«Εξήνθησεν η έρημος» Κάποτε ο όσιος επίσκοπος Ιωάννης ο Ησυχαστής πήρε ένα ξερό σύκο και λέει στους μαθητές του Θεόδωρο και Ιωάννη: - Ακούστε με, παιδιά μου. Εάν η φιλανθρωπία του Θεού δωρήση σ’ αυτό το σύκο χάρι και σ’ αυτή την πέτρα δύναμι ώστε να βγάλη καρπό, μάθετε ότι μου χαρίζεται σαν δωρεά η βασιλεία των ουρανών. Με τα λόγια αυτά το κόλλησε πάνω σε μια κατάξερη και συμπαγή πέτρα. Και ο Θεός που πρόσταξε τη ράβδο του Ααρών ν’ ανθήση, αυτός και τη συμπαγή και κατάξερη πέτρα πρόσταξε να βλαστήση, με σκοπό να δείξη στις ερχόμενες γενιές πόση…

Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Όταν βρισκόμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, όταν η καρδιά είναι πλημμυρισμένη από λατρευτική διάθεση, από ενδιαφέρον για τους άλλους, όταν, καθώς λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα» (Λουκ. 6, 45), τότε δεν υπάρχει πρόβλημα προσευχής. Μιλάμε ελεύθερα στο Θεό, με λέξεις που μας ταιριάζουν περισσότερο. Αλλά, αν αφήναμε τη ζωή της προσευχής να γίνει έρμαιο των ψυχικών μας διαθέσεων, ίσως μερικές φορές να προσευχόμαστε θερμά και ειλικρινά, για μεγάλα όμως χρονικά διαστήματα θα χάναμε κάθε προσευχητική επαφή μας με το Θεό. Είναι μεγάλος πειρασμός να αναβάλλουμε την προσευχή μέχρι τη στιγμή…

«…ελπίζω στη δική σου υπόσχεση» (ψαλμός 119:81) Ένας εργάτης ήταν πολλά χρόνια άνεργος και δεν είχε πια λεφτά ν’ αγοράσει ξύλα ή κάρβουνα για τη θέρμανση του σπιτιού του. Μια μέρα, καθώς επέστρεφε άπρακτος από την πόλη όπου είχε πάει ξανά για να ψάξει για δουλειά, συνάντησε τον ιδιοκτήτη της ξυλαποθήκης του χωριού ο οποίος παρατήρησε τη μεγάλη απογοήτευση στο πρόσωπο του εργάτη και τον ρώτησε τι είχε.- Α, είπε ο εργάτης, η γυναίκα μου, τα παιδιά μου κι εγώ παγώνουμε στο σπίτι. Δεν έχουμε τίποτε πια να κάψουμε για να ζεσταθούμε.- Ο Θεός επέτρεψε να σε συναντήσω τώρα, είπε…

1483. Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ. Ο Δόν Μπόσκο στην ονομαστική του εορτή είπε στα παιδιά τουσχολείου: «Θέλω να κάνω σε όλους ένα δώρο για να σας ευχαριστήσω. Γράψετε μου όμωςσε ένα χαρτάκι τι επιθυμεί ο καθένας σας. Βάλτε το όνομα και το επίθετο σας και ρίξετε τοστο γραμματοκιβώτιο μου, και θα προσπαθήσω να ευχαριστήσω όλους σας». Τα παιδιάευχαρίστησαν τον καλό τους προστάτη και τη άλλη μέρα έριξαν όλοι το γραμματάκι τους.Το ένα ζητούσε ένα μολύβι, το άλλο ένα μαχαιράκι, το άλλο ένα βιβλίο και ούτω καθεξής.Ανάμεσα από τα γράμματα ο Δόν Μπόσκο βρήκε και ένα που έλεγε: «Θέλω να με κάνετεάγιο…

Κάποτε, διηγείται ο επίσκοπος Κύρου Θεοδώρητος ( 393-460), η μητέρα μου έπαθε στο ένα της μάτι κάποια ασθένεια που η επιστήμη δεν μπόρεσε να θεραπεύση. Οι γιατροί δεν παρέλειψαν καμμιά μέθοδο, αλλά δεν είχαν κανένα θετικό αποτέλεσμα. Τότε την επισκέφθηκε κάποια φίλη της και της μίλησε για τον όσιο Πέτρο τον Ησυχαστή. Την πληροφόρησε πως και η γυναίκα του κυβερνήτη της Ανατολής είχε πάθει ακριβώς την ίδια αρρώστια κι εκείνος την έκανε καλά με προσευχή και σταύρωμα. Το άκουσε η μητέρα μου και παρευθύς έτρεξε στον άνθρωπο του Θεού. Σαν κοσμική γυναίκα που ήταν φορούσε βραχιόλια, περιδέραια κι άλλα χρυσαφικά,…

