189. «κρατούσες το πνεύμα της ταπεινώσεως στις πιο μεγάλες αποκαλύψεις.
Ένα από τα βασικά γνωρίσματα της Θεοτόκου ήταν η βαθειά της ταπείνωσις. Το έδειξε με τη στάσι της «στις πιο μεγάλες αποκαλύψεις» (πρβλ. «Ιδού η δούλη»). Το έδειξε κατόπιν, όταν χάθηκε από το προσκήνιο της ζωής του Ιησού, διαλέγοντας την αφάνεια. Το έδειξε με τη σιωπή της ενώ θα είχε να πη τόσο πολλά και αληθινά. Όταν η Παρθένος στην Ωδή της έλεγε: «ότι επέβλεψεν (ο Κύριος) επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού» δεν έκανε φιλολογία. Έδινε αυθόρμητα μια μαρτυρία, ανοίγοντας ολόκληρη την ύπαρξί της μπροστά στον Θεό.
Ο άνθρωπος του Θεού είναι ταπεινός, δηλ. αληθινός και γνήσιος άνθρωπος. Επειδή πιστεύει στον Θεό, η πίστις του αυτή του δίνει τη δυνατότητα συγκρίσεως των μεγεθών. Η ζωή του κοντά στον Θεό του αποκαλύπτει καθημερινά το μέγεθος του και τη θέσι του μέσα στον κόσμο. Έτσι, για τον αληθινά πιστό άνθρωπο δεν υπάρχει πρόβλημα εγωισμού και υπερηφάνειας. Διότι η πίστις του δίνει την «κλίμακα» για να υπολογίζη τον εαυτό του σωστά μέσα στο χώρο και το χρόνο. Τις αληθινές διαστάσεις του —σωματικές και πνευματικές— τις βλέπει μόνο ο πιστός άνθρωπος.
Όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό δεν έχουν τη δυνατότητα της συγκρίσεως των μεγεθών. Η απιστία, εκτός των άλλων, οδηγεί τους ανθρώπους σε λανθασμένους υπολογισμούς. Χωρίς την «κλίμακα» της πίστεως και της ζωής κοντά στον Θεό, οι άνθρωποι σχεδιάζουν τον εαυτό τους με τεράστιες συνήθως διαστάσεις μέσα στον κόσμο. Γι’ αυτό και ο άπιστος άνθρωπος είναι ένα τερατούργημα, με έξαλλες και αλλοπρόσαλλες διαστάσεις: ένα δαιμονικό κατασκεύασμα!
Οι ταπεινοί είναι οι αληθινοί άνθρωποι. Κομμένοι σε ανθρώπινα μέτρα και διαστάσεις. Αυτούς μπορείς να τους πλησιάσης, να τους μιλήσεις, να συνεννοηθείς μαζί τους. Είναι κάτοικοι αυτού του πλανήτου. Είναι αδελφοί των ανθρώπων της γης και παιδιά του Ουρανίου Θεού. Οι επηρμένοι, οι εγωισταί είναι ψεύτικοι ανθρωποι. Απλησίαστοι, απρόσιτοι, σαν όντα από άλλον πλανήτη... Και καθόλου αδελφοί!
Εκρίζωσαι, Πανύμνητε, τα της καρδίας μου πάθη. Την ζωήν μου κυβέρνησον, Παναγία Δέσποινα.
(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη)