Η ψαλμωδία γλυκαίνει και ειρηνεύει την ψυχή

-Γέροντα, ενώ έχω καταλάβει πόσο βοηθάει η ευχή,
δεν μπορώ να την λέω συνέχεια.
-Όταν δυσκολεύεσαι να πεις την ευχή, να σιγοψάλλεις.
Και η ψαλμωδία προσευχή είναι. Η ψαλμωδία δίνει στην καρδιά
μια απαλάδα, την γλυκαίνει και την θερμαίνει με τις πνευματικές
της θερμίδες. Έτσι δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις
για να λέει κανείς με όρεξη την ευχή. Για μένα τα κουμπιά
για την πνευματική ζωή είναι αυτά: Λίγη μελέτη, αλλά δυνατή,
ευχή, μετάνοιες, ψαλτική.
-Γέροντα, όταν κάνω εργόχειρο, ενώ έχω ησυχία, δεν λέω την ευχή.
Προσπάθησε, όσο μπορείς, παράλληλα με το εργόχειρο που κάνεις,
να έχεις ως εργόχειρο και την ευχή και την σιγανή ψαλμωδία.
Τώρα, για ένα διάστημα, στο ένα τρίτο του χρόνου που κάνεις εργόχειρο,
να λες την ευχή και στα υπόλοιπα δύο τρίτα, ενώ κάνεις εργόχειρο,
να ψάλλεις διάφορα τροπάρια που σε συγκινούν.
Με την ευχή και την σιγανή ψαλμωδία θα διατηρείς μέσα σου την θεία Χάρη.
-Όταν, Γέροντα, είμαι στενοχωρημένη, φέρομαι απότομα στις αδελφές
και ύστερα πάλι στενοχωριέμαι για την άσχημη συμπεριφορά μου.
-Η σιγανή ψαλμωδία θα σε βοηθήσει πολύ. Να ψάλλεις συνέχεια σιγανά
και στο κελλί σου και στο διακόνημα. Η ψαλμωδία ειρηνεύει την ψυχή.
Ακόμα και τα άγρια θηρία τα ημερεύει, πόσο μάλλον τον άνθρωπο!
Βλέπεις, το λιοντάρι, ο λύκος, όταν ακούσουν ψαλμωδία,
κάθονται ήσυχα σαν αρνάκια και ακούνε ήρεμα. Δεν λέω ότι εσύ είσαι άγρια,
αλλά το ταγκαλάκι εκμεταλλεύεται την στενοχώρια σου και σε σπρώχνει
να φερθείς άσχημα. Γι’ αυτό, αν ψέλνεις σιγανά, θα αισθάνεσαι
μια γλυκύτητα στην καρδιά και θα βλέπεις τις αδελφές με άλλο μάτι, με αγάπη.
-Γέροντα, όταν με πνίγουν οι λογισμοί, δεν μπορώ ούτε να μελετήσω
ούτε να προσευχηθώ.
-Δεν μπορείς να ψάλεις λίγο σιγανά; Σε αυτές τις περιπτώσεις,
όταν ψάλλει κανείς, μοιάζει με τον γεωργό που έχει να θερίση μέσα
στην ζέστη ένα χωράφι πνιγμένο στα αγκάθια, με τα στάχυα πεσμένα κάτω,
και εκείνος αρχίζει να θερίζει τραγουδώντας. Με το τραγούδι ξεχνιέται
και τελειώνει τον θέρο με χαρά. Ωφελείται και από τον καρπό της λίγης
παραγωγής, και νιώθει μετά ξεκούραση.
-Καμμιά φορά, Γέροντα, νιώθω μέσα μου ένα βάρος. Είναι πειρασμικό;
-Ξέρεις τι να κάνεις; Όταν νιώθεις μέσα σου αυτό το βάρος,
να μη δίνης σημασία, αλλά να λες: «Επικράνθη ο Άδης, έπικράνθη!»
και να σιγοψάλλεις, Έτσι ο πειρασμός θα φεύγη. Ο Άγιος Ιωάννης
της Κλίμακος λέει ότι η ψαλμωδία είναι το όπλο του μονάχου,
το οποίο διώχνει την λύπη. Κι εγώ σε όσους περνούν δοκιμασίες και
είναι θλιμμένοι λέω να ψάλλουν διάφορα τροπάρια.
-Γέροντα, μερικές φορές μου έρχεται ένας επίμονος άσχημος λογισμός.
Πως να τον διώχνω;
-Να ψάλλεις ένα «Άξιον έστιν» και θα δεις, το ταγκαλάκι θα παίρνει
τα ναύλα του και θα φεύγει. Η ψαλμωδία είναι περιφρόνηση στον διάβολο.

(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.72-74)