568. Κατά την προσευχή, ας θυμόμαστε ότι είμαστε μέλη ο ένας του άλλου και ότι, άρα, πρέπει να προσευχώμαστε για όλους, όπως μας το διδάσκει η Κυριακή Προσευχή, το «Πάτερ ημών…», συντεταγμένη στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Οι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι είναι πρότυπά μας σ’ αυτό. Αν η προσευχή δεν είναι για τον εαυτό μας μόνον αλλά και για τους άλλους, τότε και οι Άγιοι Άγγελοι θα δέωνται για μας, σαν μέλη της Εκκλησίας, τους ενός Σώματος του Χριστού. «Εν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ζ’ 2). 569. «Ἰδού ἕστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω» (Αποκ. γ’ 20).…

Ο Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα όταν έλεγε το “Πάτερ ημών”, ήταν σαν να ήταν ο Κύριος εκεί, ακριβώς δίπλα του, και ο Άγιος να συνομιλούσε μαζί του. «Ο Καθηγητής Σέργιος Νείλος στο Ημερολόγιό του «Στις όχθες του ποταμού του Θεού» και στην ημερομηνία 17 και 19 Μαρτίου 1910, γράφει πως επισκέφθηκε στο Νοσοκομείο της Όπτινα τον π. Νεκτάριο, που είχε λίγο ασθενήσει, μα τώρα βρισκόταν στην ανάρρωσι. Ο π. Νεκτάριος του είπε ότι τον είχε συνταράξει ένα φοβερό όνειρο, που το έβλεπε σχεδόν όλο το βράδυ και μάλιστα ήταν ασυνήθιστα ζωντανό. – Τι είδατε, τον ρώτησε ο Σέργιος Νείλος με…

Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος – Προς τον Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως και αρετής 1. Η νήψη είναι μια μέθοδος και επιστήμη, η οποία απαλλάσσει τον άνθρωπο – με την βοήθεια του Θεού – τελείως από εμπαθείς σκέψεις και λόγους και από πονηρά έργα, αν εξακολουθεί ο άνθρωπος την πνευματική αυτήν μέθοδο επί πολύν καιρό και την εφαρμόζει με προθυμία. Η νήψη χαρίζει επίσης ασφαλή γνώση του ακαταλήπτου Θεού, όσο είναι δυνατόν, και λύση θείων και κρυπτών μυστηρίων. Επίσης με αυτήν κατορθώνει ο άνθρωπος να εκπληρώσει όλες τις εντολές της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης και αυτή παρέχει όλα τα αγαθά…

Το κομποσκοίνι είναι το αυτόματο όπλο κατά του διαβόλου -Γέροντα, ποια σημασία έχει το κομποσκοίνι;-Το κομποσκοίνι είναι μια κληρονομιά, μια ευλογία, που μας έχουν αφήσει οι Άγιοι Πατέρες μας. Και μόνο γι’ αυτό έχει μεγάλη άξια. Βλέπεις, σε κάποιον αφήνει ο παππούς του κληρονομιά ένα ασήμαντο πράγμα και το έχει μετά σαν φυλαχτό, πόσο μάλλον το κομποσκοίνι που μας το άφησαν κληρονομιά οι Άγιοι Πατέρες!Παλιά, που δεν υπήρχαν ρολόγια, οι μονάχοι μετρούσαν την ώρα της προσευχής με το κομποσκοίνι, αλλά οι κόμποι του κομποσκοινιού ήταν απλοί. Κάποτε ένας ασκητής έκανε πολύ αγώνα, πολλές μετάνοιες κ.λπ., και ο διάβολος πήγαινε και…

Οι ιερές εικόνες βοηθούν στην προσευχή Γέροντα, όταν είμαι στενοχωρημένη, πώς θα βρω παρηγοριά;Να καταφύγεις στην προσευχή. Και μόνον το κεφάλι σου να ακουμπήσεις σε μια εικόνα, θα βρής παρηγοριά. Κάνε το κελλί σου σαν εκκλησάκι με εικόνες που σε αναπαύουν, και να δεις, θα βρίσκεις μέσα σε αυτό πολλή παρηγοριά.Μερικές φορές, Γέροντα, κατά την ώρα της προσευχής ασπάζομαι τις εικόνες. Είναι σωστό;Σωστό είναι. Κανονικά έτσι πρέπει να ασπαζόμαστε τις εικόνες: Να ξεχειλίζει η καρδιά μας από αγάπη προς τον Χριστό, την Παναγία κα τους Αγίους, και να πέφτουμε, να προσκυνούμε τις άγιες εικόνες τους.Μια χρονιά , στις 26 Μαρτίου,…

