Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Ξεκίνησα να πάω στην Ιερουσαλήμ, μου φαινόταν ότι θα μου ήταν αδύνατο να στερηθώ την τεράστια εκείνη βιβλιοθήκη μου, που με τόσο κόπο και τόση φροντίδα είχα δημιουργήσει στην Ρώμη. Ήμουν δε τόσο ταλαίπωρος και ανόητος, που νήστευα προκειμένου να διαβάσω τον Τούλλιο ( Κικέρωνα)!Νύχτες ολόκληρες τις περνούσα άγρυπνος και έκλαιγα με δάκρυα που έβγαιναν από μέσα από τα σπλάγχνα μου, όταν θυμόμουν τις αμαρτίες μου. Και μετά; Άρπαζα στα χέρια μου τον Πλαύτο (λατίνος κωμικός)! Και όταν «ερχόμενος εις εαυτόν», συνερχόμουν και άρχιζα να διαβάζω κάποιον προφήτη, ο ακαλλιέργητος λόγος του με έκανε να φρίττω! Και, μια και δεν…
425- ΚΑΤΙ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΕΙ. Μια μέλλουσα πεθερά μιλά με ένα νέο, που θέλει να τον κάνη γαμπρό της: -Η κόρη μου είναι γεμάτη χαρίσματα. Δεν το λέω για να την παινέψω, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ζωγραφίζει θαυμάσια, παίζει πιάνο, ξέρει γλώσσες: γαλλικά, αγγλικά, και δεν υπάρχει κοινωνικό ζήτημα που να μη μπορή να το συζητήση. -Σας πιστεύω, κυρία, απαντά ο νέος. Λοιπόν, αν εγώ ήξερα να μαγειρεύω, να συγυρίζω στο σπίτι και να ράβω κουμπιά, θα παντρευόμουν την κόρη σας αμέσως. 427- ΤΟ ΕΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ. Στην πρώτη του συνάντησι με τη μητέρα του ο επίσκοπος Μαντούης Σάρτο,…
127- ΕΠΙΘΥΜΙΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΥ. «Θα ήθελα να φθάσω μέχρι τα πέρατα της γης, για να σώσω μια ψυχή…Όταν σκέπτωμαι χίλια χρόνια, χίλιες χιλιάδες χρόνια, τόσα εκατομμύρια χρόνια, όσα είναι τα φύλλα των δένδρων, οι κόκκοι της άμμου όλων των θαλασσών, βρίσκομαι ακόμη μακρυά από τη λέξι: αιωνιότης! Αιωνιότης που με θαμπώνεις! Και στις Ινδίες να πρέπει να φθάσω για να κερδίσω μια ψυχή στο Χριστό, θα έφευγα αμέσως, κι ας έβρισκα εκεί το μαρτύριο!»132- ΔΟΚΙΜΗ. Ένα παιδί συζητούσε με τους φίλους του για τις τιμωρίες της κολάσεως, και ένας απ’ αυτούς συμπέρανε: «το παν είναι να μην πάμε στην Κόλασι, αν…
82- ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΦΤΑΙΓΕ. Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης συνάντησε μια μέρα στον δρόμο ένα μικρούλη με τον παιδαγωγό του. Το παιδί πήρε τότε μια πέτρα και την πέταξε εναντίον του Διογένους, αποδείχνοντας έτσι ότι ήταν κακοανατεθραμμένο. Κι ο φιλόσοφος, αντί να μαλλώση τον μικρό, έδωσε ένα ράπισμα στον παιδαγωγό του, θέλοντας να δείξει μ’ αυτό ότι εκείνος έφταιγε.84- ΜΗΤΡΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ.Ένα αγοράκι, περνώντας με τη μητέρα του μπροστά από ένα επαίτη, έρριξε στη λάσπη ένα νόμισμα, και του είπε: -Αν το θέλης, πήγαινε να το πάρης! Η μητέρα μάλλωσε πολύ το παιδί της για την πράξι του αυτή και το ανάγκασε να…
Ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης και της μάθησης! Χιλιάδες πληροφορίες μας κατακλύζουν καθημερινά και ποικίλες είναι οι πηγές στις οποίες μπορεί κάποιος να καταφύγει για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του. Ο άνθρωπος αντλεί δύναμη από αυτές και από τις διαφόρων προελεύσεων ιδεολογίες και έτσι αναπτύσσει πίστη στο φουσκωμένο από πληροφορίες μυαλό του! Γίνεται σιγά σιγά ένας άνθρωπος εγκεφαλικός, γεμάτος αυτό-πεποίθηση… ‘ Έχω τις γνώσεις μου, αυτές είμαι εγώ, αυτές είναι η δύναμη μου’! Μετατρέπεται σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή εκμάθησης γιγαντώνοντας έτσι λίγο λίγο τον εγωισμό του! Φυσικά δεν πρέπει να δαιμονοποιήσουμε τη γνώση που προάγει τη ζωή, που βελτιώνει δηλαδή…
