Όλα αυτά έγιναν σε έξι μόνο ημέρες. Επακολουθεί η έβδομη ημέρα, την οποία ο Θεός ευλογεί, διότι σε αυτήν κατέπαυσε από όλα τα δημιουργικά του έργα. Η εβδομαδιαία ανάπαυση, παρατηρούν οι Guibert και Chinchole ανάγεται στην αρχή του κόσμου. Για να εξάρει την σπουδαιότητά της ο Μωϋσής, δεν μπορούσε να πράξει κάτι καλύτερο παρά να δείξει τον Θεό τον ίδιο να εργάζεται έξι ημέρες και να αναπαύεται την εβδόμη. Χρησιμοποιεί προφανώς ανθρωπομορφισμό, αλλά καθιστά έτσι το περί Σαββάτου παράγγελμα σαφές και ανάγλυφο. Αυτό, εξακολουθούν οι αναφερόμενοι συγγραφείς, μας εξηγεί την διαίρεση της δημιουργίας σε έξι ημέρες. Ο Μωϋσής δεν εννοεί καθόλου, ότι ο Θεός διέθεσε έξι ημέρες εικοσιτετράωρες για να δημιουργήσει τον κόσμο, αλλά μόνο, ότι δημιούργησε τα πάντα Αυτός και ότι είναι η Πρώτη αιτία πάντων. Εάν λοιπόν κατένειμε το όλο δημιουργικό έργο σε έξι ημέρες, αποσκοπούσε να εντυπώσει ευκολότερα την διδασκαλία αυτή στο πνεύμα των συγχρόνων του, καθιερώνοντας συγχρόνως ως ιερό και τον θεσμό του Σαββάτου» (Π.Ν. Τρεμπέλα Απολογητικαί Μελέται τομ Β σελ. 31-32)