«Ο αγωνιστής τρόπους μηχανεύεται»
-Γέροντα, βλέπω ότι, καθώς τα χρόνια περνούν,
το κουράγιο λιγοστεύει και δεν μπορώ να κάνω πολλές μετάνοιες.
-Είναι φυσικό, όσο περνάει η ηλικία, οι σωματικές
δυνάμεις να ελαττώνονται σιγά σιγά. Συνέχισε φιλότιμα
τον αγώνα σου και, όταν δεν μπορείς να κάνης πολλές μεγάλες
μετάνοιες, να τις αντικαταστήσεις με μικρές ή με την ευχή.
Μπορείς όμως και τις μεγάλες μετάνοιες να μην τις κάνεις όλες μαζί.
Κάνε στην αρχή ένα εκατοστάρι κομποσχοίνι και ύστερα
κάνε πέντε μετάνοιες. Μετά από δέκα κομποσχοίνια θα έχεις
κάνει πενήντα μετάνοιες. Ο τρόπος αυτός με τις εναλλαγές
είναι ξεκούραστος αλλά και ωφέλιμος. Αν πεις στον άλλον να
κάνει πενήντα μετάνοιες, θα σου πει: πώς θα κάνω τόσες πολλές μετάνοιες;».
Λίγες λίγες όμως γίνονται εύκολα.
-Γέροντα, αυτές τις μέρες πονούν πολύ τα πόδια και η μέση μου.
-Αν κάνεις λίγες μετάνοιες, θα σε βοηθήσουν.
-Και όταν πονάω, Γέροντα;
-Μόνη σου θα βρεις τι σε βοηθάει, δοκιμάζοντας λίγο λίγο.
Εγώ, όταν έχω δυσκολία με την μέση, δεν ορίζω στον εαυτό μου
πόσες μετάνοιες θα κάνω, αλλά κάνω, μέχρι να ...ανάψει κόκκινο φώς.
Τότε σταματώ και σε λίγο πάλι συνεχίζω, μέχρι να ξανανάψει κόκκινο φώς.
Θυμάμαι, ο Παπά Τύχων, όταν είχε γεράσει και δεν μπορούσε να σηκωθεί
όταν έπεφτε και έκανε μεγάλες μετάνοιες έδεσε ένα χοντρό σχοινί
ψηλά στο ταβάνι και τραβιόταν από αυτό, για να σηκωθεί.
Με αυτόν τον τρόπο συνέχισε να κάνει μετάνοιες και να προσκυνάει
τον Θεό με ευλάβεια μέχρι τις τελευταίες σχεδόν ημέρες της ζωής του.
«Ο αγωνιστής, λέει ο Αββάς Ισαάκ, τρόπους μηχανεύεται».
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.79-80)