ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ιστορία την διηγήθηκε ο Όσιος Αρσένιος στους μαθητές του. Εκείνοι την έγραψαν μαζί με άλλες που τους είχε πει. Έτσι έφτασε ως εμάς.Κάποιος αναχωρητής, από αμάθεια πιο πολύ, δεν ήθελε να παραδεχτεί πως ο άγιος Άρτος, που μεταλαμβάνουμε, είναι αυτό το Σώμα του Κυρίου. Οι Γέροντες, που το έμαθαν, τον φώναξαν κι επιχείρησαν να του εξηγήσουν την ορθή άποψη της Εκκλησίας για τα Άχραντα Μυστήρια, ώστε να τον βγάλουν από την πλάνη του. Εκείνος όμως δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να πειστεί. Οι Πατέρες τον άφησαν, αλλά έκαναν προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός να καταλάβει την αλήθεια…

Πέρασε κάποτε από τον νου του Μ. Αντωνίου η σκέψη σε τίνος τάχα αγίου τα μέτρα να είχε φτάσει. Ο Θεός όμως, που ήθελε να του ταπεινώση τον λογισμό, του φανέρωσε μιά νύχτα στ’ όνειρο του πως καλύτερος του ήταν ο τσαγκάρης που είχε ένα μικρομάγαζο σ’ ένα παράμερο δρόμο της Αλεξάνδρειας! Μόλις ξημέρωσε, ο όσιος πήρε το ραβδί του και ξεκίνησε για την πόλη. Ήθελε να γνωρίση από κοντά τον τσαγκάρη και να δη τις αρετές του. Με πολλή δυσκολία ανακάλυψε το μαγαζάκι του. Μπήκε μέσα, κάθησε στο πλάι του, στον πάγκο, κι άρχισε να τον ρωτά για τη…

ΜΗ ΚΡΊΝΕΤΕ, ΊΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΗΤΕ Πώς φθάνουμε στην κατάκριση -    Γέροντα, γιατί πέφτω συχνά στην κατάκριση;-    Επειδή ασχολείσαι πολύ με τους άλλους. Περιεργάζεσαι τις αδελφές και θέλεις από περιέργεια να μαθαίνης τί κάνει η μιά, τί κάνει η άλλη· έτσι μαζεύεις υλικό, για να έχη το ταγκαλάκι να εργάζεται και να σε ρίχνη στην κατάκριση.-    Γιατί, Γέροντα, ενώ πρώτα δεν έβλεπα τα ελαττώματα των άλλων, τώρα τα βλέπω και κατακρίνω;-    Τώρα βλέπεις τα ελαττώματα των άλλων, γιατί δεν βλέπεις τα δικά σου.-    Από που προέρχονται, Γέροντα, οι λογισμοί κατακρίσεως;-    Από την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας - δηλαδή…

ΈΝΑΣ νέος μοναχός πολεμήθηκε από σαρκική επιθυμία και πήγε να εξομολογηθει σε κάποιο Γέροντα Ερημίτη. Εκείνος όμως, ασυνήθιστος να δεχεται λογισμούς από άλλους, μόλις άκουσε την εξομολόγηση του νέου, ταράχτηκε, αγανάκτησε και τον έλεγε ανάξιο του μοναχικού βίου. Ο μοναχός έχασε τελείως το θάρρος του, ακούγοντας τον Ερημίτη να εκφράζεται έτσι, έπεσε σε απόγνωση κι αποφάσισε να γυρίσει πίσω στον κόσμο. Στον δρόμο συνάντησε τον Αββά Απολλώ, που είχε φήμη έμπειρου Πνευματικού. Με μια ματιά που του έριξε ο Γέροντας, κατάλαβε την ταραχή της ψυχής του. - Γιατί είσαι θλιμμένος, παιδί μου; τον ρώτησε με καλοσύνη. Ο αδελφός δεν έδωσε…

Η ελευθερία  Εάν θέλεις ελευθερία, τότε προσπάθησε πρώτα να ελευθερωθείς πρώτα εσύ από τον ίδιο σου τον εαυτό. Όσον αφορά στη γνώση ισχύει ως κορυφαίος ο κανόνας: Γνώρισε τον ίδιο σου τον εαυτό! Όσον αφορά στην ηθική ισχύει ως κορυφαίος ο κανόνας: Ελευθερώσου από τον ίδιο σου τον εαυτό! Εάν θέλεις να φθάσεις την ελευθερία με επανάσταση, τότε εξέγειρε την επανάσταση πρώτα ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό και θα δεις ότι όλες οι άλλες επαναστάσεις είναι περιττές. Εάν θέλεις να φθάσεις στην ελευθερία με πόλεμο, τότε ξεκίνα τον πόλεμο πρώτα ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό, κι αν ολοκληρώσεις…

Στη σιωπή της προσευχής… Μες τη σιωπή μου προσπαθώνα σε γνωρίσω εντός μου,μες τη σιωπή μου πώς ποθών’ ακούσω τη φωνή Σου. Η φλυαρία των παθώνσκέπασε τη φωνή Σου,και η καρδιά μου αγωνιάνα υψωθεί στο φως Σου. Δως μου να μάθω να σιωπώμέσα στη σιωπή μου.Τα χείλη μου να Σε υμνούνεν καθαρά καρδία,και να μιλούνε μοναχάμε το δικό Σου λόγο. Δως μου το χέρι Σου Χριστένα έρθω πιο κοντά Σου,ν’ ακούω κάθε ψίθυροπου ηχείς στην προσευχή μου,και να μεθύσει η ψυχή απ’ το Άγιο άρωμά Σου. (Π.Α.Δ.)

