68. «Προς Παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί, ω όνομα Ιωσήφ» (Λουκά 27) Η Παρθένος Μαρία, λοιπόν, τη στιγμή του Ευαγγελισμού ήταν μνηστευμένη με τον Ιωσήφ. Μεταξύ μνηστείας και γάμου μεσολαβούσε συνήθως ένα έτος. Στο χρονικό αυτό διάστημα η μνηστευμένη κόρη έμεινε σπίτι της ή σε συγγενικό ή φιλικό σπίτι (ΓΛ, 50). Ο Ευαγγελισμός επομένως έγινε στο διάστημα αυτό μεταξύ μνηστείας και γάμου. Εφ’ όσον δε ο Ιωσήφ παρέλαβε την Θεοτόκο από τους ιερείς σε ηλικία 15 περίπου ετών και την εμνηστεύθη, άρα η Θεοτόκος κατά τη στιγμή του Ευαγγελισμού θα ήταν 15-16 ετών. Η μνηστεία με τον Ιωσήφ άνοιξε στην Παρθένο Μαρία…

Ο μελαγχολικός αδελφόςΚάποιος μοναχός της μονής του Σάρωφ κυριεύθηκε από μελαγχολία. Μια φορά μάλιστα που ένιωσε να φτάνη στην απόγνωσι, ζήτησε την συμπαράστασι ενός αδελφού.Βγήκαν και οι δύο έξω από την μονή μετά τον εσπερινό και άρχισαν να περπατούν στον κήπο και να παρηγορούνται με την συζήτησι. Πλησίασαν στον σταύλο της μονής. Εκεί κοντά άρχιζε το δρομάκι που ωδηγούσε στην πηγή του οσίου Σεραφείμ.Ο άρρωστος αδελφός θέλησε ν’ αλλάξη κατεύθυνσι, για να μη συναντηθή με τον στάρετς σ’ αυτή την ψυχική κατάστασι. Πριν όμως προφθάσουν ν’ απομακρυνθούν, τον βλέπουν να έρχεται προς το μέρος τους. Οι δύο μοναχοί έπεσαν με…

Όταν ήμουν έφηβος και η κατάσταση στο σπίτι μου έφτανε στο απροχώρητο λόγω οικογενειακών προβλημάτων, άνοιγα την πόρτα κι έφευγα. Περπατούσα μέσα στη νύχτα ώρες πολλές και πάντα κατέληγα σε μια γέφυρα που ήταν απέναντι από έναν ναό που βρισκόταν υπό ανέγερση. Αυτή τη γέφυρα την είχα ονομάσει ‘ γέφυρα των στεναγμών’ γιατί εκεί έκλαιγα και αναστέναζα που ήμουν τόσο ασήμαντος και αδύναμος, ανήμπορος να υπερασπιστώ αυτούς που αγαπούσα αλλά και τον εαυτό μου! Και ήθελα τόσο πολύ να κλάψω αλλά κρατιόμουν γιατί είχα μεγαλώσει ακούγοντας ότι οι άντρες δεν κλαίνε. Έβλεπα την εκκλησία που ήταν μπροστά μου, έκανα τη…

    Και εκείνος που προσκαλεί φίλους, δεν έκαμε κάτι μεγάλο, γιατί έλαβε εδώ την αμοιβή του. Εκείνος όμως που προσκαλεί τον ανάπηρο και τον πτωχό έχει τον Θεό οφειλέτη.    Ας μη στεναχωρούμαστε λοιπόν, όταν δεν απολαμβάνουμε στην παρούσα ζωή, αλλά όταν απολαμβάνουμε, γιατί στην άλλη ζωή δεν θα απολαύσουμε ομοίως. Αν μας ανταποδώσει άνθρωπος, ο Θεός δεν ανταποδίδει αν αυτός δεν ανταποδώσει, τότε θα ανταποδώσει ο Θεός. Ας μη επιζητούμαι λοιπόν να ευεργετούμε εκείνους που μπορούν να μας ανταποδώσουν, ούτε να ευεργετούμαι αυτούς με τέτοιες ελπίδες είναι ψυχρή αυτή η σκέψης. Αν προσκαλέσεις τον φίλο, η ευεργεσία θα…

Ένας ήλιος μέσα στο κελλί  Καθώς ο εκλεκτός μοναχός Λάζαρος διακονούσε στο ιατρείο της Ι. Μονής Διονυσίου, είχε την ευκαιρία να πληροφορηθή στις 11 Φεβρουαρίου 1958 ένα εξαίσιο γεγονός. Ο απλούστατος παραδελφός του π. Ιερόθεος του είπε: - Πάτερ Λάζαρε, ένα θαυμαστό πράγμα μου συνέβη αυτές τις ημέρες!- Λέγε, π. Ιερόθεε, σ’ ακούω…- Αδελφέ, σου λέω αυτά τα πνευματικά, γιατί γνωρίζω ότι είσαι μυστικός. Που ξεθαρρώ να τα πω σ’ άλλο!... Θα με περάση για τρελλό…- Έχεις δίκιο! Λέγε μου ν’ ακούσω, κι εγώ δεν θα τα πω σε κανένα.- Αυτές τις ημέρες που έρχεται η αποκριά της Τυροφάγου, και…

