Θυμάμαι, τη δεκαετία του ’70 οι πλατείες ήταν γεμάτες από παιδιά, απ’ τις χαρές τους και τα γέλια τους! Παίζαμε χωρίς σταματημό εκτός κι αν περνούσε ιερέας. Τότε ο πρώτος που τον έβλεπε φώναζε ‘ περνάει ο παππούλης!’ Και καθόμαστε στη σειρά όλοι μας για να ασπαστούμε το χέρι του. Κι αυτός καθόταν υπομονετικά και με χαμόγελο και μας έδινε την ευλογία του. Τώρα, περίπου 50 χρόνια μετά, αυτό δε γίνεται φυσικά! Τα παιδιά είναι κλεισμένα στο σπίτι μπροστά από μια οθόνη. Σε μια οθόνη που δείχνει σίριαλ που παρουσιάζουν τους ιερείς, μέθυσους, να ευλογούν την καύση των νεκρών, να…

Πιστεύω στο Χριστό, τον αγαπώ μέσα μου· η Εκκλησία δεν μου χρειάζεται! Πατήρ Νικόλαος Σήμερα με ρώτησε ένα παιδί Ε΄ Δημοτικού σε μία διαδικτυακή ομιλία: «Πώς γίνεται, πάτερ, κάποιος άγιος;». Συγκινήθηκα με την ερώτηση. Τι να απαντήσεις σε ένα παιδάκι γρήγορα και απλά; Απάντησα: «Με δύο αγάπες! Αν αγαπάς πολύ το Χριστό και τους ανθρώπους». Θεωρώ ότι για ένα παιδί, αυτή η απάντηση είναι πληρέστατη και πολύ καλή και αληθινή. Αλλά για εμάς, ΟΧΙ! Λείπει κάτι ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ. Η σχέση με την Εκκλησία! Στο παιδί δεν υπήρχε λόγος να το πω στο λίγο χρόνο που είχα. Αλλά στους μεγάλους υπάρχει ΛΟΓΟΣ…

δύναμις παρ' αυτού εξήρχετο Λουκά στ΄ 19.  Ήταν συγκλονιστική εμπειρία για τους αδυνάτους ανθρώπους το άγγιγμα του Ιησού. Μια δύναμις τους διαπερνούσε, θεραπεύοντάς τους. Ο Ιησούς ήταν μια πηγή η οποία διοχέτευε δύναμι σ’ όποιον τον άγγιζε... Μόλις η αιμορροούσα έψαυσε το ιμάτιο του Ιησού θεραπεύθηκε. «Ευθέως εξηράνθη η πηγή του αίματος αυτής». Σαν ηλεκτρικό ρεύμα την διεπέρασε η δύναμις του Χριστού και τη θεράπευσε (Μαρκ. ε' 29).Ήταν ακόμη τα πρώτα χρόνια της δράσεως του Ιησού. Ο κόσμος γεμάτος μεσσιανική αισιοδοξία κατέφευγε κοντά του, σαν τα διψασμένα ελάφια. Τον άκουγαν, τον έβλεπαν, τον άγγιζαν, έσβηναν τη δίψα της ψυχής των…

305. Ευχαριστώ την αγία, τη σπλαχνική, την ολοφώτεινο Μητέρα μου, την Εκκλησία. Αυτή με οδηγεί στις σωτήριες νομές της χάριτος μες από την πρόσκαιρο ζωή μου εδώ στη γη και με αξιώνει να μαθητεύω στη βασιλεία των ουρανών. Την ευχαριστώ για την υψοποιό θεία λατρεία της. Την ευχαριστώ για τις νηστείες, που μου κάνουν τόσο καλό στην ψυχή και στο σώμα. Ευχαριστώ την ακηλίδωτο Μητέρα μου, την Εκκλησία, που μου φωτίζει τη διάνοια με ουράνιο φως και μου ανοίγει τον δρόμο για τον Παράδεισο. Την ευχαριστώ, που με λυτρώνει από την τυραννία των παθών και κάνει τη ζωή μου ευλογημένη.…

303. Όλα τα λόγια των ευχών και των ύμνων της Εκκλησίας είναι πολύτιμα. Αλλά τα λόγια «Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις», που τόσο παρηγορούν και στηρίζουν το ανθρώπινο γένος, κάνοντας να λάμπη η χριστιανική ελπίδα, είναι ιδιαιτέρως πολύτιμα. Έτσι, πρέπει να προφέρουμε με ιδιαιτέρα δύναμι, με ιδιαίτερο οίστρο. 304. ‘Ω, αγία πίστις! Με τι λόγια με τι ύμνους θα μπορούσα να σε δοξάσω ικανοποιητικά για τις άπειρες ευεργεσίες σου στην ψυχή μου και στο σώμα μου; Για όλα τα θαυμάσια, που πραγματοποίησες και εξακολουθείς να πραγματοποιής στη ζωή μου; Για την ελευθερία, που μου χάρισες…