(Durant Will, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, τόμος Ζ, σελ. 444-445 ). Αναφέρερεται στον γάλλο λόγιο Μονταίνι (1533-1592) 3. Τα δοκίμια Το ευνοούμενόν του καταφύγιον ήτο η βιβλιοθήκη εις τον τρίτον όροφον του πύργου, ο οποίος υψούτο εις την πρόσοψιν του ανακτόρου του. (Το ανάκτορον κατεστράφη υπό πυρκαϊάς το 1885, αλλά ο πύργος επέζησε). Ηγάπα την βιβλιοθήκην του όπως τον εαυτόν του, το έτερον εγώ του: "Το σχήμα της ήτο στρογγύλον και δεν είχεν επίπεδον πλευράν παρά μόνον ότι μου εχρησίμευεν ως τράπεζα και ως κάθισμα• κατά τον τρόπον τούτον μου παρέχει με εν βλέμμα την πλήρη όψιν όλων…
Συνεπώς, όταν σας αφήσω, παρακαλώ να προφυλάσσεσθε από την παρεκτροπή αυτή των Ακαδημαϊκών διπλωμάτων. Κάποτε συνάντησα εδώ, στον δρόμο της Μονής μας, κάποιον άνθρωπο που μου είπε ότι πήρε τον τίτλο του διδάκτορος της θεολογίας. Και εγώ του απάντησα; «Ε, λοιπόν; Στον εσκοτισμένο μας κόσμο αυτό εκτιμάται περισσότερο, παρά η αγιότητα!».Πού όμως μας οδήγησαν αυτές οι σχολές; μας οδήγησαν στο να κατασκευάσουμε κάποια τυποποιημένα όντα, που μιλούν για πράγματα τα οποία ποτέ δεν βίωσαν. Από πού λοιπόν το σκοτάδι αυτό στην Εκκλησία μας; Από πού αυτά τα σχίσματα;Σας έχω μιλήσει ήδη πολλές φορές, αλλά το Πνεύμα με ωθεί να το…
Μια πρωτότυπη βιβλιοθήκη. Ο μαρκήσιος Μιραμπώ είχε μια πλούσια βιβλιοθήκη, που περιελάμβανε δύο αίθουσες. Στη μία αίθουσα υπήρχαν τα βιβλία όλων των μεγάλων φιλοσόφων και λογοτεχνών και στην πόρτα της ήταν τοποθετημένη μια επιγραφή με την λατινική λέξη «admiro», που σημαίνει «θαυμάζω». Στην άλλη αίθουσα υπήρχαν όλο θρησκευτικά βιβλία — φυσικά εξαιρετικού περιεχομένου — και στην πόρτα της μια επιγραφή με τη λατινική λέξη «amo», που σημαίνει «Αγαπώ». (Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973 Νο966)
Η καλυτέρα μόρφωσις. Σ' ένα κύκλο συζητητών γινόταν λόγος για το καλύτερο είδος μορφώσεως.Οι μεν έλεγαν ότι η καλύτερη μόρφωσις είναι η φιλοσοφία. Άλλοι υποστήριζαν, ότι ήταν οι καλές τέχνες. Άλλοι έθεταν την προτίμησή τους στην στρατιωτική κατάρτιση. Και τέλος άλλοι θεωρούσαν ως καλύτερο είδος μορφώσεως την πολιτική πείρα.Αφού είπε ο καθένας τη γνώμη του, ρώτησε και τον φιλόσοφο Αντισθένη (444—465 π.Χ.), ο οποίος απάντησε:— Για μένα η καλύτερη μόρφωσις είναι το να ξεμάθη κανείς την κακία.(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973, Νο126) Δύο βασιλικές επιγραφέςΟ αυτοκράτωρ Κάρολος Κουΐντος είχε στείλει στον βασιλέα της Γαλλίας Φραγκίσκο τον…
Η ζωντανή συμβουλή Ένας νέος ρώτησε κάποτε τον φιλόσοφο Πιττακό αν θα έπρεπε να παντρευθή μία κόρη ανώτερή του σε πλούτη και μόρφωση. Εκείνος τότε του είπε: — Βλέπεις αυτά εκεί τα παιδιά που παλεύουν; Πλησίασέ τα και θα σου δώσουν τη συμβουλή που ζητάς. Ο νέος πήγε προς αυτά. Αλλά τα παιδιά νομίζοντας πώς ερχόταν για να αναμετρηθή μαζί τους, του φώναξαν: -Τι θέλεις εδώ; Πήγαινε να παλαίψης με τους ίσους σου. Ο νέος κατάλαβε τότε, ότι έπρεπε να παντρευθή με κόρη, που θα είχε ανάλογα με τα δικά του προσόντα. (Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα…