«Εν Θεώ»
να ζης στο Θεό
Είναι μεγάλη η τιμή. Τίποτε δεν είναι ισάξιο από του να είσαι μέσα στο Θεό... Όποιος όμως είναι δούλος της αμαρτίας, δεν μπορεί να λέγεται ότι ζη εν Θεώ. Όποιος δεν περπατά σύμφωνα με το Θεό, δεν μπορεί να λέγεται ότι ζη εν Θεώ.
Ε.Π.Ε. 22,356
Ενανθρώπησις
(ιδέ και Γέννησις και Υιός)
σάρκωσις του Θεού
Ωνόμασε ο απόστολος Παύλος «επιφάνεια» την οικονομία εκείνη του Θεού, δια της οποίας ο Θεός Λόγος ήρθε στην παρθενική μήτρα της Παναγίας και έγινε άνθρωπος και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους.
Ε.Π.Ε. 6,604
οικονομία αγάπης
Από που βγήκε Εκείνος, που πληροί τα σύμπαντα; Ή πώς βγήκε; Όχι τοπική, αλλά σε σχέσι με μας και κατ’ οικονομίαν. Από πολλή αγάπη σε μας, ήρθε κοντύτερα με το να ντυθή ανθρώπινη σάρκα. Εμείς δεν μπορούσαμε να εισέλθουμε σ’ Αυτόν, αφού τα αμαρτήματά μας απαγόρευαν την είσοδο. Εκείνος έρχεται προς εμάς.
Ε.Π.Ε. 10,768
ο εν δεξιά του Πατρός
Εκείνος που είναι χαρακτήρ της υποστάσεως του Πατέρα, Εκείνος που δημιούργησε τον κόσμο, Εκείνος που κάθεται στα δεξιά του Πατέρα, Αυτός θέλησε να σπεύση να γίνη αδελφός μας σε όλα. Και γι’ αυτό άφησε τους αγγέλους και τις ουράνιες δυνάμεις, και κατέβηκε σε μας, και πήρε όλες τις υποθέσεις μας πάνω Του.
Ε.Π.Ε. 24,324
καταδέχτηκε
Τι φοβερό! Ο Θεός ο απερίγραπτος, ο άφθαρτος, ο απεριόριστος, ο αόρατος, ο ακατάληπτος, αυτός που στα χέρια του είναι όλα τα πέρατα της γης, αυτός που ξεπερνά κάθε νουν και υπερνικά κάθε λογισμό, Αυτός παρέδραμε τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους, όλες τις νοερές δυνάμεις και καταδέχτηκε να γίνη άνθρωπος. Πήρε σάρκα, που πλάστηκε από γη και πηλό και κατώκησε μέσα σε παρθενική μήτρα και θέλησε να υποστή όλα τα ανθρώπινα.
Ε.Π.Ε. 26,104-106
Ενάρετος
όντως πλούσιος και ελεύθερος
Εκείνος που ζη με πραγματική ηδονή είναι ο ενάρετος. Αυτός πραγματικά ευημερεί και είναι όντως ελεύθερος.
Ε.Π.Ε. 18α,36
για το Χριστό, όχι από φόβο
Ας προτρεπώμαστε στην αρετή από το όνειρο της βασιλείας του Θεού. Όποιος είναι πολύ ενάρετος, ασκεί την αρετή όχι από φόβο, ούτε για την ανταπόδοσι της ουράνιας βασιλείας, αλλά γι’ αυτόν τον ίδιο τον Ιησού Χριστό.
Ε.Π.Ε. 24,324
επίγειος άγγελος
Είναι δυνατόν και ανάμεσα στους ανθρώπους να βρούμε άγγελο. Επομένως, αν εναντίον αγγέλων δεν επαναστατής, πολύ περισσότερο εναντίον ανθρώπων, που καίτοι ζουν στην ανθρώπινη φύσι, έγιναν άγγελοι. Αν μεταξύ των ανθρώπων βρίσκεται, πολύ περισσότερο από σένα μεγαλύτερος είναι αυτός (ο επίγειος άγγελος) από εκείνον (τον ουράνιο άγγελο). Γιατί; Όσα εκ φύσεως έχει ο άγγελος, αυτά κατώρθωσε με τον αγώνα του ο άγιος. Και κάτι ακόμα: Ο μεν άγγελος κατοικεί μακριά από σένα, βρίσκεται στον ουρανό, ενώ ο ενάρετος συναναστρέφεται με σένα και γίνεται συνεχώς αφορμή να τον μιμηθής.
Ε.Π.Ε. 20,674
δοκιμάζεται με ασθένειες
Να μη σκανδαλιζώμαστε, όταν και τώρα βλέπουμε σπουδαίους και εναρέτους ανθρώπους να είναι άρρωστοι. Διότι κάτι τέτοιο συμβαίνει για το συμφέρον τους.
Ε.Π.Ε. 23,410
παντού λάμπει
Ο ενάρετος είτε βρίσκεται σε δουλεία, είτε σε αιχμαλωσία, είτε σε φυλακή, είτε κάτω από τη γη, τίποτε δεν μπορεί να κρύψη τη λάμψι του.
Ε.Π.Ε. 24,92