Στην ομίχλη των καιρών, με αέρα μολυσμένο από εμφανείς και αφανείς ιούς, η ανάγκη της πίστης και της θεϊκής βοήθειας είναι ιδιαίτερα αισθητή. Τούτο επικαλείται συνεχώς η θεία λατρεία και οι προσευχές της Εκκλησίας. Μάλιστα η μεγαλοπρεπής λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, η τελούμενη τις Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, με τις εκτενείς ευχές της μοιάζει σαν ένας αετός που σκεπάζει κάτω από τη σκιά των πτερύγων του την οικουμένη ολόκληρη. Στο χρονικό σημείο της λεγόμενης «Αναφοράς», που αποτελεί την κορύφωση του λειτουργικού δράματος, και αμέσως μετά τον καθαγιασμό των τιμίων δώρων, ο ιερέας απαγγέλλει (χαμηλόφωνα σήμερα) μια εκτενέστατη ευχή, καταιγισμό αιτημάτων…

Κύριε, είσαι το μόνο άρωμα της ανθρώπινης ύπαρξης στην ιστορία του. Πόσο πλούσια και θαυμαστά αποζημιώνεις τις αφοσιωμένες ψυχές που δεν σε ξέχασαν νεκρό μέσα στο μνήμα Σου! Έκανες τις Μυροφόρες γυναίκες φορείς του αγγέλματος της Ανάστασης και της δόξας Σου. Δεν έχρισαν το νεκρό Σου σώμα· Εσύ έχρισες τις ζωντανές ψυχές τους με το μύρο της χαράς. Εκείνες που θρηνούσαν το νεκρό Κύριο, έγιναν χελιδόνια της καινούργιας άνοιξης, άγιοι στην ουράνια βασιλεία Σου. Αναστημένε Κύριε, με τις προσευχές τους ελέησέ μας, σώσε μας, ώστε να σε δοξάζουμε μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσια και αδιαίρετη…

549. Μην ξεχνάς, ότι κατά την προσευχή ο Κυριος ανταποκρίνεται τελείως σ’ εμάς, σαν το προσωπικό μας Πρωτότυπο, και απαντά στην κάθε λέξι μας, στο κάθε σκίρτημα της καρδιάς μας. 550. Τιμώντας τις άγιες εικόνες, πρώτον τιμώ τον Θεό σ’ αυτές, τον προ των αιώνων γεννήτορα του Υιού, της ζώσης εικόνος του, που έδωσε υλική υπόστασι στις βουλές του Θεού και Πατρός, δημιουργώντας τους κόσμους και όλα τα όντα, σαν κορωνίδα δε της ορατής κτίσεως τον άνθρωπο, «κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν» του Θεού. Δεύτερον, τιμώ σ’ αυτές την εικόνα του σαρκωθέντος Θεού. Τρίτον, τιμώ σ’ αυτές τον ίδιο τον εαυτό…

252. «πρεσβεύουσα απαύστως υπέρ των ψυχών ημών».   Η Παναγία πρεσβεύει «απαύστως», ειδικώτερα «υπέρ των ψυχών ημών», δηλαδή υπέρ της ψυχοσωματικής υπάρξεώς μας. Η λέξη «ψυχή» έχει διπλή έννοια στην Αγία Γραφή. Αλλού έχει την έννοια του πνευματικού μέρους της ανθρωπίνης υπάρξεως (πρβλ. «μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι», Ματθ. ι' 28)  και αλλού σημαίνει την όλη ψυχοσωματική ζωή του ανθρώπου (πρβλ. «ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων» Ιω.ι' 11). Το ξεκαθάρισμα αυτό δίνει συγχρόνως και μια απάντησι σε όσους κατηγορούν ή επικρίνουν τον χριστιανισμό και την Εκκλησία…

250. «εξαιρέτως της Παναγίας αχράντου».   Η Παναγία δεσπόζει στη δημόσια λατρευτική Σύναξι των πιστών, στη θεία Λειτουργία. Η πρώτη Εκτενής (=μεγάλη) Ικεσία ολοκληρώνεται με μνημόνευσι της Θεοτόκου: «Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες...»! Η πρώτη προσευχή της εκκλησιαστικής Συνάξεως αναφέρεται στις πρεσβείες της Θεομήτορος: «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς»! Μετά τον καθαγιασμό των τιμίων Δώρων, ο Ιερεύς διακηρύττει εκφώνως, ότι η θυσία του Σώματος και Αίματος του Κυρίου προσεφέρθη «εξαιρέτως», ιδιαιτέρως προς τιμήν και δόξαν «της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, δεσποίνης ημών Θεοτοκου...»! Η Παναγία εξακολουθεί να…