Ομιλία για την υπερηφάνεια, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς «προ συντριβής ηγείται ύβρις, προ δε πτώματος κακοφροσύνη» (Παροιμίες 16:18) Τι άραγε υπάρχει στις τέσσερις γωνιές της γης, θνητέ άνθρωπε, το οποίο μπορεί να μας κάνει περήφανους, παρεκτός ανοησίες και δαιμονικές ψευδαισθήσεις; Μήπως δεν ήρθαμε στον κόσμο γυμνοί κι ανήμποροι; Και με τον ίδιο τρόπο δεν θα αναχωρήσουμε απ’ τον κόσμο; Ό,τι έχουμε, δεν το έχουμε δανειστεί; Με το θάνατό μας δεν θα επιστρέψουμε όλα τα δανεικά; Ω, πόσες φορές έχει ειπωθεί αυτό και αγνοηθεί;Ο σοφός απόστολος λέει: «Γιατί τίποτε δε φέραμε μαζί μας όταν ήρθαμε στο κόσμο κι είναι φανερό πως ούτε μπορούμε να…

Πρώτον διαλλαγήΓέροντα, αν από απροσεξία κάνω ένα σφάλμα και δεν το καταλάβω, για να ζητήσω συγχώρηση από την αδελφή την οποία λύπησα, μπορεί στην προσευχή να έχω επικοινωνία με τον Θεό;Για να επικοινωνήσεις με τον Θεό και να βρής ανάπαυση, πρέπει να παρακολουθείς τον εαυτό σου και να έχης συνεχή εγρήγορση, για να καταλαβαίνεις τα σφάλματά σου, να μετανοείς και να ζητάς συγχώρηση. Διαφορετικά, ακόμη κι αν νιώθεις κάποια χαρά στην προσευχή, αυτή δεν θα είναι χαρά πνευματική. Δεν θα έχης μέσα σου το πνευματικό φτερούγισμα που προέρχεται από την επικοινωνία με τον Θεό.Καμμιά φορά, Γέροντα, όταν πάω να προσευχηθώ,…

"Βγάλ' το από τη σκέψη σου το θέμα αυτό" Φίλος, μου τηλεφώνησε, για να με ειδοποιήσει ότι ο Γέροντας θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου, διότι "είδε στη σκέψη μου" κάτι που τον ανησύχησε. Τον επισκέφθηκα επειγόντως και μου είπε: "Χθες είδα τη σκέψη σου να απασχολείσαι πολύ μ' εκείνο το θέμα, που είπαμε να μην το σκέπτεσαι πλέον, διότι σου προκαλεί πνευματική ζημία. Γι' αυτό ανησύχησα και είπα του φίλου σου να σε ειδοποιήσει, για να σου πώ να το προσέξεις. Βγάλ' το, μωρέ, από τη σκέψη σου, το θέμα αυτό, μην ταλαιπωρείσαι άσκοπα". Έμεινα έκπληκτος για πολλοστή φορά. Πράγματι…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 15-24. Η παραβολή του μεγάλου δείπνου.14.16 ὁ δὲ εἶπεν(1) αὐτῷ(2), ῎Ανθρωπός(3) τις ἐποίησε(4) δεῖπνον μέγα(5), καὶ ἐκάλεσεν πολλούς(6),16 Κι ο Ιησούς του είπε: «Ένας άνθρωπος ετοίμασε μεγάλο δείπνο και κάλεσε πολλούς.(1) «Είναι διαφορετική αυτή η παραβολή από εκείνη στο Ματθαίο (κβ 1-14). Διότι εκεί μεν αναφέρεται βασιλιάς και γάμοι γιου του βασιλιά και πολλοί που καλούν, και οι καλεσμένοι δεν πήγαν, αλλά και τους δούλους έβρισαν και τους φόνευσαν και αναφέρεται…

189. «κρατούσες το πνεύμα της ταπεινώσεως στις πιο μεγάλες αποκαλύψεις.   Ένα από τα βασικά γνωρίσματα της Θεοτόκου ήταν η βαθειά της ταπείνωσις. Το έδειξε με τη στάσι της «στις πιο μεγάλες αποκαλύψεις» (πρβλ. «Ιδού η δούλη»). Το έδειξε κατόπιν, όταν χάθηκε από το προσκήνιο της ζωής του Ιησού, διαλέγοντας την αφάνεια. Το έδειξε με τη σιωπή της ενώ θα είχε να πη τόσο πολλά και αληθινά. Όταν η Παρθένος στην Ωδή της έλεγε: «ότι επέβλεψεν (ο Κύριος) επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού» δεν έκανε φιλολογία. Έδινε αυθόρμητα μια μαρτυρία, ανοίγοντας ολόκληρη την ύπαρξί της μπροστά στον Θεό. Ο…

