Εἶναι λίγες οἱ λέξεις γιά νά περιγράψεις μιά γυναὶκα πού θύμιζε τήν Παναγία. Δυό λόγια θά πῶ γιά μνημόσυνο. Ὁ πρῶτος γιός της γενήθηκε ἀνάπηρος, μέ πόδια ἀτροφικά. Ὅλη της τήν ζωή τήν ξόδεψε νά τόν ὑπηρετεῖ, γιατί ἐκεῖνος δέν μποροῦσε νά περπατήσει. Ἡ κ. Δέσποινα διακονοῦσε τόν γιό της μόνη της. Δέν ἤθελε νά τόν ἀφήσει σέ ἵδρυμα. Ἑξήντα πέντε χρόνια δέν βγῆκε ἀπό τό φτωχικό της. Τό ἀπέριτο σπιτάκι της ἤτανε ὁ παράδεισος ὁλόκληρης τῆς γειτονιᾶς. Κάποτε καί ἡ κ. Δέσποινα ἀνήμπορη κι ἐκείνη ἔβαλε τό κρεββάτι της δίπλα στόν γιό της. Ὅταν κοιμότανε, τά κεφάλια τους…
Ήταν στην αυλή της Καλύβης του ο Γέροντας (Παΐσιος), όταν τον επισκέφθηκε κάποιο πνευματικό του τέκνο. Επανελάμβανε συνεχώς από την καρδιά του: «Δόξα σοι ο Θεός», πάλιν και πολλάκις. Σε μια στιγμή ο Γέροντας του είπε: «Αχρηστεύεται κανείς με την καλή έννοια»; -Ποιος, Γέροντα; -Ήσυχα καθόμουν στο Κελλί μου, ήρθε και με παλάβωσε. Ωραία περνούν επάνω. -Τι συμβαίνει, Γέροντα; -Θα σου πω, αλλά μην το πεις σε κανέναν. Του διηγήθηκε τότε το εξής: «Είχα γυρίσει από τον κόσμο, όπου είχα βγει για ένα εκκλησιαστικό θέμα. (Με το μακαρίτη Τρίτση). Την Τρίτη, κατά η ώρα 10 το πρωί, ήμουν μέσα στο…
Γράφει, επίσης ο π. Χαραλάμπης Βασιλόπουλος για τον π. Βενέδικτο Πετράκη: “Η απήχηση του κυρήγματός του τράβηξε από τα καταγώγια και την πασίγνωστη στο Αγρίνιο Κούλα. Αυτή μετανόησε, εξομολογήθηκε και αφήσε οριστικά το βίο της αμαρτίας. Αφιερώθηκε στο Θεό, για να σώση την ψυχή της.Για να φιλοσοφή, μάλιστα πάνω στην ματαιότητα των εγκοσμίων και να δαμάση τη σάρκα, πήγε κι έμεινε στο Νεκροταφείο. Υπήρχε ένα δωμάτιο, στο οποίο έβαζαν οι νεκροθάπτες τις αξίνες και τα φτυάρια τους. Αϊ, λοιπόν! Εκεί μέσα εγκαταστάθηκε και περιποιόταν τους τάφους των νεκρών.Η Κούλα είχε και μια ανεψιά, που έμενε στο χωριό Καλύβια. Αυτή είχε…
του Φώτη Κόντογλου Όταν μιλήσεις στους ψευτοχριστιανούς για σκληρή άσκηση στο κορμί και στο πνεύμα για την αγάπη του Χριστού, θυμώνουνε, σε λένε φακίρη, ειδωλολάτρη, βάρβαρο.Αν θέλεις να δοκιμάσεις την πίστη ενός χριστιανού, μίλησέ του για τον ασκητισμό. Ο πιστός θα νοιώσει κατάνυξη, ο χλιαρός, δηλαδή ο ψεύτικος, ο άπιστος, θα διαμαρτυρηθεί. Τί αν λέγει ο Χριστός: «Μακάριοι όσοι αφήσανε τα πάντα και μ' ακολουθήσανε», ή «Η βασιλεία του Θεού βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν», και πως «θλίψιν έξετε», και πως «στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν»; Εμείς θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί χωρίς Χριστό, δηλ.…
(Ο Άγιος Νεομάρτυς Φιλούμενος έμεινε στην αγία γη για 46 έτη διακονώντας την εκεί αδελφότητα του Πατριαρχείου, ως φύλακας αγίων τόπων, αλλά εξαιρέτως αγίων τρόπων. Τελευταίος σταθμός της διακονίας του ήταν το Φρέαρ του Ιακώβ, το οποίον έγινε τόπος του μαρτυρίου του. Στις 16 Νοεμβρίου 1979 μ.Χ. (29 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο), φανατικοί σιωνιστές, που διεκδικούσαν το προσκύνημα ως δικό τους, τον κατέκοψαν την ώρα του εσπερινού. Αγιοταφίτες πατέρες παρέλαβαν το τίμιο του λείψανο έπειτα από πέντε ημέρες και το ενταφίασαν στην αγία γη).Γράφει ο Ανδρέας Κυριακού: «Όταν επιτέλους, οι Εβραίοι ειδοποίησαν το Πατριαρχείο ότι μπορούσαν να παραλάβουν το…
