Ήταν πολύ κουραστικό αυτό το ταξίδι. Είχε, εξάλλου, πολύ καιρό να το κάνει. Θυμόταν τον εαυτό του στο Λύκειο, όταν πήγε να επισκεφτεί για τελευταία φορά τη γιαγιά του, την κυρα-Θοδόσαινα στα Τρόπαια της Γορτυνίας. Και τώρα, τριτοετής φοιτητής της Φιλοσοφικής, να που ξαναπαίρνει τον ίδιο δρόμο. Τι τον έκανε να φύγει από την Αθήνα, τη «Βαβυλώνα τη μεγάλη»; Ούτε και ο ίδιος ήξερε. Πάντως ένα είναι σίγουρο, πως πνιγόταν. Πνιγόταν από τους φίλους, τα μαθήματα, τους γονείς, απ’ όλους. Ένιωθε πως κανείς δεν τον καταλάβαινε, κανείς δεν μπορούσε να γίνει κοινωνός στην αναζήτησή του για πλέρια αλήθεια και γνησιότητα.…
Από το βιβλίο του Αρχιεπ. Antony Bloom «Ζωντανή προσευχή» Το θαύμα δεν είναι παραβίαση των νόμων που διέπουν μεταπτωτικά τον κόσμο, αλλά είναι επάνοδος της κυριαρχικής επικράτησης των νόμων της Βασιλείας του Θεού. Ένα θαύμα γίνεται μόνο όταν πιστεύουμε ότι ο νόμος βασίζεται στην αγάπη του Θεού και όχι στη δύναμή Του. Μπορεί να πιστεύουμε πως ο Θεός είναι παντοδύναμος αλλά να μην πιστεύουμε στον πρόνοιά Του και τότε το θαύμα δεν μπορεί να γίνει. Διαφορετικά θα έπρεπε ο Θεός να επιβάλει δια της βίας την θέλησή Του. Αυτό όμως δεν το κάνει. Γιατί το πιο βασικό και ευαίσθητο σημείο…
Στη Σκήτη των Ιβήρων, στην Καλύβη των Αγίων Αποστόλων, στην συνοδεία εκείνη ήταν και ο Γερο-Παχώμιος. Στο πρόσωπό του έβλεπε κανείς ολοφάνερα ζωγραφισμένη την αγιότητα. Το γεροντάκι αυτό ήταν πολύ απλό και τελείως αγράμματο, μα πολύ χαριτωμένο. Όταν ερχόταν για να εκκλησιαστεί τις γιορτές στο Κυριακό της Σκήτης ποτέ του δεν καθόταν στο στασίδι, αλλά στεκόταν πάντα όρθιος (ακόμα και στις ολονυκτίες) και έλεγε την ευχή. Όταν τύχαινε να τον ρωτήσει κανείς “πού βρίσκεται η ακολουθία;” απαντούσε: “Ψαλτήρια! Ψαλτήρια λένε οι πατέρες”. Όλα τα έλεγε ψαλτήρια. Ούτε από ψαλτικά ήξερε εκτός απ’ το Χριστός Ανέστη που έψαλλε το Πάσχα. Ήταν…
Πρίν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής. Μέ πολλή διστακτικότητα, αλλά καί μέ τήν ένταση τού απαιτητικού αναζητητή, μού δήλωσε ότι είναι άθεος, πού όμως θά ήθελε πολύ νά πιστέψει, αλλά δέν μπορούσε. Χρόνια προσπαθούσε καί αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε μέ καθηγητές καί μορφωμένους. Αλλά δέν ικανοποιήθηκε η δίψα του γιά κάτι σοβαρό.Άκουσε γιά μένα καί αποφάσισε νά μοιρασθεί μαζί μου τήν υπαρξιακή ανάγκη του. Μού ζήτησε μία επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις; τόν ρώτησα. Δυστυχώς όχι, μού άπαντα. Είμαι τής Φιλοσοφικής. Κρίμα! διότι ήξερα μία τέτοια απόδειξη, είπα εμφανώς αστειευόμενος. Ένιωσε…
Και όμως πιστεύεις Ένας γιατρός άπιστος, για να αποδείξη ότι δεν υπάρχει ψυχή, ρωτάει ένα πιστόν: - «Είδες ποτέ με τα μάτια σου καμμιά ψυχή;» «Άκουσες καμμιά ψυχή, με τ΄ αυτιά σου;» «Εγεύθηκες με τα χείλη σου;» «Εμύρισες με την μύτη σου;» - ¨Όχι, απαντά ο πιστός. - «Αισθάνθηκες καμμιά ψυχή;» ερωτά τέλος ο γιατρός. –Ναι, απαντά ο πιστός. Τότε, λέγει θριαμβευτικά ο γιατρός, έχουμε τέσσερες αισθήσεις, εναντίον μίας. Και ο πιστός χριστιανός, με την σειρά του έρωτα και αυτός. - «Είδες ποτέ γιατρέ μου με τα μάτια σου κανένα πόνον;!! Άκουσες με τ΄ αφτιά σου;!! Εγεύθηκες με το…