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 202-203)

«Να σηκώνεστε μπροστά στους ηλικιωμένους, τιμώντας έτσι το πρόσωπο του γέροντα. Να σέβεστε το Θεό σας. Εγώ είμαι ο Κύριος» (Λευιτικόν 19:32 – Ν.Μ.Β.)

«Δε θέλουμε η δική μας γενιά να είναι η υπεύθυνη για την απώλεια των ιστορικών δέντρων που διαφύλαξαν οι πρόγονοί μας. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι τα υπεραιωνόβια δέντρα της Κρήτης χρόνο με το χρόνο όλο και μειώνονται». Αυτά είπε πριν καιρό ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Βενεράτου Ηρακλείου Κρήτης, που μαζί με άλλους 35 συλλόγους προσπαθούν με διάφορες ενέργειες και παραστάσεις στις αρχές να σώσουν τα υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα της Κρήτης, που μερικά απ’ αυτά έχουν ζωή πάνω από χίλια χρόνια! Αξιέπαινη προσπάθεια που πρέπει να προβληθεί.
Σε κάποια άλλα δημοσιεύματα, ωστόσο, πληροφορείται κανείς την εγκατάλειψη και την περιφρόνηση της κοινωνίας απέναντι σε αιωνόβιους ή περίπου αιωνόβιους ανθρώπους, παππούδες και γιαγιάδες. Εγκαταλελειμμένοι από τα παιδιά τους σε τρισάθλια ιδρύματα περιμένουν το θάνατο, αφού ό,τι καλό είχαν να περιμένουν έχει τελειώσει!
Και διερωτάται κανείς: τι έχει μεγαλύτερη αξία; Ο Θεός είχε δώσει ιδιαίτερη εντολή για τους γέροντες, και μάλιστα η τιμή στους γονείς είναι μια εντολή με επαγγελία (Εφεσ. 6:2).

«Η σοφία ζωοποιεί όσους την κατέχουν. Αυτή είναι η ωφέλεια για εκείνους που τη γνωρίζουν» (Εκκλησιαστής 7:12)

- Το κόστος για να ζήσει κανείς μια συνεπή και γνήσια χριστιανική ζωή είναι ασύγκριτα μικρότερο από το κόστος μιας ασυνεπούς επιπόλαιης χριστιανικής ζωής.
- Η μεγαλύτερη ζημιά στη ζωή μας είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτό που είμαστε και σ’ αυτό που θα μπορούσαμε να είμαστε, αλλά δε γίναμε.
- Αν δεν αντάμωσες ποτέ στη ζωή σου το διάβολο, αυτό οφείλεται στο ότι βαδίζετε και οι δύο προς την ίδια κατεύθυνση. Άλλαξε απλώς κατεύθυνση προς το Χριστό και θ’ αρχίσεις να νιώθεις αντιμέτωπες όλες τις σατανικές δυνάμεις!
- Όταν προσεύχεσαι μη δίνεις μαθήματα ή οδηγίες στο Θεό. Απλά, ευχαρίστησέ Τον για τις δωρεές Του, εξομολογήσου τις αμαρτίες σου, και ζήτησέ Του δύναμη και σοφία να μαθαίνεις και να ζεις κατά το θέλημά Του.

