ΜΙΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ μέρα, που το κρύο ήταν τσουχτερό, ο Αββάς Νισθερώ έβαλε πάνω από το συνηθισμένο του ένδυμα έναν χοντρό σακκο, για να πάει στην εκκλησία. Ένας άλλος Ερημίτης, που τον συνάντησε στον δρόμο, τον ρώτησε πειραχτικά: - Αν έρθει τώρα ένας φτωχός, Αββά, και σου ζητήσει ένα ρούχο, ποιό από τα δύο θα του δώσεις; - Το πιο ζεστό, αποκρίθηκε ο Γέροντας. Κι αν πιο πέρα σε δει και δεύτερος και σου ζητήσει; - Θα του δώσω ευχαρίστως και το άλλο και θα γυρίσω πίσω στο κελλί μου, έως ότου στείλει ο Κύριός μου να με σκεπάσει, είπε γεμάτος…

…Η σχέση αυτή Σαρακοστής και βαπτίσματος δικαιώνεται και ιστορικά. Στην πρώτη Εκκλησία κατά την περίοδο αυτή προετοιμάζονταν όσοι επρόκειτο να βαπτιστούν. Λέγει σε συγκεκριμένο έργο για τη Μ. Σαρακοστή ο γνωστός μακαριστός θεολόγος π. Αλέξανδρος Σμέμαν: “Στην αρχαία Εκκλησία ο βασικός σκοπός της Σαρακοστής ήταν να προετοιμαστούν οι “κατηχούμενοι”, δηλαδή οι νέοι υποψήφιοι χριστιανοί, για το βάπτισμα που, εκείνον τον καιρό, γίνονταν στη διάρκεια της αναστάσιμης θείας Λειτουργίας”. Και συνεχίζει: «Αλλά ακόμη και τώρα που η Εκκλησία δεν βαπτίζει πια τους χριστιανούς σε μεγάλη ηλικία και ο θεσμός της κατήχησης δεν υπάρχει πια, το βασικό νόημα της Σαρακοστής παραμένει το…

"Είδε την Παναγιά μας η κυρά Στεφανία"  …Μας διηγήθηκε, λοιπόν, ένα θαύμα των Χαιρετισμών που βίωσε η ίδια πριν έξι περίπου χρόνια λίγο μετά τις 15 Φεβρουαρίου 2011.Η 84χρονη μητέρα της Στεφανία είχε διαγνωστεί με καρκίνο και είχε εισαχθεί στο ΚΑΤ. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε και η γερόντισσα έπεσε σε κώμα. Δε μιλούσε. Δε δεχόταν τροφή. Δεν επικοινωνούσε με κανέναν.Οι γιατροί έκριναν ότι δεν συνέτρεχε λόγος να μεταφερθεί στην Εντατική και προετοίμασαν τις κόρες της, λέγοντάς τους ότι πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμες για το μοιραίο.Ήταν η σειρά της κας Διονυσίας…

Η διάβασις του Ιορδάνου  Η οσία Μαρία η Αιγυπτία διηγήθηκε κάποτε τη ζωή της στον όσιο Ζωσιμά και τέλος τον παρακάλεσε:- Αββά Ζωσιμά, ό,τι σου είπα να μην το πης πουθενά, μέχρι να πεθάνω. Πήγαινε τώρα και του χρόνου μην περάσης τον Ιορδάνη, καθώς έχετε συνήθεια. Μείνε στο μοναστήρι σου, γιατί κι αν θελήσης να φύγης, δεν θα μπορέσης. Όταν έρθη όμως η Μ. Πέμπτη, πάρε τα Άγια Μυστήρια, έλα στον Ιορδάνη και περίμενε με εκεί, γιατί αφ’ ότου ήρθα εδώ δεν έχω μεταλάβει.Αυτά είπε η οσία και έφυγε προς την έρημο. Ο όσιος θαύμασε το προορατικό της χάρισμα της…

110. Ο Θεός είναι αγάπη, πηγή χάριτος, πάνσοφο και παντοδύναμο Όν. Όσοι λοιπόν προσεύχονται, πρέπει να πιστεύουν ότι ο Κύριος θα τους δώση ό,τι έχουν ανάγκη, με γενναιοδωρία, γιατί είναι η Αγάπη. Θα τους το δώση σοφά, γιατί είναι η Σοφία. Θα τους το δώση ακόμη και αν υπάρχουν στη μέση όλα τα εμπόδια, γιατί είναι η Παντοδυναμία. 111. Κατά τη θεία λατρεία, κατά την τέλεσι όλων των Μυστηρίων και των Ακολουθιών, έχε εμπιστοσύνη στη δύναμι της Εκκλησίας, όπως το μικρό παιδί έχει εμπιστοσύνη στους γονείς του. Θυμήσου, ότι οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, σαν θεόπνευστοι φωστήρες, κινούμενοι από το…