«Τούτο το μακάριο Γέροντα [:Γαβριήλ] υποπτεύτηκε κάποιος κακοποιός, που τότε ήταν πολλοί τέτοιοι λόγω της τουρκοκρατίας, ότι θα είχε χρήματα και παραμόνευε κάθε νύχτα κρυμμένος στην αυλή, να βγει ο Γέροντας έξω και να του επιτεθεί απαιτώντας το θησαυρό. Όπως διηγήθηκε μετά ο κακοποιός, παρέμεινε παρακολουθώντας το Γέροντα επί επταήμερο και δεν αντιλήφθηκε καμία του κίνηση, όποτε απελπισμένος θέλησε να διαπιστώσει αν πράγματι ο Γέροντας απουσίαζε. Κτύπησε τότε φανερά τη πόρτα της καλύβης. Ο Γέροντας αμέσως του άνοιξε και τον κάλεσε, ως συνήθως, να μπη και τον ρωτούσε από πού είναι και τι ζητά. Ο κακοποιός, αφού έριξε μια ερευνητική…
ΒιογραφίαΟ Άγιος Αχμέτ (ή Αχμέδ) καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και ασκούσε το επάγγελμα του γραφέα του αρχιλογιστού «δευτεράρη». Κατά το θρήσκευμα στην αρχή ήταν Μουσουλμάνος και Τούρκος στην καταγωγή. Κατά τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Αχμέτ στό σπίτι του είχε δύο Ορθόδοξες Χριστιανές σκλάβες, Ρωσίδες στην καταγωγή. Τη νέα, την είχε ως «σύζυγο», μία και ήταν άγαμος και την ηλικιωμένη ως υπηρέτρια. Στην τελευταία επέτρεπε να πηγαίνει τις γιορτές στην εκκλησία των Ορθοδόξων. Αυτή, όταν επέστρεφε στό σπίτι έφερνε και στη νέα αντίδωρο και πολλές φορές αγιασμό. Η νέα, χωρίς καμία προφύλαξη από τον Αχμέτ έτρωγε το αντίδωρο…
Όταν είχε κοιμηθεί ο Γέροντας Πορφύριος, ήλθε μια κοπέλα απ’ την Αυστραλία για να τον επισκεφτεί. Δεν ήξερε ότι είχε πεθάνει. Όταν ήλθε στο μοναστήρι, είδε ότι έξω δεν υπήρχε κόσμος, βρήκε την πόρτα ανοικτή και ανέβηκε τροχάδην επάνω στο κελλάκι του. Είδε, παραδόξως, το Γέροντα να κάθεται στο κρεβάτι, μίλησε μαζί του αρκετή ώρα, είπε ότι ήθελε να πη, πήρε τις απαντήσεις και, πολύ χαρούμενη, κατέβαινε τη σκάλα . Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε μια αδελφή. Εντωμεταξύ η πόρτα ήταν κλειστή. Της λέει: - Εσύ πως βρέθηκες μέσα; Πως μπήκες; Λέει: - Να. Δεν είχε κόσμο έξω, βρήκα την πόρτα ανοιχτή…
(ο μετέπειτα άγιος γέρων Χαράλαμπος Διονυσιάτης περιγράφει το γεγονός της νεανικής του ηλικίας, όπου βρέθηκε στη φυλακή το 1941 στο στρατόπεδο έξω από τη Δράμα, αιχμάλωτος στα χέρια των κομιτατζήδων και περίμεναν την εκτέλεσή τους μετά την καταδίκη τους εις θάνατον)«Τότε ήλθα σε μια πολύ μεγάλη περισυλλογή. Σκέφτηκα μέσα μου:- Αχ, πόσο μάταιη είναι αυτή η ζωή. Ήθελες Χαράλαμπε να παντρευτής για να γίνεις παπάς, να σώσεις τον κόσμο. Λοιπόν σώσε πρώτα τον εαυτό σου. Στην συνέχεια γονάτισα κάτω και με πύρινα δάκρυα φώναξα:- Άγιε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, μεγάλε στρατιώτα του Χριστού, σώσε μας και σου υπόσχομαι να αφιερώσω εξ ολοκλήρου…
