Όλα με το κομποσχοίνι. Έδωσε όλο του τον εαυτό προσευχόμενος για την ψυχή του. Σε κάποιον επισκέπτη εξομολογήθηκε πώς προσευχόταν, κι εκείνος κατέγραψε την προσευχή: «Ω! Παντάνασσα, Βασίλισσα, Μητέρα του Θεού, πες έναν λόγο στο Παιδί Σου, να συγχωρέσει αυτήν την ψυχή. Να, κατεβαίνω μέσα στην Κόλαση, εγώ ένας κολασμένος αμαρτωλός και σε ικετεύω για έναν άλλο αμαρτωλό. Παράλαβέ τον και ανέβασέ τον επάνω στον Παράδεισο. Πες ένα λογάκι στο Παιδί Σου… Ω! τότε τι χαρά θα γίνει στον ουρανό! Όλοι οι άγγελοι θα πανηγυρίσουν και θα γιορτάσει όλος ο ουρανός. Κι αν πλησιάσει ο άρχοντας του σκότους, δως του…

Θεία χάριςΗ Θεία χάρις μία είναι, αλλά κάτα το μέτρον του καθενός εμφανίζεται, εργάζεται, οράται, ναι, οράται! Αχ, και πόσον σκιρτάει μέσα σου όταν βλέπεις, όταν αισθάνεσαι αυτήν την θεία χάρη! «Εγώ είπα, θεοί εστέ και υιοί Υψίστου πάντες» (Ψαλμ. 81,6).-------------- Ω! χάρις, χάρις! Έλα και σε μας, έλα γρήγορα, έλα. Πόσον αλλάζει ο άνθρωπος, πως μεταβάλλεται, πως γίνεται ο ταλαίπωρος άνθρωπος όταν τον επισκιάσει η θεία χάρις! Αυτή η θεία χάρις έκανες τους μάρτυρας όχι μόνο να μην αισθάνονται τους πόνους του μαρτυρίου των, αλλά και να χαίρονται που μαρτυρούν δια τον Χριστόν. «Ένεκά Σου θανατούμεθα όλην την ημέραν,…

«Αυτός αναδείχθηκε ανώτερος από τον πάγκαλο Ιωσήφ στην σωφροσύνη, γι’ αυτό μπορεί να βοηθήση αποτελεσματικά όσους πολεμούνται από το πάθος της πορνείας».ΤΟ ΑΚΑΘΑΡΤΟ πνεύμα, ο διάβολος, τυφλώνει τις καρδιές, οι οποίες είναι υποδουλωμένες στο θεομίσητο πάθος της πορνείας. Έτσι δεν μπορούν ποτέ να αντικρύσουν τον Κύριο, αφού μόνο οι καθαροί στην καρδιά θα αξιωθούν να Τον ιδούν, όπως ο Ίδιος διαβεβαίωσε. Στο πεδίο αυτό του πνευματικού πολέμου πολεμήθηκε άγρια από τον ακάθαρτο εχθρό ο Όσιος πατέρας μας Μωυσής, ο οποίος τελικά τον ενίκησε θριαμβευτικά και μας άφησε τον εαυτό του σαν ζωντανό παράδειγμα θριάμβου της σωφροσύνης και της αγνείας.***Ο Όσιος…

ΕΝΑΣ αρχάριος μοναχός, που επιθυμούσε πολύ να κόψει τα ελαττώματά του, παρακάλεσε τον σοφώτατο Αββά Βαρσανούφιο να τον διδάξει πώς να συγκρατεί την γλώσσα και ν’ αποφεύγει την παρρησία. -Πάρε σύντροφό σου το πένθος, παιδί μου, του αποκρίθηκε ο Άγιος Γέροντας, κι αυτό θα σε διδάξει. -Πώς μπορώ να κρατήσω στην καρδιά μου το πένθος, Αββά, αφού είμαι υποχρεωμένος να εξυπηρετώ τους ανθρώπους και να συναναστρέφομαι μαζί τους; ρώτησε πάλι ο νέος. -Θυσίαζε κάθε μέρα το δικό σου θέλημα στο θέλημα του Θεού και του πλησίον σου και μην προσέχεις ποτέ τα σφάλματα των άλλων παρά μόνον τα δικά σου…

ΈΝΑΣ νέος, που αποφάσισε να γίνει μοναχός σ’ ένα Κοινόβιο, πήγε να συμβουλευτεί προηγουμένως τον Αββά Αγάθωνα. -Πώς πρέπει, Πάτερ, να συμπεριφέρομαι; τον ρώτησε. -Όπως την πρώτη μέρα, του αποκρίθηκε ο διακριτικός Γέροντας. Αν διατηρήσεις αυτή την συμβουλή, θα είσαι πάντοτε αναπαυμένος. Απόφευγε την παρρησία, που είναι το χειρότερο από όλα τα ελαττώματα και γεννά πολλές άλλες συμφορές.     Ο ΟΣΙΟΣ Παμβώ ήταν τόσο μετρημένος κι αυστηρός στον εαυτό του, που λένε οι Γέροντες πώς από τότε που έγινε μοναχός δεν γέλασε ούτε μια φορά. Κάποτε οι δαίμονες έβαλαν πείσμα να τον κάνουν να γελάσει. Παρουσιάστηκαν μπροστά του ένα…

