«Να μη γίνεσθε υψηλόφρονες αλλά να συναναστρέφεστε τους ταπεινούς».
(Ρωμ. ιβ' 16)
«Πραγματικά, τίποτα δεν είναι ισχυρότερο από την ταπεινοφροσύνη,
τίποτα δεν την νικάει. Και αν συμβή στον ταπεινό άνθρωπο κάτι λυπηρό,
αμέσως τα βάζει με τον εαυτό του, αμέσως κατακρίνει τον εαυτό του,
δηλαδή ότι του αξίζουν όσα συμβαίνουν. Δεν ανέχεται να κατακρίνει κανέναν,
δεν ανέχεται να φορτώνει σε άλλον την αιτία· κι έτσι ξεπερνάει τα λυπηρά
χωρίς να ταραχθεί, χωρίς να θλιβεί και αναπαύεται τέλεια».
(Αγίου Δωροθέου, Ασκητικά, Λόγος Β', Περί ταπεινοφροσύνης, σ. 117)