(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)

493. Όποιος έχει υπ’ όψι του την επίμονο κακία, με την οποία επιδιώκουν την καταστροφή μας τα άϋλα πονηρά πνεύματα, τους αντιστέκεται με αισιοδοξία και δεν πέφτει στην απόγνωσι. Ξέρει ότι ο σκοπός τους είναι να ερεθίσουν τον άνθρωπο, να τον σπρώξουν και αυτόν στην κακία, υποδουλώνοντάς τον στα γήϊνα θέλγητρα. Αλλά για να επιτύχουμε σ’ αυτή την άμυνα, είναι απαραίτητος μία προυπόθεσις. Πρέπει να αγρυπνούμε γύρω από την ψυχή μας. Γιατι ο εχθρός, όχι σπάνια, κρύβει τον εαυτό του πίσω από το προσωπείο του εγώ μας και της φιλοδοξίας μας. Χριστιανική ελπίδα, πόσοι σε στερούνται σ’ αυτόν τον καταχθόνιο πόλεμο! Πόσοι πέφτουν σε απόγνωσι και θέτουν οι ίδιοι τέρμα στη ζωή τους! Οι αυτόχειρες είναι οικτρά θύματα αυτών των υπούλων επιθέσεων.

494. Ο Κύριος είναι η αιτία και η στήριξις της σωματικής μου ζωής, παρέχοντας δύναμι και κίνησι στις οργανικές της λειτουργίες. Το ίδιο είναι και για την πνευματική μου ζωή, παρέχοντας φώς στην καρδιά μου.

(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 207-208)

491. Προορισμός της ζωής μας είναι η ένωσίς μας με τον Θεό. Σ’ αυτή τη ζωή, με την πίστι, την ελπίδα και την αγάπη. Και στη μέλλουσα, με την τελεία αγάπη. Αλλά ιδές πως ο εχθρός και εμείς οι ίδιοι αντιστρατευόμαστε σ’ αυτόν τον προορισμό. Στρέφουμε την ψυχή μας προς διάφορα άλλα πράγματα, που μας απομακρύνουν. Κάποτε, ώ φρίκη!, η αγάπη μας στρέφεται στο χρήμα, στα εδέσματα, στο ποτό, στα πολυτελή ενδύματα, στα σπίτια, σε ανθρώπους σαν εμάς και λησμονούμε τον Θεό. Κάποτε, γινόμαστε υπερήφανοι, φθονεροί, μοχθηροί, ψευδολόγοι και έτσι πραγματοποιούμε μία απ’ ευθείας ένωσι με τον ίδιο τον Εωσφόρο, που είναι κακία, ψεύδος, υπερηφάνεια, ο φθόνος προσωποιημένος. Και έτσι υβρίζουμε τον Κύριο μας, που μας έπλασε «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν» δική του. Συμβαίνουν αυτά με τόσους και τόσους. Αλλά δεν τα σκέφτονται ή αγνοούν τη σημασία τους. Αγνοούν ότι ο ύψιστος και μοναδικός μας προορισμός είναι η θέωσις.

492. Έννοιωσες ποτέ στην καρδιά σου, ενώ προσευχόσουν ή μελετούσες τον Λόγο του Θεού ή συνωμιλούσες εποικοδομητικά, να περνά κάτι σαν «αύρα λεπτή»; Ο Κύριος σε επισκεπτόταν τότε. «Φωνή αύρας λεπτής, κακεί Κύριος» (Γ’ Βασιλ. Ιθ’ 12).

(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 206-207)