Υψηλή θέση και ταπεινό φρόνημα -    Σ’ εμένα, Γέροντα, υπάρχει υπερηφάνεια;-    Έ, υπάρχει και λίγη υπερηφάνεια. Τουλάχιστον να έχουμε την κανονική υπερηφάνεια, όση προβλέπει ο νόμος...-    Υπάρχει, Γέροντα, και «κανονική» υπερηφάνεια;-     Κοίταξε να σού πώ: Αν κάποιος έχη ικανότητες, γνώσεις κ.λπ., και να υπερηφανευθή λίγο, έχει ελαφρυντικά. Όχι βέβαια πώς είναι καλή και αυτή η υπερηφάνεια, αλλά δικαιολογείται κατά κάποιον τρόπο. Ένας όμως που δεν έχει ούτε ικανότητες ούτε γνώσεις, δεν δικαιολογείται να υπερηφανεύεται· επιβάλλεται να είναι ταπεινός. Αν υπερηφανεύεται, είναι τελείως χαμένος. Βλέπεις, μια νοσοκόμα που κάνει μια ένεση πενικιλίνης στον άρρωστο και του πέφτει ο πυρετός, μπορεί…

ΚΑΠΟΙΟΣ φιλομόναχος Χριστιανός επισκεπτόταν τακτικά τους Γέροντες στην έρημο, για να ωφελείται από την διδασκαλία τους. Κάποτε ανακάλυψε έναν πολύ γέρο και άρρωστο Ερημίτη. Τον λυπήθηκε και θέλησε να του αφήσει όσα χρήματα είχε μαζί του, για τις ανάγκες του.- Κράτησέ τα, Αββά, του έλεγε παρακαλεστικά. Είσαι γέρος κι άρρωστος. Δεν μπορείς πια να εργάζεσαι.- Εξήντα ολόκληρα χρόνια υποφέρω από τούτη την αρρώστια και με του Θεού την βοήθεια δεν μου έλειψε ποτέ τίποτε. Εκείνος που έχει την φροντίδα μου, αδιάκοπα μου στέλνει πάντα τα αναγκαία. Θέλεις λοιπόν τώρα εσύ, αδελφέ, να διώξεις τον Τροφέα μου; είπε ο γέροντας Ερημίτης…

Το πύρινο στεφάνι  Ο ηγούμενος της μονής των Ακοιμήτων όσιος Μάρκελλος (Ε΄αιών) προστάτευε τους αδύνατους και δεν φοβόταν τις απειλές των τυράννων. Αυτό φαίνεται από το ακόλουθο περιστατικό: Ζούσε στις ημέρες του ένας άρχοντας πολύ πλούσιος και ισχυρός. Έκανε όμως πολλές παρανομίες. Ο βασιλιάς τον φοβόταν και δεν τον ενωχλούσε, για να τον έχη βοηθό στους πολέμους. Το όνομα του ήταν Αρδαβούριος. Αυτός λοιπόν οργίσθηκε με κάποιον Ιωάννη και σκεπτόταν να τον σκοτώση. Ο Ιωάννης, επειδή δεν έλπιζε από πουθενά βοήθεια, έτρεξε στη μονή του οσίου Μαρκέλλου, ο οποίος τον δέχθηκε με χαρά. Μόλις το έμαθε ο Αρδαβούριος παρακάλεσε στην…

«Δεν υπάρχει κανένα δημιούργημα αδιερεύνητο για το Θεό, κι είναι όλα γυμνά και διάφανα μπροστά στα μάτια του, στον οποίο και θα δώσουμε λόγο» (Εβραίους 4:13) Τα βλέπει όλα     Είναι για την ασφάλειά μας ή πρόκειται για παραβίαση της προσωπικότητάς μας; Το θέμα προέκυψε για το σύστημα επισκόπησης του ανθρώπινου σώματος με ειδικά μηχανήματα στα αεροδρόμια. Ελέγχουν «σαρωτικά» το ανθρώπινο σώμα του επιβάτη και τον βλέπουν γυμνό όσα ρούχα κι αν φοράει. Έτσι, οι αρχές μπορούν να εντοπίσουν αν ο ταξιδιώτης έχει κρύψει κάτι κάτω από τα ρούχα του. Από τη σάρωση αυτή δεν εξαιρείται κανένας: άντρες, γυναίκες,…

Η πίστη στο Θεό είναι μια διαρκής και εν εξελίξει σχέση και συνομιλία μαζί Του. Είναι εμπιστοσύνη στην πρόνοια και στο έλεος Του. Είναι το άφημα της ζωής μας στα χέρια Του. Είναι η παράδοση μας στην Αγάπη Του. Είναι η ακλόνητη πεποίθηση πως ό,τι κι αν γίνει, κι ο κόσμος να έρθει ανάποδα Εκείνος δε θα μας αφήσει ποτέ απ’ το χέρι. Πίστη είναι να βλέπω πίσω από το σκοτάδι το φως, να βλέπω πίσω από την κλειστή πόρτα το δρόμο, να βλέπω πίσω από τα ορατά τα αόρατα, πίσω από το λίθο τον Αναστημένο Χριστό! Δυστυχώς πολλοί από…