Η εμφάνισις του φωτός  Η δεύτερη θεωρία του φωτός που αξιώθηκε να δεχθή ο νεαρός τότε δόκιμος όσιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, σε ηλικία 28 ετών, συνέβη το 977 σ’ ένα κελλί της μονής του Στουδίου, στην Κωνσταντινούπολι. Το βράδυ μιας κοπιαστικής ημέρας ο γέροντας του, όσιος Συμεών ο Ευλαβής, βλέποντας τον να μην τρώη και να μην πίνη τίποτε, του είπε:- Γνώριζε, τέκνο μου, ότι ούτε με τη νηστεία ούτε με την αγρυπνία ούτε με την κακοπάθεια ούτε με καμμιά άλλη αρετή ευχαριστείται τόσο ο Θεός, όσο με την ταπεινή και απλοϊκή και καλοπροαίρετη ψυχή.Ο υποτακτικός έπεσε με πολλή…

    Δώσατέ μου θάρρος και ενώπιον των εθνικών και ενώπιον των Ιουδαίων και προ πάντων ενώπιον του Θεού. Ναι, παρακαλώ, για χάρη της αγάπης, για χάρη του πόνου, με τον οποίο σας γέννησα, «παιδιά μου».     Στο εξής όμως δεν θα προσθέσω το, «για τα οποία νιώθω πόνους» ούτε θα πω το, «μέχρις ότου η κατά Χριστόν ζωή μορφωθεί μέσα σας». (Διότι πιστεύω ότι μέσα σας έχει μορφωθεί η κατά Χριστόν ζωή), αλλά θα πω άλλα προς εσάς: «Αδελφοί μου αγαπητοί και πολυπόθητοι, σεις είσθε η χαρά μου και ο στέφανός μου», διότι πιστέψτε με, ότι δεν θα…

1,11. «εν πάση δυνάμει δυναμούμενοι κατά το κράτος της δόξης αυτού εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν, μετά χαράς». Αλλά αυτό είναι δύσκολο, ακατόρθωτο, αδύνατο. Ούτε δύσκολο όμως, ούτε αδύνατο είναι, γιατί για τέτοια ζωή, δίνει τις ένθεες δυνάμεις Αυτός ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Και τις δίνει στον καθένα, ο οποίος γίνεται μέλος, γίνεται κύτταρο στο δικό του «αιωνίως» ζωντανό, Θεανθρώπινο σώμα. Ο άνθρωπος που «καθίσταται» μέλος της Eκκλησίας, όλες τις ένθεες δυνάμεις του Χριστού, τις δέχεται απ’ Αυτόν και αυτός ο άνθρωπος πλέον ζει μια νέα ζωή, μια ζωή «αξίως» του Θεού. Σαν μέλη στο Θεανθρώπινο σώμα του Χριστού, οι…

Πολύ θα ήθελα αυτές τις μέρες να κάθομαι σπίτι και όλη μέρα να ησυχάζω, να προσεύχομαι και να μελετώ. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως εργάζομαι σε σούπερ μάρκετ και όχι μόνο δεν προβλέπεται να κάτσω σπίτι αλλά αντίθετα πρέπει να δίνω εκεί όλη μου την ενέργεια. Τον πρώτο καιρό στενοχωριόμουν που ερχόμουν σπίτι κατάκοπος. Σκεφτόμουν ότι έχανα το χρόνο μου. Έκατσα και σκέφτηκα να ζητήσω στην προσευχή μου να μου δώσει ο Κύριος την ευκαιρία να έχω χρόνο και ενέργεια για τις πνευματικές μου ασχολίες. Όταν τελείωσα όμως την προσευχή είχα καταλάβει πως για κάποιο λόγο δουλεύω εκεί, σε ένα τόσο…

Να νιώθει απαξιωμένος ένας άνθρωπος επειδή δεν έχει δικό του σπίτι ή ένα μεγάλο εισόδημα και να μετράει την αξία του από το ύψος της οικονομικής του επιφάνειας! Άκουσα τις προάλλες έναν συγγενή μου να οικτίρει τον εαυτό του για την ‘ανέχεια’ του και να νιώθει σχεδόν σκουπίδι επειδή δεν έχει όπως οι άλλοι δικό του σπίτι ή καταθέσεις στην τράπεζα! Και αν πήγαινες να του πεις μια κουβέντα που θα διέλυε τον συλλογισμό του ότι η επιτυχία περνάει από τα ντουβάρια και τα χρήματα εισέπραττες επίθεση και ειρωνία. Άνθρωπος τυφλωμένος, εμπαθής, γαντζωμένος από τις βλαπτικές για την ψυχή και…