303. Όλα τα λόγια των ευχών και των ύμνων της Εκκλησίας είναι πολύτιμα. Αλλά τα λόγια «Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις», που τόσο παρηγορούν και στηρίζουν το ανθρώπινο γένος, κάνοντας να λάμπη η χριστιανική ελπίδα, είναι ιδιαιτέρως πολύτιμα. Έτσι, πρέπει να προφέρουμε με ιδιαιτέρα δύναμι, με ιδιαίτερο οίστρο.
304. ‘Ω, αγία πίστις! Με τι λόγια με τι ύμνους θα μπορούσα να σε δοξάσω ικανοποιητικά για τις άπειρες ευεργεσίες σου στην ψυχή μου και στο σώμα μου; Για όλα τα θαυμάσια, που πραγματοποίησες και εξακολουθείς να πραγματοποιής στη ζωή μου; Για την ελευθερία, που μου χάρισες από τα δεσμά της αμαρτίας; Για τον φωτισμό μου, που σκόρπισε τα σκοτάδια των παθών; Για το ανδρείο φρόνημα που στερέωσες μέσα μου; Για την αγιότητα, με την οποία αντικαθιστάς τη ρυπαρή αμαρτία; Δόξα σοι, Κύριε και Θεέ μου, Ευεργέτη μου, στους αιώνες των αιώνων! Είθε να σε γνωρίσουν με την πίστι όλοι οι λαοί και οι φυλές της γης, ώστε όλοι να σε δοξάζουν με μία καρδιά και ένα στόμα, από την Ανατολή έως τη Δύσι. Γένοιτο! Γένοιτο!
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 130-131)