Ο ηγούμενος της Ι. Μονής Γρηγορίου Αθανάσιος ήταν ονομαστός και για τη σύνεση του. Οι κεραίες του νου του δούλευαν άψογα και συνελάμβαναν καθαρά τα διάφορα κύματα που εξέπεμπε το περιβάλλον του. Πολλές ενέργειες των υποτακτικών του, πλάγιες και καλυμμένες, τις διέκρινε και τις λύγιζε αλάθητα. Το μάτι του προχωρούσε πίσω από την αθώα επιφάνεια και έπιανε τη γυμνή και ένοχη πραγματικότητα. Έτσι μπορούσε εν συνεχεία, μετά την επιτυχημένη διάγνωση, να προβή και στην κατάλληλη επέμβαση. Ο εξαιρετικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζε τέτοιες καταστάσεις μας δημιουργεί εκπλήξεις. Θαυμάζουμε το μεγαλείο της ποιμαντικής του δεξιοτεχνίας. Στη διήγηση που ακολουθεί, είναι…

Μόνον ο Θεός κρίνει δίκαια, γιατί μόνον
Αυτός γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων.
 Εμείς, επειδή δεν ξέρουμε
την δίκαιη κρίση του Θεού,
 κρίνουμε "κατ’ όψιν", εξωτερικά,
 καί γι’ αυτό πέφτουμε έξω και αδικούμε τον άλλον ΜΗ ΚΡΊΝΕΤΕ, ΊΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΗΤΕ Η κατάκριση είναι γεμάτη από αδικία -    Γέροντα, εύκολα κρίνω και κατακρίνω.-     Η κρίση που έχεις, είναι, φυσικά, χάρισμα που σού έδωσε ο Θεός, αλλά την εκμεταλλεύεται το ταγκαλάκι και σε κάνει να κατακρίνης και να αμαρτάνης. Γύ αυτό, μέχρι να εξαγνισθή η κρίση σου και να έρθη ο θείος φωτισμός, να μην την εμπιστεύεσαι. Όταν κανείς ασχολήται με τους άλλους…

ΌΤΑΝ ΗΜΟΥΝ νέος, διηγούνταν μια μέρα στους μαθητές του ένας από τους μεγάλους Πατέρες της ερήμου, πολεμήθηκα από κάποιο πάθος ψυχικό. ακουγα συχνά τους αδελφούς να λένε πως ο Αββάς Ζήνων ήταν καλός Πνευματικός και ωφελούσε πολύ με τις συμβουλές του όσους εξομολογούνταν σ’ αυτόν. Σκέφτηκα πολλές φορές να πάω κι εγώ να εξομολογηθώ το πάθος μου, αλλά με εμπόδιζε η ντροπή.- Ξέρεις τί πρέπει να κάνεις, μου έλεγε ο λογισμός μου. Γιατί λοιπόν να φανερώνεις και σε άλλους τα κρυφά σου; Άλλοτε πάλι που ξεκινούσα με την απόφαση να εξομολογηθώ, ένιωθα ανακούφιση από τον πολεμο, τέχνασμα κι αυτό του…

74. «Διεταράχθη υπό τον λογο αυτού». Η Παρθένος Μαρία, οταν άκουσε τα εγκώμια και τις φιλοφρονήσεις του Αγγέλου «διεταράχθη». Ίσως ήταν η πρώτη φορά που άκουγε τέτοια λόγια και τόσους επαίνους για τον εαυτό της. Είναι ομως χαρακτηριστικό οτι ενώ ταράχθηκε εσωτερικά δεν έκανε καμμιά εξωτερική εκδήλωσι. Δεν είπε τίποτε, δεν έκανε καμμιά έκφρασι αποδοκιμασίας ή επιδοκιμασίας, ούτε άλλη κίνησι ή χειρονομία. Μόνο «διελογίζετο». στοχαζόταν τα λόγια που άκουσε και προσπαθούσε ν΄ ανακαλύψη το νόημά τους: «διελογίζετο ποταπος είη (=ποιά να είναι η έννοια). « Δεν είναι απιστία ούτε καν ολιγοπιστία εκείνο που κάμνει την Παρθένον να είναι επιφυλακτική. Ότι…