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα. Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Aυτόν. Mε την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Tο πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή…

Ταπεινή εξομολόγηση στον Χριστό Γέροντα, ποιά προετοιμασία χρειάζεται να κάνουμε για την προσευχή;Ανάλογη με την προετοιμασία που κάνουμε για την Θεία Κοινωνία. Εκεί έχουμε Θεία Κοινωνία, εδώ Θεία επικοινωνία. Όταν κοινωνούμε, παίρνουμε μέσα μας τον Χριστό και έρχεται η Θεία Χάρις. Με την προσευχή έχουμε συνέχεια επικοινωνία με τον Χριστό και δεχόμαστε με άλλον τρόπο την Θεία Χάρη. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό! Τότε κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Χριστού, τώρα επικοινωνούμε με τον Θεό. Όπως λοιπόν για την Θεία Κοινωνία επιβάλλεται να εξομολογηθεί κάνεις στον Πνευματικό, έτσι και για την προσευχή, που είναι θεία επικοινωνία, πρέπει να κάνη μια ταπεινή…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 7-14. Διδασκαλία για την ταπεινοφροσύνη.14.13 ἀλλ᾽ ὅταν ποιῇς δοχὴν(1), κάλει(2) πτωχούς, ἀναπήρους(3), χωλούς, τυφλούς(4)·13 Αντίθετα, όταν κάνεις τραπέζι, να καλείς φτωχούς, ανάπηρους, κουτσούς, τυφλούς.(1) «Δοχή ονομάζει την υποδοχή, την ευτυχή συνάντηση, την εστίαση» (Ζ).(2) Έξυπνη η παρατήρηση: Χρησιμοποιείται εδώ το κάλεσε και όχι το φώναξε=Όχι με θόρυβο και τρόπο πομπώδη, για να προκαλέσεις την προσοχή του κοινού στο γεύμα, το οποίο προετοίμασες, αλλά κάλεσε μάλλον ήσυχα και ιδιωτικά με πνεύμα ειλικρινούς…

Στην προσευχή χρειάζεται επιμονή και υπομονή-Γέροντα, μερικές φορές, όταν παρακαλώ τον Θεό να γίνη κάτι και δεν γίνεται, αναρωτιέμαι: «Άραγε ο Θεός ακούει την προσευχή μου;». Το «άραγε» σημαίνει ότι αμφιβάλλεις για την αγάπη του Θεού, κι έτσι ακυρώνεις την αίτησή σου την ίδια στιγμή που την καταθέτεις, οπότε χάνεις και την σειρά προτεραιότητας.-Όταν ζητώ, Γέροντα, κάτι από τον Θεό και δεν μου το δίνει αμέσως, να επιμένω;-Ναι, να επιμένεις. Βλέπεις, και όταν πάμε σε μια υπηρεσία και απευθυνόμαστε σε κάποιο αρμόδιο πρόσωπο, για να μας βοηθήσει σε μια υπόθεση, μερικές φορές επιμένουμε, για να μας εξυπηρετήσει. «Σε παρακαλώ, λέμε,…

"Θεολόγος είσαι; Να μας μιλήσεις" Επείσθην και εγώ και, πράγματι, την επομένη Κυριακή, (δε θυμούμαι τώρα ακριβώς την ημερομηνία, ήταν Σεπτέμβριος), πήγα πρωί πρωί στον Άγιο Γεράσιμο. Ο Γέροντας βρισκόταν στην Αγία Πρόθεση και έκανε και την προετοιμασία για τη Θεία Λειτουργία στην Πρόθεση. Εγώ, επειδή συνήθιζα να πηγαίνω στο Ιερό, μπήκα στο Ιερό. Ο Γέροντας ήταν αφοσιωμένος στην Αγία Πρόθεση. Περίμενα κάποια στιγμή να τελειώσει, να τον χαιρετίσω, να του ασπασθώ το χέρι και να έρθω σε μια πρώτη επαφή. Όντως, μετά από κάμποση ώρα, όταν κάλυψε την Αγία Πρόθεση, στράφηκε προς το μέρος μου και εγώ του έβαλα…