ΈΝΑΣ Άγιος Ερημίτης, τα πολύ παλιά χρόνια, ενώ προσευχόταν έπεσε σε έκσταση. Είδε τότε τρεις μοναχούς να στέκονται στην όχθη μιας απέραντης λίμνης. Ξάφνου ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό: - Πάρτε πύρινα φτερά και πλησιάστε με. Οι δυό πέταξαν αμέσως με τις πύρινες φτερούγες τους στην άλλη όχθη. Ο τρίτος έμεινε πίσω και παρακαλούσε να του δοθούν φτερά για να πετάξει, γιατί δεν είχε δικά του.Ύστερα από πολλά παρακάλια, του δοθήκανε, αλλά δεν ήταν πύρινα. Έτσι, με κόπο πολύ, πότε βουτώντας στα νερά και πότε βγαίνοντας στην επιφάνεια, κατόρθωσε στο τέλος να φτάσει κι αυτός στην αντίπερα όχθη. Απόρησε…

ΈΝΑΣ άγιος Γέροντας έλεγε κάποτε προφητικά για το κατάντημα του υψηλού μοναχικού βίου, που στην εποχή του βρισκόταν σε ακμή: -Θα έρθει εποχή που στα μοναστήρια, ανάμεσα στους εκατό, ελάχιστοι θα είναι εκείνοι που θα σώσουν την ψυχή τους. Στους πενήντα, δεν ξέρω αν σωθεί κανείς. Οι μοναχοί, στα θλιβερά εκείνα χρόνια, θα γυρεύουν καλοφαγία και θα κοιτάζουν πώς να ικανοποιήσουν την φιλαρχία και την φιλαργυρία τους. Άλλοτε πάλι έλεγε: -Αν πάς στην έρημο και βρεις μοναχούς που ζουν με άνεση, μην συναναστρέφεσαι μαζί τους. Γίνε φίλος με φτωχό αδελφό, που του λείπει συχνά κι αυτό το ξερό ψωμί και…

ΚΑΙ ο σοφώτατος Αββάς Αγάθων: -Όταν αντιληφθώ πώς ένα πρόσωπο, και το πιο αγαπητό μου ακόμη, γίνεται αφορμή ν’ αποκτήσω καποιο ελάττωμα, κόβω αμέσως κάθε δεσμό μαζί του.     ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ να προκόψεις στο καλό, λέει άλλος Πατήρ, μη συγκατοικείς με φθονερό άνθρωπο.       ΈΝΑΣ αρχάριος μοναχός ρώτησε κάποιον διακριτικό Γέροντα: -Αν η συμπεριφορά του αδελφού μου με σκανδαλίζει, Αββά, πρέπει εγώ να του ζητήσω συγγνώμη; -Ζήτησέ του συγγνώμη, αποκρίθηκε ο Γέροντας, αλλά πάψε να τον συναναστρέφεσαι. Δεν ακούς τον Μέγα Αρσένιο τί συμβουλευει; Με όλους έχε αγάπη, αλλά από όλους άπεχε.       ΑΝ ΔΕΝ…

ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του Οσίου να δει τα πέντε της παιδιά που ασκήτευσαν εκεί. Δεν την δέχτηκαν όμως και η γριούλα κάθισε έξω από την καλύβα τους και έκλαιγε απαρηγόρητη. -Γιατί κλαις; την ρώτησε από μέσα ο Αββάς Ποιμήν. -Αφήστε με να σας δω για λίγο, παιδιά μου, για να σβήσει η φλόγα της καρδιάς μου, έλεγε εκείνη χύνοντας πιο πολλά δάκρυα. -Εδώ προτιμάς να μας δεις ή στον ουρανό; την ρώτησε πάλι. -Αν δεν σας δω εδώ, είναι βέβαιο πώς θα σας δω εκεί; -Αν φανείς γενναία και υπομείνεις αγόγγυστα τον χωρισμό μας, απάντησε ο…

ΑΛΛΟΣ καλόγερος είχε αδελφό στον κόσμο φτωχό οικογενειάρχη. Τον λυπόταν που βασανιζότανε και τον βοηθούσε από τα λίγα που κέρδιζε από το εργόχειρό του. Μα όσο πιο πολύ του έδινε, τόσο εκείνος και τα παιδιά του υπέφεραν από πείνα και στέρηση. Στενοχωρημένος ο καλόγερος γύρεψε την συμβουλή κάποιου πνευματικού γέροντα. -Αν θέλεις να με ακούσεις, του είπε εκείνος, πάψε να τον ελεείς. Όταν ξαναέρθει να σου ζητήσει, πες του: Εγώ, αδελφέ μου, όταν είχα σου έδινα, τώρα όμως βρέθηκα σε ανάγκη. Βοήθησέ με κι εσύ από την δουλειά σου. Αν σου φέρει τίποτε, δώσε το ελεημοσύνη σε φτωχό ή άρρωστο…