ΈΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ πολύ απλός και άπλαστος πήγαινε συχνά στον Αββά Ιωάννη τον Κολοβό, για να ωφελείται από τις σοφές συμβουλές του. Εκείνος τον δεχόταν με αγάπη και δεν έπαυε να τον διδάσκει. Κάθε φορά που πήγαινε και κάτι καινούργιο είχε να του πει γύρω από την πνευματική ζωή. Ο μοναχός όμως πολύ λίγα καταλάβαινε από όσα του έλεγε ο Γέροντας και απ’ αυτά τα περισσότερα τα λησμονούσε. Έτσι, ρωτούσε και ξαναρωτούσε όλο για τα ίδια πράγματα. Κάποτε σταμάτησε τις επισκέψεις του. Ο Γέροντας απόρησε γι’ αυτό. Μια Κυριακή λοιπόν, που συναντήθηκαν στην εκκλησία, τον ρώτησε: - Έχω πολύ καιρό να…
Αιωνιότητα.  Κάθε αρετή προκαλεί αυτολησμονιά. Κάθε αρετή στην πλήρη έκφανσή της προκαλεί αυτοεξαφάνιση. Η κορυφαία αρετή, η αγάπη, σηματοδοτεί την πληρέστατη αυτολησμονιά και την πιο πλήρη αυτοεξαφάνιση. Η αυτολησμονιά περνά στην αυτοεξαφάνιση, η αυτοεξαφάνιση περνά στην αιώνια ζωή.Μέσα από εκείνο που είναι μακρύ γνωρίζουμε εκείνο που είναι βραχύ, και μέσα από εκείνο που είναι βραχύ γνωρίζουμε εκείνο που είναι μακρύ. Δια μακρών χρόνων κόπου, πλήξης και φιλαυτίας γνωρίζουμε αυτό το σύντομο, το πρόσκαιρο και μέσα από τις σύντομες στιγμές της αρετής γνωρίζουμε την άπειρη αιωνιότητα. Το κύπελλο της απόλαυσης. Εάν σου προσέφεραν ένα χρυσό κύπελλο με το καλύτερο κρασί του κόσμου…
Στην διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται η αρμονία του Θεού Μια μέρα ήρθε στο Καλύβι κάποιος και μου είπε ότι είναι πολύ στενοχωρημένος, γιατί δεν συμφωνεί με την γυναίκα του. Είδα όμως ότι δεν υπάρχει κάτι σοβαρό ανάμεσά τους. Έχει ένα εξόγκωμα αυτός, κάποιο άλλο η γυναίκα του, και δεν μπορούν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον. Χρειάζονται λίγο πλάνισμα. Πάρε δύο σανίδες απλάνιστες. Η μία έχει σ’ αυτό το σημείο έναν ρόζο, η άλλη σ’ εκείνο το σημείο καί, αν πάς να τις ενώσης, μένει ένα κενό ανάμεσά τους. Αμα όμως πλανίσης λίγο την μια από εδώ, λίγο την άλλη…
"Αμνησικακία" "Υπάρχουν, έλεγε ο Γέροντας μοναχοί που ζητούν συγγνώμη, εξομολογούνται και μέσα τους υπάρχει πάθος ενάντια στον άλλον.Δεν έρχεται έτσι η Χάρις του Θεού.Εγώ είχα εδώ έναν Μάστορα, γείτονα, και έκανε διάφορες δουλειές και πληρωνόταν.Δεν ξέρω πώς έγινε και άρχισε να με βρίζει σε όλους, και εδώ μέσα και έξω.Τί να κάνω; έλεγα, πώς να τον βοηθήσω; Μια μέρα πήγα σπίτι του επίσκεψη.Μόλις με είδε τα 'χασε, μαζεύτηκε, κιτρίνισε.Νόμισε ότι πήγα να τον μαλώσω.Εγώ άρχισα να του λέω για τα δένδρα του, να επαινώ τους άφθονους καρπούς τους.Μιλήσαμε περί φιλοξενίας…Αυτό ήταν. Θερμάνθηκε η καρδιά του. Από τότε δεν έλειψε από…
Η μητέρα του στυλίτου. Η μητέρα του οσίου Αλυπίου του Στυλίτου, ανάμεσα σε άλλες αρετές είχε και θαυμαστή αυταπάρνηση. Δέχτηκε να παραμείνη κοντά στο παιδί της για να το υπηρετεί και να το βοηθή στους ασκητικούς αγώνες του. Αρνήθηκε τις χαρές και τις αναπαύσεις του κόσμου, έστησε μια σκηνή στον στύλο του οσίου και εργαζόταν με τα ίδια της τα χέρια για να εξοικονομή τα απαραίτητα για τη συντήρησή τους. Ο άγιος στυλίτης την προέτρεπε να γίνει μοναχή, αλλά αυτή δεν συμφωνούσε. Ήθελε να παραμείνη μια απλή βοηθός και συμπαραστάτης στην κακοπάθεια της ασκήσεώς του. Κάποτε όμως δέχτηκε στον ύπνο…