108. Η πίστις είναι το κλειδί, με το οποίο ανοίγεται ο θείος θησαυρός. Το κατέχουν οι απλές, αγαθές, όλο αγάπη καρδιές. «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. Θ’ 23). Η πίστις είναι το πνευματικό στόμα. Ας ανοίγουμε ελεύθερα αυτό το στόμα, όπως κάνουμε και για το σωματικό. Ας μη σφίγγουν τα χείλη του η αμφιβολία και η ολιγοπιστία. Αν μένη κλειστό εξ αιτίας τους, κλειστός θα μείνη και ο ουρανός για μας. Όσο πιο πολύ κινείται το στόμα της πίστεως, όσο πιο αδίστακτα δηλαδή πιστεύουμε στην παντοδυναμία του Θεού, τόσο πιο πολλοί θα είναι οι θείοι οικτιρμοί απέναντί μας. «διὰ τοῦτο…

Κάποιο βράδυ, ενώ ο όσιος Θεοδόσιος του Κιέβου ( 1029-1074) εργαζόταν, ήρθε ο οικονόμος της μονής Αναστάσιος και ανέφερε πως δεν υπήρχαν χρήματα για την προμήθεια του φαγητού της επόμενης μέρας! -Όπως βλέπεις, απάντησε ατάραχα ο όσιος, τώρα είναι βράδυ και ως το ξημέρωμα έχουμε καιρό. Πήγαινε λοιπόν να προσευχηθής. Κάνε λίγη υπομονή και ο Θεός θα μεριμνήση. Όταν ο υποτακτικός έφυγε, ο όσιος μπήκε στο εσωτερικό διαμέρισμα του κελλιού του για να κάνη, όπως συνήθιζε, τον κανόνα του, τις καθορισμένες δηλαδή ατομικές του προσευχές. Μετά την προσευχή έρχεται πάλι ο οικονόμος και τον ενοχλή για το ίδιο ζήτημα. -Δεν…

Η αυτοπεποίθηση -    Γέροντα, τί σημαίνει: «Εάν μη Κύριος οικοδομηση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες»2;-    Αυτό αναφέρεται στην αυτοπεποίθηση του ανθρώπου. Βλέπεις, και στην Ακολουθία του Μεγάλου Σχήματος, όταν ο υποψήφιος μοναχός ερωτάται: «Ταύτα πάντα υπομένεις;», απαντά: «Ναί, του Θεού συνεργούντος»3. Δεν λέει: «Ναί, εγώ μόνος μου θα υπομείνω». Όταν ο άνθρωπος δεν βάζη σε όλα μπροστά τον Θεό, αλλά λέη: «εγώ μόνος μου θα κάνω αυτό, εγώ με τις δικές μου δυνάμεις θα κάνω εκείνο», τότε και τα μούτρα του τρώει και τίποτε δεν κάνει.-    Γέροντα, στενοχωρώ πολύ τις αδελφές· άλλα μου λένε να κάνω, άλλα κάνω.-    Από…

ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ακόμη για τον Άγιο Μαρκιανό -γιατί αγίασε ο καλός εκείνος ιερέας της Αγίας Αναστασίας- ότι τις νύχτες γύριζε στις φτωχές συνοικίες της πόλεως και περιμάζευε τους εγκαταλελειμμένους νεκρούς. Τους έπλενε με τα χέρια του, τους σαβάνωνε και τους πήγαινε στην εκκλησία για να τους διαβάσει και να τους θάψει το άλλο πρωί. Κι είχε αποκτήσει την συνήθεια να μην αφήνει μόνο στην εκκλησία τον νεκρό προτού τον ασπασθεί. Κάποτε λοιπόν έγινε αυτό το παράδοξο: Ο νεκρός ήταν ένας πολυβασανισμένος γέρος, χτυπημένος από την ζωή. Έμοιαζε σαν να είχε αντικρίσει με ανακούφιση τον θάνατο. Ο Άγιος Μαρκιανός τον περιποιήθηκε μ’…

Η λέξη ‘κύριος’ σχετίζεται με το ρήμα ‘ κυριεύω’ που σημαίνει γίνομαι κυρίαρχος, έχω δύναμη και εξουσία πάνω σε κάποιον. Στην περίπτωση του Χριστού και σε αντίθεση με άλλους ορατούς ή αοράτους κυρίαρχους της ζωής μας, μας ρωτάει αν θέλουμε να ασκήσει πάνω μας τη δυναμική Του. Αν το θελήσουμε όμως καμία απειλή και κανένας εχθρός δεν θα έχουν πια καμία δύναμη και καμία επιρροή πάνω μας. Δεχόμαστε όμως να κάνουμε το Χριστό κύριο της ζωής μας; Η ψυχή μας τότε θα περνά μέσα από τις συμπληγάδες αυτής της ζωής ατάραχη, αλώβητη και ειρηνική έχοντας αταλάντευτη την εμπιστοσύνη της στον…