Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
ΑδιαντροπιάΟ θυμός είναι σκύλος ξεδιάντροπος. Αλλ’ ας μάθει να πειθαρχεί στο νόμο. Αν το σκυλί στο κοπάδι είναι τόσο άγριο, ώστε να μη πειθαρχεί στον τσοπάνο, που το διατάσσει, και να μην αναγνωρίζει τη φωνή του, τότε όλα χάθηκαν και καταστράφηκαν. Τρέφεται μαζί με τα πρόβατα. Αλλ αν τρώει τα πρόβατα, είναι άχρηστο και θανατώνεται. Αν έμαθε να πειθαρχεί σε σένα, τότε να θρέψης το σκυλί, γιατί είναι χρήσιμο γαυγίζοντας εναντίον των λύκων, των κλεπτών, του λήσταρχου, όχι εναντίον των προβάτων, εναντίον των αφεντικών του. Αν δεν πειθαρχεί, τα πάντα καταστρέφει... Γιατί οι πόρνες είναι ξεδιάντροπες; Γιατί οι παρθένες είναι…
«Σήκω επάνω εσύ που κοιμάσαι και αναστήσου από τους νεκρούς και ο Χριστός θα σε φωτίσει». (Εφεσ. ε΄ 14) «Κοιμώμενος και νεκρός είναι ο άνθρωπος της αμαρτίας. Και είναι αλήθεια ότι εκπέμπει δυσωδία, όπως ο νεκρός, και είναι αδρανής, όπως ο κοιμώμενος, και τίποτε δεν βλέπει, όπως εκείνος, αλλά ονειρεύεται και φαντάζεται. Φύγε μακριά από την αμαρτία και θα μπορέσεις να δεις το Χριστό. "Διότι εκείνος που επιμένει να πράττει έργα πονηρά και κακά, αντιπαθεί και αποστρέφεται…
το κυρίως κακό Ένα είναι το κυρίως κακό, που αρμόζει να λέγεται κακό, η αμαρτία. Και αυτή εξαρτάται από τη δική μας βούληση. Ε.Π.Ε. 7,100 καρπός της Το πραγματικώς κακό είναι η αμαρτία. Το τέλος της είναι η καταστροφή. Αυτό, που φαίνεται κακό, λόγω του πόνου που προκαλεί, όπως είναι οι σωματικές κακώσεις, μας αποτρέπει από την αμαρτία. Καρπός των σωματικών πόνων και θλίψεων είναι η αιώνιος σωτηρία της ψυχής. Ε.Π.Ε. 7,104 φοβερό και λυπηρό η αναισχυντία Δεν είναι τόσο φοβερό το ν’ αμαρτάνει κανείς, όσο η αδιαντροπιά μετά την αμαρτία, και το να μη πειθαρχεί κανείς στους ιερείς, που…
«Κατόπιν η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία. Κι όταν η αμαρτία διαπραχθεί πια, γεννάει το θάνατο» (Ιακ. 1:15) Κάποτε ένα περιοδικό δημοσίευσε την εξής παραβολή, που απεικονίζει τον ύπουλο τρόπο με τον οποίο η αμαρτία μπαίνει μέσα στη ζωή μας. Ένας μικρός σπόρος ινδοσυκιάς είπε σ’ ένα φοίνικα: «Σε παρακαλώ, άσε με να μείνω λίγο στο φλοιό σου». «Εντάξει. Μείνει όσο θέλεις». Σε λίγο ο φοίνικας ξέχασε ότι ο σπόρος βρισκόταν εκεί, αλλά ο μικρός κατακτητής δεν είχε μείνει αδρανής. Έστειλε μικρές ρίζες που εισχώρησαν γύρω από τον κορμό του δέντρου κάτω από τον φλοιό του, ωσότου έφτασαν μέχρι…
Ο ΑΒΒΑΣ Υπερέχιος δίνει την ακόλουθη συμβουλή στους εγκρατείς και νηστευτές:- Φάε κρέας και πιες κρασί και μην κατατρώς με την καταλαλιά τις σάρκες του αδελφού σου.Και πάλι:- Καταλαλώντας ο όφις τον Θεό, πέτυχε να βγάλει τους πρωτοπλάστους από τον Παράδεισο. Το ίδιο κάνει κι εκεινος που καταλαλεί τον πλησίον του βαραίνει την ψυχή του και παρασύρει στο κακό εκείνον που τον ακούει. ΈΝΑΣ ΑΓΙΟΣ Γέροντας είδε μια μέρα με τα μάτια του κάποιον αδελφό να πέφτει σε βαρύ αμάρτημα, κι όχι μόνο δεν τον κατεκρινε, αλλά έκλαψε και είπε: Αυτός έπεσε σήμερα κι εγώ σίγουρα αύριο. Κι αυτός μεν…
