κάποιον πλάνο.-Ποιοι ναν οι δυο, που εκδικητής ο χάρος τους προσμένει;-Κλέφτες, φονιάδες, άρπαγες, κακούργοι ξακουσμένοι.-Και ποιος ο πλάνος που κι αυτός θα σταυρωθεί μαζί τους;-Τους Φαρισαίους ρώτησε, είναι δουλειά δική τους! -Θα πάω να δω... Είπα να δω κι ήρθαν στο νου μου πάλι,τα χρόνια που ήμουνα τυφλός. Τυφλός! Εσείς οι άλλοιδεν ξέρετε πόσο η ψυχή μέσα στα στήθη είν' άδεια,όταν με μάτια ορθάνοιχτα βαδίζει στα σκοτάδια!Πως τη θυμούμαι τη στιγμή που εστάθη αυτός μπροστά μουκαι μ' ευσπλαχνίσθη, κι έσκυψε,…
Η αιωνιότης της ψυχής Ω ψυχή αγία σπίθα, του Νοητού Ήλιου, ανεκτίμητο κειμήλιο του κόσμου και των αγγέλων τιμιωτέρα! Όλη η ορατή δημιουργία κι ο ουρανός με τα στολίδια του στολίσθηκαν για σένα,Ω ψυχή, θησαυρέ μου! Εάν χαθή το παν στον κόσμο τίποτε δεν έχασα εγώ, διότι όλα δεν είναι τόσο ακριβά όσο είσαι εσύ, ψυχή μου. Αλλά (αλλοίμονο)! εάν στερηθώ εσένα τότε τα πάντα έχασα:και την προετοιμασμένη δόξα στους ουρανούς και ό,τι καλό είχα! Εξαγορασμένη από την καταδίκη με το θεϊκό Αίμα, είσαι καλεσμένη να ευωδιάσης με την ευωδία του «ουρανίου Μύρου». Με το «μυστικό ενέχυρο», που σου εμπιστεύθηκε…
Δεν θα βαδίσω σε κήπους ανθόσπαρτους. - Γ.Βερίτης Δεν θα βαδίσω σε κήπους ανθόσπαρτους τώρα μαζί σου,δε θα λουστείς στα νερά τα κρυστάλλινα του Παραδείσου.. Δύσκολο βρίσκεις και μέγα τ΄αγώνισμα, σκληρό τον νόμο,κι΄ειναι βαρύς ο σταυρός που σου φόρτωσα πάνω στον ώμο! Σφίξε αδερφέ τον σταυρό που σου χάρισα μέσα στα χέρια,πρίν απο σένα τρυπήθηκα εγώ στην καρδιά με μαχαίρια! Τούτο το αγώνισμα φίλε που σου δωκα μην τ΄αποστέρξεις,Πρώτος ανέβηκα εγω τον ανήφορο αυτόν που θα τρέξεις.. Ηταν βαρύς ο σταυρός μου και ασήκωτος σαν απο πέτρα!Πίστεψε δεν μου τον είχανε κόψει σ΄ανθρώπινα μέτρα.. Κι όμως σαν άνθρωπος όμοιος κι…
"Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ" του Γ. Βερίτη Πάσχα θα κάμω πάλι σήμερα,κι ειν’ η λαχτάρα μου μεγάλη!Πάσχα θα κάμω πάλι σήμερα,γιατί θα κοινωνήσω πάλι. Μαζί κι οι δυο μας θα γιορτάσουμε,ω, πόσο τόχες πεθυμήσει.«Επιθυμία επεθύμησα»,μας είπες πριν το δείπνο αρχίσει. Επιθυμία επεθύμησα!-πώς μας φλογίζ’ η επιθυμιά σου!πώς λαχταρήσαμε να γείρωμεαπόψε πάνω στην καρδιά σου! Δέξου μας σαν τον άγιο Γιάννη σου,πάνω στο στήθος σου σκυμμένους.Δε θα σου πούμε ποια άγρια κύματαμας φέραν δω μισοπνιγμένους. Τα ξέρεις όλα! Κι αν πονούσαμε,πιότερο συ για μας πονούσεςκαι, σιωπηλός, - τα χρόνια ως διάβαιναν -,στο δείπνο σου μας καρτερούσες. Μαζί σου τώρα θα γιορτάσουμε,και το τραπέζι ‘ναι…
Ο π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΝόστιμο φαγητό με λίγο … υδροκυάνιο! - Γέροντα, ο Καζαντζάκης εκτός από τα τόσα στραβά που λέει, έχει και κάποια καλά. Γιατί τον πετάμε εξ ολοκλήρου και δεν τον αξιολογούμε, να πούμε αυτό είναι καλό, εκείνο κακό; – Αν κάποιος φτιάξη ένα ωραίο φαγητό με ακριβά υλικά και πολλή τέχνη και το κάνη πεντανόστιμο, αλλ’ ύστερα ρίξη καμμιά δεκαπενταριά σταγόνες υδροκυανίου, θα φάη κανείς αυτό το φαγητό; Σάς ερωτώ. Μα είναι νόστιμο, μα έχει καλά υλικά, μα… Ναι, αλλά έπεσε δηλητήριο επάνω. Ποιος θα τολμήση, έστω να δοκιμάση, ένα φαγητό, που έχει μέσα υδροκυάνιο, που…