3,15. «και η ειρήνη του Θεού βραβευέτω εν ταις καρδίαις υμών, εις ην και εκλήθητε εν ενί σώματι· και ευχάριστοι γίνεσθε» Η αγάπη (όπως ειπώθηκε), ενώνει και τους αγγέλους και τους ανθρώπους και ότι είναι «τέλειο» σε όλα τα δημιουργήματα, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο, από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό.Η αγάπη, αυτή η δημιουργική και πανσυνενώνουσα έλλογη θεανθρώπινη δύναμη, μας συνενώνει στην Εκκλησία με όλες της τις τελειότητες και πρώτιστα «συν πάσι τοις αγίοις».Και ό,τι είναι έλλογο, θεανθρώπινο και άγιο, εμείς το διαβιώνουμε σαν αθάνατη και αιώνια παν-ενότητα, το διαβιώνουμε «εν ενί σώματι», στο σώμα της…

3,14. «επί πάσι δε τούτοις την αγάπην, ήτις εστί σύνδεσμος της τελειότητος» Η αγάπη είναι το κεφαλαιώδες ένδυμα του «καινού ανθρώπου». Το «ενδύεσθαι» με αυτήν σημαίνει: «το ενδύεσθαι» με την «κατ’ εξοχήν» αρετή, με την παν-αρετή. Γιατί αυτή, όλες τις αρετές τις ενώνει, τις συνδέει, τις συν-ενώνει σ’ ένα σώμα. Έτσι, οι δυνάμεις όλων των λοιπών αρετών, αποτελούν δυνάμεις της αγάπης, και αυτή καθίσταται συστατικό κομμάτι της κάθε αρετής.Η αγάπη, «ο σύνδεσμος της τελειότητος», βρίσκει και συνδέει ότι είναι τέλειο σε όλα τα όντα.Στην ουσία της αυτή, δεν είναι μόνο ένθεη δύναμη, αλλά και «Θεϊκή ουσία». BOC. JE. LJUBAV «Ο…

3,13. «ανεχόμενοι αλλήλων και χαριζόμενοι εαυτοίς, εάν τις προς τίνα έχη μομφήν· καθώς και ο Χριστός εχαρίσατο υμίν, ούτω και υμείς» Τα παραπάνω λόγια του αγίου Αποστόλου, «αποδεικνύουν και καταδεικνύουν», ότι οι χριστιανοί ενδύθηκαν τις άγιες αρετές, οι οποίες αποτελούν και συνιστούν τον Χριστοειδή άνθρωπο.Ναι, στους χριστιανούς είναι υποχρέωση των υποχρεώσεων, να γίνουν «κατά πάντα» όπως είναι και ο Κύριος.Αυτοί δεν τολμούν (και δεν πρέπει) να χειραγωγηθούν με τίποτε άλλο και με κανέναν άλλον, εκτός από τον Θεάνθρωπο Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Κύρια και πρώτιστα στην «συχώρεση».Πώς και πόσο πρέπει να συγχωρούμε, είναι αποστολική ερώτηση (Μτ 18,21). Και…

3,10. «και ενδυσάμενοι τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν» Ο «παλαιός άνθρωπος» με τα έργα της κακίας του «αμαύρωσε», επισκότισε και παραμόρφωσε, ότι ήταν θεοειδές σε αυτόν: και την συνείδηση και την ψυχή και το θέλημα. Και όλα αυτά, με τα πάθη και τις επιθυμίες, έγιναν «λυμφατικά», ανήμπορα, αδύνατα, ασθενικά και γερασμένα. Για να ανανεωθεί ο άνθρωπος και να γίνει νέος, είναι απαραίτητο να «απεκδυθεί», να αποβάλει τον «παλαιό άνθρωπο», ο οποίος είχε επιβληθεί στην θεοειδή ψυχή. Είχε επιβληθεί στην συνείδηση και στο θέλημα του ανθρώπου, τον οποίον είχε περιβάλλει σαν ένα σώμα και τείχος.…

3,9 «μη ψεύδεσθε εις αλλήλους, απεκδυσάμενοι τον παλαιόν άνθρωπον συν τοις πράξεσιν αυτού» Αν «ψεύδεσθε», τότε ψυχικά έχετε γεννηθεί απ’ αυτόν, ο οποίος είναι όλος ψέμα και «πατέρας του ψεύδους» και «καθίστασθε», αυτόματα «γίνεσθε» ψυχικά του τέκνα (Ιω. 8,44. Α' Ιω. 3,8.10). Το ψέμα, το κάθε ψέμα, με όλη του την υπόσταση, είναι «συνδεδεμένο» με τον «πατέρα του ψεύδους». Ο διάβολος έναν και μόνο σκοπό έχει: να φαντάζεται «διαρκώς», και επίμονα να χρησιμοποιεί και να διαδίδει ψέματα εναντίον του Θεού. Αυτό είναι φυσικό για τον διάβολο, γιατί σε αυτόν δεν υπάρχει αλήθεια- και δεν υπάρχει αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει ο…