ΑμαρτίαΑνοησίαΤίποτε χειρότερο άπ’ την αμαρτία δέν υπάρχει, άγαπητέ μου. Όταν καταφέρει να μπει στη ζωή μας καί στην ψυχή μας, όχι μόνο μας γεμίζει άπό ντροπή, αλλά κάνει και ανόητους όσους ήσαν πριν συνετοί και πλήρεις σοφίας. Ε.Π.Ε. 2,448 ηδονή και οδύνηΤέτοια είναι η αμαρτία. Προτού να κάνει την εμφάνιση της και να πραγματοποιηθεί, σκοτίζει τη σκέψη. Εξαπατά το νου. Όταν όμως πραγματοποιηθεί, τότε αποκαλύπτει την πονηρή της απρέπεια. Η σύντομη αισχρή ηδονή σταλάζει μέσα μας συνεχή την οδύνη και τον πόνο. Αφαιρεί την ελευθερία της συνειδήσεως. Περιβάλλει με ντροπή αυτόν που αιχμαλωτίστηκε. Ε.Π.Ε. 2,582 συγγνώμη αμαρτημάτωνΑς μιμούμαστε τον Κύριο…
ΚΑΠΟΙΟΣ Γέροντας, που ρωτήθηκε από τους αδελφούς τί είναι καταλαλιά και τί κατακριση, έδωσε την ακόλουθη εξηγηση: Με την καταλαλιά φανερώνει κανείς τα κρυφά έλαττώματα του αδελφού του. Με την κατάκριση καταδικάζει τα φανερά. Αν πει κανείς, λόγου χάρη, πως ο τάδε αδελφός είναι μεν καλοπροαίρετος και αγαθός, αλλά του λείπει η διάκριση, αυτό είναι καταλαλιά. Αν όμως πει ότι ο δείνα είναι πλεονέκτης και φιλάργυρος, τούτο είναι κατάκριση, γιατί με τον λόγο αυτό καταδικάζει τις πράξεις του πλησίον του. Η κατάκριση είναι χειρότερη από την καταλαλιά. ΠΗΓΑΝ κάποτε αιρετικοί στον Όσιο Ποιμένα κι άρχισαν να λένε κατηγορίες εναντίον του…
Αλογίαη υπερηφάνειαΗ υπερηφάνεια είναι απόδειξις, ότι δεν έχουμε μυαλό. Για ποιό πράγμα έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου; Ε.Π.Ε. 23,18 ο άνθρωποςΑναλογίσου τη φύση μας, από που πλάστηκε και που τελειώνει. Σκέψου τι αξία έχεις όταν κοιμάσαι. Και το παραμικρό ζώο μπορεί τότε να σε φονεύσει. Πολλούς ανθρώπους κι ένα μικρό ζωύφιο, που έπεσε απ’ το ταβάνι τους έβγαλε το μάτι ή έγινε αιτία κάποιου άλλου κακού. Ε.Π.Ε. 23,18 ο πονηρός δούλος Έγινε παράλογος ο δούλος εκείνος απ’ το θυμό του και έκλεισε στη φυλακή το συνδούλο του. Τόσο αλόγιστος ήταν. Θα μπορούσε βέβαια ν’ αναλογιστεί την αγαθότητα του…
99. «Διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών» (Λουκ. α΄ 51). Η Παρθένος τώρα αναφέρεται σε συγκεκριμένα περιστατικά της ιστορίας που φανερώνουν την παντοδύναμη επέμβαση του Δημιουργού. Πρόκειται για τις περιπτώσεις που ο Θεός επεμβαίνει και ματαιώνει τα υπεροπτικά σχέδια και διαλύει τα ματαιόδοξα έργα των ανθρώπων. Από την αρχαιότητα ακόμη η υπερηφάνεια, «το υπερφρονείν παρ’ ο δει φρονείν» (Ρωμ. ιβ' 3) εθεωρείτο το μεγαλύτερο αμάρτημα του ανθρώπου. Ήταν η «ύβρις» προς τον Θεό. Ο μικρός, θνητός και φθαρτός άνθρωπος να υψώνει το ανάστημα του μπροστά στον παντοδύναμο και αιώνιο Θεό. Οι αρχαίοι Έλληνες, τόσο οι φιλόσοφοι όσο και οι τραγωδοί, μας…
ΈΝΑΣ αρχάριος μοναχός ρώτησε κάποιο Γέροντα πώς σε μερικούς ανθρώπους έχει δοθεί το χάρισμα να βλέπουν αποκαλύψεις και να μαθαίνουν ουράνια μυστήρια. - Μην μακαρίζεις μόνο αυτούς, παιδί μου, αποκρίθηκε ο σοφός Γέροντας, μα πιο πολύ εκείνους που βλέπουν διαρκώς τις αμαρτίες τους, ανακαλύπτουν τις αδυναμίες τους και γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους. - Πριν λίγες ημέρες, Αββά, είπε πάλι ο αδελφός, είδα ένα μοναχό να βγάζει δαιμόνιο από κάποιον άρρωστο και τον θαύμασα. - Εγώ δεν επιθύμησα ποτέ, αποκρίθηκε ο Γέροντας, να διώχνω δαιμόνια και να γιατρεύω αρρώστιες. Παρακαλώ μόνο τον Θεό να μην γίνω ο ίδιος περίγελως του…