Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Ο πόνος του Θεού για τις δοκιμασίες των ανθρώπωνΠόσα βάσανα έχει ο κόσμος! Πόσα προβλήματα! Και έρχονται μερικοί εδώ να μου τα πουν σε δυο λεπτά στο πόδι, για να παρηγορηθούν λίγο. Μια βασανισμένη μάνα μου έλεγε: «Γέροντα, έρχονται στιγμές που δεν αντέχω άλλο και τότε λέω: "Χριστέ μου, κάνε μια μικρή διακοπή και ύστερα ας ξαναρχίσουν τα βάσανα"». Πόση ανάγκη από προσευχή έχουν οι άνθρωποι! Αλλά και κάθε δοκιμασία είναι δώρο από τον Θεό, είναι ένας βαθμός για την άλλη ζωή. Αυτή η ελπίδα της ανταμοιβής στην άλλη ζωή μου δίνει χαρά, παρηγοριά και κουράγιο, και μπορώ να αντέξω…
Στον κόσμο μας υπάρχουν οι ‘επώνυμοι’ και οι ‘ανώνυμοι’. Όταν πεθαίνουν οι ‘επώνυμοι’, οι διάσημοι, πλήθος κόσμου παρευρίσκεται στην κηδεία τους, η σορός τους πολλές φορές τίθεται σε λαϊκό προσκύνημα και η τηλεόραση τους αφιερώνει ρεπορτάζ και όλοι περίλυποι τους εύχονται ‘καλό ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων’. Βέβαια αν αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν χριστιανικά, εν μετανοία ή αν ήταν άθεοι, βιαστές ή έμποροι ναρκωτικών δεν έχει σημασία… Για τον κόσμο και μόνο το γεγονός ότι ήταν διάσημοι, τούς δίνει το εισιτήριο για τη Βασιλεία των Ουρανών! Απ’ την άλλη μεριά υπάρχουν και κάτι γεροντάκια που πεθαίνουν αθόρυβα, στην κηδεία τους…
Αμετανόητοιμε χειροπέδεςΟι κατηγορούμενοι εδώ οδηγούνται απ’ τη φυλακή στο δικαστήριο με χειροπέδες. Έτσι κι όλες οι ψυχές, όταν αλυσοδεμένες με τις αμαρτίες φεύγουν απ’ τη ζωή αυτή, οδηγούνται έτσι στο φοβερό δικαστήριο. Ε.Π.Ε. 9,456 αλυσόδεμα ψυχήςΘα βλέπουμε την ψυχή δεμένη με δεσμά χειρότερα από τα σιδερένια. Ε.Π.Ε. 9,458 αυτοί είναι για κλάψιμοΝα μη κλαίμε τους πεθαμένους. Να κλαίμε όσους επιμένουν στις αμαρτίες. Διότι, πες μου, ποιά ελπίδα έχουν όσοι μαζί με τ’ αμαρτήματα φεύγουν για κει, που είναι αδύνατον να αποθέσουν τ’ αμαρτήματα; Ε.Π.Ε. 21,436 Αμετάπιστοισαν να σπέρνεις στις πέτρεςΕδώ εννοεί τις φιλονικίες με αιρετικούς, για να μη κουραζόμαστε στα…
«…Αλλά και εκφράζουμε επιπλέον την ικανοποίησή μας μέσα στις θλίψεις μας, γιατί ξέρουμε πως η θλίψη καλλιεργεί την υπομονή» (Ρωμ. 5:3) Ένας νεαρός χριστιανός πήγε μια μέρα σ’ ένα μεγαλύτερό του και πιο έμπειρο χριστιανό και του ζήτησε να προσευχηθεί γι’ αυτόν. «Μπορείτε, σας παρακαλώ, να προσευχηθείτε ώστε ο Θεός να μου δίνει μεγαλύτερη υπομονή;», του είπε. Εκείνος συμφώνησε. Γονάτισαν μαζί και ο ηλικιωμένος άνθρωπος του Θεού άρχισε να προσεύχεται: «Κύριε, δώσε σ’ αυτό το νεαρό θλίψη και δοκιμασία το πρωί. Δώσε του θλίψεις και το απόγευμα. Στείλε του θλίψεις…». Στο σημείο αυτό, ο νεαρός δεν άντεξε άλλο και φώναξε:…
ΑκαθαρσίαΠάσα αμαρτίαΜπορεί κανείς και χωρίς να κάνει τίποτε, να είναι πονηρός, όπως όταν έχει φθόνο, απιστία, πονηριά, όταν χαίρεται για τη δυστυχία του άλλου, όταν δεν είναι φιλάνθρωπος, όταν έχει διεστραμμένες ιδέες. Όλα αυτά είναι εσωτερικά. Εξαρτώνται από την καρδιά. Ε.Π.Ε. 18α,680 Άκαιρηη μετάνοια μετά θάνατονΜετά την αναχώρηση μας απ’ την παρούσα ζωή, δεν ισχύει η μετάνοια. Διότι και ο πλούσιος της παραβολής στην άλλη ζωή έδειχνε μετάνοια και εξομολογείτο, αλλά καμία ωφέλεια δεν είχε. Ήταν άκαιρη και ανώφελη η μετάνοιά του. Και οι παρθένες πάλι θέλησαν να επανορθώσουν το λάθος τους, να λάβουν έλαιο, μα ήταν αργά. Σε τούτη…