Απάντησε "όχι"... Ένα κοριτσάκι προσευχόταν κάθε πρωί και κάθε βράδυ στον Θεό να της δώσει για τη γιορτή της, που πλησίαζε, μια μεγάλη κούκλα. Ο μεγάλος της αδερφός τής είπε μια μέρα: - Ο Θεός δεν πρόκειται ν’ απαντήσει στις προσευχές σου. Ήρθε η γιορτή της και η κούκλα δεν φάνηκε . - Είδες, της είπε την άλλη μέρα ο αδερφός της. Ο Θεός δεν σου απάντησε. Το κοριτσάκι, όμως, τον κύτταξε σοβαρά και του αποκρίθηκε: - Κάνεις μεγάλο λάθος. Ο Θεός μου έδωσε την απάντησή του. Πάντοτε απαντά στις προσευχές. - Και ποιά ήταν η απαντησή τούτη ρώτησε…
O Victor Frankl γράφει: «Η θρησκεία δεν πεθαίνει, και στο βαθμό στον οποίο αυτό αληθεύει, ούτε ο Θεός είναι νεκρός, ούτε ακόμα και Μετά το Άουσβιτς (Auschwitz), για να αναφέρω τον τίτλο ενός βιβλίου. Γιατί η θρησκευτική πίστη είτε υπάρχει χωρίς όρους είτε δεν είναι καθόλου θρησκευτική πεποίθηση. Αν δεν υπόκηται σε όρους, θα σταθή και θα αντιμετωπίση το γεγονός, ότι έξι εκατομμύρια πέθαναν στο ολοκαύτωμα των Nazi· αν δεν είναι ανεπιφύλακτη, θα εξαφανίζεται κάθε φορά κατά την οποία ένα απλό κι αθώο παιδί βρίσκει βίαιο θάνατο – για να χρησιμοποιήσω το επιχείρημα το οποίο πρόβαλε κάποτε ο Dostoyevski. Δεν…
H φουρτουνιασμένη θάλασσα Σ΄ένα μουσείο της Φλωρεντίας, διατηρούνται δυο περίφημοι ζωγραφικοί πίνακες. Ο ένας απ΄αυτούς παριστάνει μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, που ανάμεσά της ένας ναυαγός, στηριγμένος επάνω σ' ένα σπασμένο κουπί, παλεύει απεγνωσμένα με τα λυσσασμένα κύματα. Οι δυνάμεις τον έχουν εγκαταλείψει. Η ωχρότης του θανάτου έχει εκχυθή στο πρόσωπό του κι έπειτα από λίγο θα βρει ασφαλώς μνήμα στον υγρό βυθό. Ο άλλος πίναξ παριστάνει επίσης έναν ωκεανό φουρτουνιασμένο και πολυτάραχο. Στη μέση όμως του ωκεανού υπάρχει ένας τεράστιος βράχος κι' επάνω σ΄αυτόν μια περιστέρα έχει χτίσει τη φωλιά της. Και παρατηρεί ατάραχη την ανεμοζάλη, που μαίνεται γύρω της, γιατί…
Ένα γερό στήριγμα Μια θυελλώδη νύχτα ένα πλοίο εναυάγησε απάνω σε μια βραχώδη ακτή. Όλο το πλήρωμα εχάθηκε… Μόνο ένα παλληκάρι, που τα κύματα το επέταξαν επάνω σ’ ένα ψηλό βράχο, κατώρθωσε να πιαστή από αυτόν και να κρατηθή ως το πρωί, οπότε κατέφθασαν τα ναυαγοσωστικά πλοιάρια. Όταν μετά τις πρώτες βοήθειες, συνήλθε ο νεαρός ναυαγός κάποιος τον ρώτησε:- Δεν έτρεμες παλληκάρι μου, μέσα στην άγρια καταιγίδα, εκεί πάνω στον βράχο;- Βέβαια, έτρεμα! Αλλά, ο βράχος δεν… έτρεμε!Μέσα στις θύελλες της ζωής, υπάρχει ένα στήριγμα για όσους θέλουν: Ο Χριστός! (Α’ Κορ. ι’ 4). Αλκυονίδες «Είπε, και έστη πνεύμα καταιγίδος».…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ἀπό το βιβλίο "ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ" ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣὉ ἰαματικός μεγαλομάρτυς Παντελεήμων γεννήθηκε στήν Νικομήδεια. Πατέρας του ἦταν ὁ εἰδωλολάτρης Εὐστόργιος καί μητέρα του ἡ χριστιανή Εὐβούλη. Μαρτύρησε τό 305 ἐπί αὐτόκράτορος Μαξιμιανοῦ.