3,8. «νυνί δε απόθεσθε και υμείς, τα πάντα, οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ του στόματος υμών». Όπως παρατηρεί ο μακαριστός Θεοφύλακτος, «με αυτό που είπε ο άγιος Απόστολος «ότε εζήτε εν αυτοίς», δείχνει ότι ήδη οι Κολασσαείς δεν ζουν πλέον σε αυτά. Και συνεχίζοντας λέει: «απόθεσθε και υμείς τα πάντα...» πώς όμως να απορρίψουν, να πετάξουν αυτά τα οποία δεν έχουν; Εδώ μπορεί να δοθεί η εξής απάντηση: Οι λέξεις «όταν ζούσατε σ’ αυτά», «καταδεικνύουν» και διασαφηνίζουν αυτό που ήσαν άλλοτε, πριν από το βάπτισμα οι Κολασσαείς. Είναι σαν να λέει σ’ αυτούς ο Απόστολος. Άλλοτε σας κυβερνούσε η…

3,7 «Εν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς» Σ’ αυτά τα πάθη και αμαρτήματα είχαν περπατήσει άλλοτε και οι Κολασσαείς και είχαν γίνει «υιοί απειθείας». «Υιοί απειθείας» είναι «εν πρώτοις» οι άθεοι, οι άνθρωποι χωρίς Θεό. Αυτοί «μονίμως και διαρκώς» εναντιώνονται, απειθούν και παρακούουν στον Θεό της Αλήθειας, υπηρετώντας ψεύτικες θεότητες και ζώντας στα «ψεύδη» τους, στα πάθη και στις επιθυμίες τους. Μη έχοντες στην «επίγνωσή τους» τον Αληθινό Θεό, αυτοί με την φιλαμαρτία τους τόσο πολύ «εθίστηκαν», συνήθισαν στην αμαρτία και το κακό ώστε όλα αυτά τα βλέπουν σαν κάτι το απόλυτα φυσικό. Αυτή η «αμαρτοποιημένη…

3,6 «Δι’ α έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» «Ζώντες» οι άνθρωποι στα πάθη, στις επιθυμίες, στις διάφορες ειδωλοπροσκυνήσεις, ζουν σε αυτό που είναι εναντίον του Θεού. Τέτοια ζωή δεν είναι τίποτε διαφορετικό, από «διαρκή» αντίθεση προς τον Θεό. Σε αυτή την Θεοαντίθεση, ζουν μόνο οι «υιοί της υπακοής», στον πατέρα τους τον διάβολο.Γιατί αυτός είναι ο πρώτος και κύριος αντίπαλος, ο κύριος αντίθετος του Θεού. Με όλο του το είναι «αντιτίθεται» στο πανάγιο θέλημα του Θεού. Εξάλλου, ο διάβολος με τι χαρακτηρίζεται, με τι είναι διάβολος; Με την αμαρτία και το κακό.Και οι άνθρωποι που…

3,4 «Όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε και υμείς συν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη» Από την αρχή μέχρι το τέλος, η ζωή των χριστιανών είναι ζωή «εν Χριστώ». Και όχι μόνο «εν Χριστώ», αλλά και ο Χριστός είναι η ζωή μας». Ιδού ο ορισμός της ζωής. Ιδού τι είναι ζωή. Χριστός = ζωή. Αν το έζησες, αυτό είναι Χριστός.Αν έτσι πιστεύεις και έτσι αισθάνεσαι, τότε είσαι χριστιανός. Σ’ αυτό ακριβώς βρίσκεται η μη «πεπερασμένη» μεγαλειότητα και το ένθεο μεγαλείο της ανθρώπινης ζωής.Σταυρωθήκατε με τον Χριστό, πεθάνατε μαζί του, αναστηθήκατε και αναληφθήκατε με Αυτόν, γι’ αυτό και «υμείς συν…

3,2 «Τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης» Ιδού τι είναι φιλοσοφία «κατά Χριστόν», το να σκέπτεται και να φρονεί κανείς «αυτό το οποίο είναι ψηλά», αυτό που είναι στον Χριστό «τον Αναληφθέντα και Δεδοξασμένο».Η φιλοσοφία «κατά Χριστόν» κατανοείται και βιώνεται μόνο με την ζωή «εν Χριστώ». Το να γίνει και να είναι κανείς χριστιανός, σημαίνει: το «διανοείσθαι και βιούσθαι» τον Χριστό, «δια του Χριστού».Όταν ο άγιος Απόστολος δίνει την εντολή, «τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης» επισημαίνει και εννοεί: «να σκέπτεσθε» μόνο τον Χριστό και ότι ανήκει και αναφέρεται στον Χριστό. Γιατί ότι ανήκει στον Χριστό,…