Στήριγμα της οικογένειάς του. Ο Αρσένιος έβλεπε συχνά την μητέρα του να κλαίη και να στενοχωριέται για τα αδέλφια του που ήταν στον πόλεμο. Αυτός ήταν η παρηγοριά και το στήριγμά της. Δεν κοίταξε να βολευτή, να γίνη μοναχός σε αυτή την δύσκολη περίοδο, διότι είχαν πολλή ανάγκη από την παρουσία του. «Ξενιτεία δεν είναι να βολευτώ εγώ και οι άλλοι τσιμέντο να γίνουν», θα πει αργότερα ο Γέροντας. Συνέχισε βέβαια να αγωνίζεται, αλλά ανέβαλε «άχρι καιρού» να «αποδώση τας ευχάς του τω Κυρίω».Ανέλαβε όλες τις αγροτικές εργασίες του σπιτιού που ήταν πάρα πολλές. Προσέλαβαν έναν υπάλληλο που ήταν λίγο…
και απάτη Τίποτε δεν καθαρίζει από βρώμικη ηδονή, όσο η γνήσια αγάπη. Μη μου ονομάσης αγάπη αυτήν την κοινή και κοσμική, που μάλλον αρρώστια είναι παρά αγάπη. Ε.Π.Ε. 18α,364 διαβολικήΚαι η Αιγυπτία έλεγε πώς αγαπούσε τον Ιωσήφ, αλλ’ ήθελε να τον διαφθείρη. Διότι τον αγαπούσε με διαβολική αγάπη. Ο Ιωσήφ όμως ήθελε όχι αυτή την αγάπη, αλλά την αγάπη του Παύλου. Ε.Π.Ε. 18α,364 αιρετικών Δεν τα λέω αυτά εξ’ αίτιας μου, λέγει ο Παύλος, αλλ’ εξ’ αιτίας σας. Διότι υπάρχει φόβος, μήπως διαφθαρή κάποιος από την αγάπη των αιρετικών. Αυτό είναι συνολικά, που υπαινίσσεται. Ε.Π.Ε. 21,390 βλάπτειΝα μη σας παραβλάψη…
Κάποιος γέροντας από την έρημο του Χοζεβά της Πλαιστίνης, όσο ζούσε στο χωριό του, πήγαινε κρυφά τη νύχτα και έσπερνε με δικά του βόδια και δικό του σπόρο τα χωράφια των φτωχών συγχωριανών του. Όταν ήρθε στην έρημο και κατοίκησε σ’ένα από τα κελλιά του Χοζεβά, έβγαινε καθημερινά στον ανηφορικό δρόμο που πηγαίνει από την Ιεριχώ στην Ιερουσαλήμ. Και σαν έβλεπε εξαντλημένο οδοιπόρο, έπαιρνε στους ώμους το φορτίο του και ανέβαζε μέχρι το όρος των Ελαιών. Και πάλι ξαναγύριζε από τον ίδιο δρόμο κουβαλώντας τα φορτία των άλλων, αν βέβαια τους συναντούσε, και τα έφερνε μέχρι την Ιεριχώ. Έβλεπες λοιπόν…
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΒΡΑΜΙΟΣ από πολύ νέος είχε αφήσει τον κόσμο κι έκανε κατοικία του την έρημο. Εκεί με τους ασκητικούς αγώνες και με την βοήθεια της Χάριτος έφτασε σε μεγάλα μέτρα αρετής. Ύστερα από πολλά χρόνια που είχε να μάθει νέα από τους δικούς του, πληροφορήθηκε πως ο μοναδικός του αδελφός πέθανε κι άφησε στους δρόμους μια μικρή θυγατέρα, όχι μεγαλύτερη από έξι ή επτά χρόνων. Ένας φίλος του Οσίου περιμάζεψε το ορφανό και μια μέρα του το πήγε στην έρημο. Ο Ερημίτης, παρ’ όλη την σκληρή ζωή που έκανε, είχε πολύ τρυφερή καρδιά. Συμπόνεσε την πεντάρφανη παιδούλα, που δεν…
Ένας αδελφός σε κάποια συνάντηση, τούς είπε λόγο για κάποιον άλλο. Ο άλλος τότε από συναρπαγή διαβόλου, επειδή υποψιάσθηκε ότι το είπε γι’ αυτόν, ταράχθηκε πάρα πολύ και ενώ τον διαβεβαίωνε εκείνος γι’ αυτό, αυτός δεν το δεχόταν. Έτσι, αφού εξαιτίας αυτού έγινε ανάμεσα τους μικρή αντιλογία, πήγαν και οι δύο προς τους πατέρες και ανέφεραν το πράγμα στον γέροντα.Απόκριση: Σαν ομόψυχοι που είστε σας λέγω όλη την αλήθεια ενώπιων του Θεού. Και οι δύο χρωστάτε να βάλετε μετάνοια στον Θεό, όχι επιπόλαια, αλλά με όλη την καρδιά σας, για να σας συγχωρέσει με τις προσευχές των πατέρων σας. Εσύ διότι,…

katafigioti

lifecoaching