Εἶχε σπουδάσει τήν ἰατρική στόν διδάσκαλο τῆς ἐπιστήμης αὐτῆς Εὐφρόσυνο. Τήν περίοδο τῶν σπουδῶν του γνώρισε τόν ἱερέα τῆς ἐκκλησίας τῆς Νικομηδείας ἅγιο Ἑρμόλαο. Αὐτός καλλιέργησε τά σπέρματα τῆς χριστιανικῆς πίστεως, πού εἶχε σπείρει στήν ψυχή του ἡ εὐσεβής Εὐβούλη, καί μετά τήν κανονική κατήχησι τόν βάπτισε.Μιά μέρα κάποιοι ἔφεραν στό σπίτι τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος ἕναν τυφλό. Ὁ ἅγιος, μαζί μέ τόν πατέρα…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Άγιος γέροντας Ιάκωβος
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης Μεγάλη χαρά έχει όλη η Ορθοδοξία με την Αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου, Ηγουμένου της Μονής του Οσίου Δαβίδ. Στη συνείδηση όλων θεωρείται άγιος.Μεγάλη δόξα στον Τριαδικό Θεό, που στους…
-
«Όταν ασθενώ, τότε δυνατός ειμί»
Ασθένειες-Κόποι- Θείες αντιλήψεις Κάποτε έφθασε στα πρόθυρα του θανάτου. Επρόκειτο μάλλον για αλλεργικό σοκ. Ολόκληρο το σώμα είχε ερεθιστεί. Γεμάτο χονδρές καρούλες (σπυριά) με φοβερή φαγούρα μέχρις αίματος. Το πρόσωπο παραμορφωμένο, με…
-
...ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το 'Aγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού...
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το Άγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού. Τότε θα γίνετε σιγά-σιγά ικανοί να έχετε μέσα σας τη χαρά και…
-
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΙΕΡΕΙΣ;
Γιατί η Ορθοδοξία δεν χειροτονεί γυναίκες; Πολλά επιχειρήματα γράφτηκαν. Σωστά, αλλά όχι τόσο ισχυρά διότι υπάρχει αντίλογος σε αυτά. Στο επιχείρημα του μακαριστού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου και όχι μόνο αυτού, δεν μπορεί…
-
Όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν…Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Σε τι βλάπτουν τους άλλους όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν. Ποιο είναι το πρώτο κακό που εκείνοι κάνουν; Μάθατε τώρα, αδελφοί μου, ποια κακά προξενούν στον εαυτό τους, οι προδότες, οι ψευδομάρτυρες και…
-
Συγκλονιστικό Θαύμα Εμφανίσεως Της Παναγίας το 1941
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟ 1941 ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ Η παρουσία της Παναγίας στο Μέτωπο διαπιστώθηκε σε πολλές περιπτώσεις. Αναφέρομε μία, η οποία είχε…
-
Η ώρα του θανάτου...
Ο θάνατος είναι το πιο βέβαιο γεγονός στην ιστορία του κόσμου. Γεγονός που όλοι θα δοκιμάσουμε. Το εδοκίμασαν όλοι όσοι έζησαν σ’ αυτή τη ζωή. Κανένας δεν κατόρθωσε να διαφύγει. Όλοι μας…
Θέματα: θάνατος -
Είμαι ο Άγιος Εφραίμ!
Η κ. Χριστίνα Μ. από την Αθήνα γράφει: Υπέφερα από πόνους στην σπονδυλική μου στήλη. Ένα βράδυ όμως οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και έφταναν μέχρι τον αυχένα. Τότε επήγα στο δωμάτιό μου…