Γράφει ο Νικόλαος Ζουρνατζόγλου: «Ο Γέροντας Πολύκαρπος Ματζάρογλου, μου διηγήθηκε το εξής: Ο Γέροντας Παΐσιος μια χρονιά, την Κυριακή του Τυφλού, ήταν άρρωστος και δεν είχε κάτι να φάη. Το απόγευμα εκεί που καθόταν έξω απ΄το κελί του βλέπει στον ουρανό ένα πουλί, που ερχόταν από πολύ μακρυά κατ΄ ευθείαν προς το μέρος του. Έσκυψε για να μην τον κτυπήση. Η πρώτη του σκέψη ήταν μήπως ήταν κάποιο γεράκι, που τον πέρασε για αγρίμι κι επιχείρησε να τον κτυπήση. Το πουλί, όμως έκανε στροφή κι έφυγε. Τότε άκουσε ένα θόρυβο κοντά του, μέσα στα χορτάρια. Γυρίζει και βλέπει ξαφνιασμένος ένα…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Άγιος γέροντας Ιάκωβος
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης Μεγάλη χαρά έχει όλη η Ορθοδοξία με την Αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου, Ηγουμένου της Μονής του Οσίου Δαβίδ. Στη συνείδηση όλων θεωρείται άγιος.Μεγάλη δόξα στον Τριαδικό Θεό, που στους…
-
«Όταν ασθενώ, τότε δυνατός ειμί»
Ασθένειες-Κόποι- Θείες αντιλήψεις Κάποτε έφθασε στα πρόθυρα του θανάτου. Επρόκειτο μάλλον για αλλεργικό σοκ. Ολόκληρο το σώμα είχε ερεθιστεί. Γεμάτο χονδρές καρούλες (σπυριά) με φοβερή φαγούρα μέχρις αίματος. Το πρόσωπο παραμορφωμένο, με…
-
...ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το 'Aγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού...
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το Άγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού. Τότε θα γίνετε σιγά-σιγά ικανοί να έχετε μέσα σας τη χαρά και…
-
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΙΕΡΕΙΣ;
Γιατί η Ορθοδοξία δεν χειροτονεί γυναίκες; Πολλά επιχειρήματα γράφτηκαν. Σωστά, αλλά όχι τόσο ισχυρά διότι υπάρχει αντίλογος σε αυτά. Στο επιχείρημα του μακαριστού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου και όχι μόνο αυτού, δεν μπορεί…
-
Όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν…Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Σε τι βλάπτουν τους άλλους όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν. Ποιο είναι το πρώτο κακό που εκείνοι κάνουν; Μάθατε τώρα, αδελφοί μου, ποια κακά προξενούν στον εαυτό τους, οι προδότες, οι ψευδομάρτυρες και…
-
Συγκλονιστικό Θαύμα Εμφανίσεως Της Παναγίας το 1941
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟ 1941 ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ Η παρουσία της Παναγίας στο Μέτωπο διαπιστώθηκε σε πολλές περιπτώσεις. Αναφέρομε μία, η οποία είχε…
-
Η ώρα του θανάτου...
Ο θάνατος είναι το πιο βέβαιο γεγονός στην ιστορία του κόσμου. Γεγονός που όλοι θα δοκιμάσουμε. Το εδοκίμασαν όλοι όσοι έζησαν σ’ αυτή τη ζωή. Κανένας δεν κατόρθωσε να διαφύγει. Όλοι μας…
Θέματα: θάνατος -
Είμαι ο Άγιος Εφραίμ!
Η κ. Χριστίνα Μ. από την Αθήνα γράφει: Υπέφερα από πόνους στην σπονδυλική μου στήλη. Ένα βράδυ όμως οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και έφταναν μέχρι τον αυχένα. Τότε επήγα στο δωμάτιό μου…