Εκλογές Βουλευτικές Τί θα ψηφίσουμε, Γέροντα; Ρώτησε κάποιος το Γέροντα, τί πρέπει να ψηφίσει στις βουλευτικές εκλογές. Κι εκείνος του απήντησε παραβολικά: "Η ορθόδοξη εκκλησία είναι σαν την κλώσσα. Κάτω από τα φτερά της σκεπάζει και άσπρα πουλάκια και μαύρα πουλάκια".Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πολιτικοποιείται και πολύ περισσότερο δεν κομματικοποιείται. Σκεπάζει με την αγάπη όλους, χωρίς να ταυτίζεται με φατρίες. [Γ 262] Κάποτε με ρώτησε πώς πάνε τα πολιτικά πράγματα. Του απήντησα ότι γενικά δεν πάνε καλά. Κι ο Γέροντας είπε: "Τί να σου κάνουν οι πολιτικοί; Είναι μπερδεμένοι με τα ψυχικά πάθη τους. Όταν ένας δεν μπορεί να βοηθήσει…

299.  Όταν βλέπης τα κεριά και τις λαμπάδες στην εκκλησία, ανέβαζε το πνεύμα σου από την υλική φωτιά στην άϋλο φωτιά του Αγίου Πνεύματος.  «Καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον» (Εβρ. ιβ’ 29).  Όταν βλέπης και οσφραίνεσαι το ευωδιαστό θυμίαμα, ανέβαζε το πνεύμα σου στην πνευματική ευωδία των αρετών, «ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ»  (Β’ Κορ. β’ 15).  Απεναντίας, συλλογίσου την πνευματική παγωνιά και στρέψου προς τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος.  Διώξε την ψύχρα της καρδιάς, που προκαλείται από τον Διάβολο, τη σάρκα και τον κόσμο.  Και γίνε «οσμή ευωδιάς του Χριστού», αρωματίζωντας τη ζωή σου με το…

"Είχε εκκλησιαστική συνείδηση και σεβόταν πολύ τον επίσκοπο"Ο Γέρων Πορφύριος είχε πολύ ανεπτυγμένη την εκκλησιαστική συνείδηση. Σεβόταν τα εκκλησιαστικά πρόσωπα και την εκκλησιαστική ιεραρχία. Έλεγε: "Αν τα χαλάσω με τον επίσκοπο, αν ο επίσκοπος είναι θυμωμένος μαζί μου, η προσευχή μου δεν ανεβαίνει στον ουρανό".[Ί 183] Αν μπορώ να πώ ένα δεύτερο: Ήταν ο Γέροντας εκκλησιοεκκεντρικός. Η Εκκλησία ήταν η βάση της όλης ζωής και δραστηριότητός του. Μάλιστα τον είχα δει πολλές φορές, όταν μιλούσε για την Εκκλησία, να αναλύεται εις δάκρυα. Έτρεφε απόλυτο σεβασμό στην επίσημη Εκκλησία. Ο επίσκοπος ήταν εις τόπον και εις τύπον Χριστού. Τον στενοχωρούσε αφάνταστα…

297. Μη μένεις έξω και μακριά από την Εκκλησία. Αυτή είναι η ταμιούχος της θείας χάριτος. Η πηγή της αληθείας και της ζωής. Αυτή είναι «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α’ Τιμ. γ’ 15), γιατί έχει μέσα της τον Λόγο του Θεού, που όλα μας τα μαθαίνει: Το ότι ο Θεός μας έκτισε. Το ότι ο Υιός του Θεού μας σώζει. Το ότι έχουμε ανάγκη την πίστι, την ελπίδα και την αγάπη. Μας χορηγεί την ειρήνη και την ανάνηψι μες από τη θεία λατρεία και ιδίως από τα Άγια Μυστήρια. Μας καλεί: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι,…

Η Άκτιστη ΕκκλησίαΟ πατήρ Πορφύριος, όταν μας μιλούσε για τον άνθρωπο, για το Θεό, για τον κόσμο, για την αγάπη, για την προσευχή, για τη δημιουργία ολόκληρη, μιλούσε με θεολογικά κριτήρια (πτυχιούχος ων της… Β' του Δημοτικού Σχολείου). Είχε όντως το χάρισμα της Θεολογίας, που πηγάζει από την ζώσα πηγή, τη νοερά, του Αγίου Πνεύματος. Και μάλιστα της Μυστικής Θεολογίας, όπου βλαστάνει η κατά Χριστόν φιλοσοφία. Ήταν ένας Μυστικός Θεολόγος χωρίς κοσμικές σπουδές, παρά μόνο με τις σπουδές της ασκήσεως, της ησυχίας, της νοεράς εργασίας. Έλεγε: Είθε να μπούμε όλοι στην επίγεια Άκτιστη Εκκλησία, γιατί, αν δεν μπούμε σ' αυτήν,…