Αιωνιότηταήρθε απ’ τον Ουρανό και βεβαιώνειΠοιος ήρθε από κει και βεβαίωσε για τα εκεί; Πες σ’ αυτόν που ρωτάει: «Από τους ανθρώπους μεν κανένας. Όμως ο Κύριος των αγγέλων όλα με ακρίβεια μας τα φανέρωσε. Ε.Π.Ε. 9,434 το ίδιο τέλος για όλους;Μα είναι δίκαιο να βρεθούν στην ίδια μοίρα οι ενάρετοι και ευσεβείς, που εργάστηκαν κάθε αρετή, με τους μοιχούς, τους πατροκτόνους, τους δολοφόνους, τους τυμβωρύχους; Ποιά λογική το λέει αυτό; Ε.Π.Ε. 9,434 την ζητάει η δικαιοσύνη του ΘεούΛες: Είναι φιλάνθρωπος ο Θεός, και γι’ αυτό δεν τιμωρεί. Δηλαδή, αν κολάσει τους ασεβείς, δεν θα ‘ναι φιλάνθρωπος; Βλέπεις σε τί…
«Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά να ‘χετε θάρρος, τον έχω νικήσει εγώ τον κόσμο» Ιωάννης 16:33 Η ιστορία της ανθρωπότητας Ζήτησαν κάποτε από ένα σοφό να περιγράψει σε γενικές γραμμές την ιστορία της ανθρωπότητας. Εκείνος, αφού σκέφτηκε για λίγο, απάντησε: «Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι μια από τις πιο σύντομες ιστορίες. Αποτελείται από ανθρώπους που γεννιούνται, υποφέρουν και πεθαίνουν!» Ναι, αυτή είναι η ιστορία του ανθρώπου, με μία διαφορά. Ότι δεν τελειώνει με το θάνατό του. Μετά το θάνατό του συνεχίζεται η μεγαλύτερη θλίψη του ή η τέλεια απαλλαγή του από κάθε θλίψη και πόνο. Αυτό εξαρτάται…
102. Όλα τα παρόντα πράγματα δεν είναι παρά σκιά των μελλόντων. Το παρόν φως είναι η σκιά του μέλλοντος φωτός. Η φωτιά, η σκιά του πυρός της Γεέννης, όπου θα ριχθούν οι αμετανόητοι αμαρτωλοί. Η καθαρά γήινη χαρά, η σκιά της ανείπωτης μακαριότητος του Παραδείσου. Τα μεγαλοπρεπή βασιλικά ανάκτορα, η σκιά των υπερπολυτελών «μονών», που προετοιμάσθηκαν στην άνω ζωή για όσους αγαπούν τον θεό και εφαρμόζουν τις εντολές του. Τα χρυσοϋφασμένα και αδαμαντοκόλλητα αμφιάσματα των ισχυρών της γης δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε από μακριά με τις στολές που θα φορούν οι εκλεκτές ψυχές, έχοντας ενδυθή τον Χριστό από εδώ…
«Και είστε απόλυτα πλήρεις κοντά σ’ αυτόν…» Κολοσσαείς 2:10 Η μεγαλύτερη παρηγοριά του χριστιανού Ένας ηλικιωμένος χριστιανός ήταν ετοιμοθάνατος. Ένας νεαρός, χριστιανός κι αυτός, τον ρώτησε: «Αδελφέ, θέλεις να σου διαβάσω το πιο παρήγορο εδάφιο από το Λόγο του Θεού;». «Ναι», απάντησε εκείνος. Κι ο νέος άρχισε να διαβάζει: «Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλοί χώροι διαμονής. Διαφορετικά θα σας το έλεγα…» (Ιωάν. 14:2). «Όχι, όχι», είπε ο ετοιμοθάνατος. «Δεν είναι αυτό το πιο παρήγορο εδάφιο, αλλά το επόμενο». Κι ο νέος συνέχισε: «Κι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, θα έρθω πάλι θα και θα σας πάρω…
Δεξίωσις των αγίων στον ουρανό Όταν οι αθλητές της ευσεβείας ανεβούν στους ουρανούς, τότε τρέχουν να τους υποδεχθούν όλοι μαζί οι άγγελοι, όλες οι ουράνιες δυνάμεις. Ύστερα με μεγάλη ευχαρίστησι τους δεξιούνται στον ουρανό και τους ασπάζονται. Έπειτα με μεγάλη συνοδεία τους οδηγούν στο Βασιλιά του ουρανού, στο θρόνο τον γεμάτο δόξα πολλή, εκεί όπου βρίσκονται τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ. Και σαν φτάσουν εκεί και προσκυνήσουν τον καθήμενο επί του θρόνου, απολαμβάνουν τιμή από τον Κύριο πολύ μεγαλύτερη από τη φιλοφροσύνη των ομοδούλων ανθρώπων. Διότι ο Θεός δεν τους δέχεται ως δούλους, αλλά τους δέχεται ως φίλους. Ε.Π.Ε.…