Διαφορές εργατικού και τεμπέλη:- Ο εργατικός είναι πάντα ένα μέρος της λύσης. Ο τεμπέλης είναι πάντα ένα μέρος του προβλήματος.- Ο εργατικός έχει πάντα ένα πρόγραμμα. Ο τεμπέλης έχει πάντα μια δικαιολογία.- Ο εργατικός λέει: «Θα το κάνω». Ο τεμπέλης λέει: «Δεν είναι δουλειά δική μου».- Ο εργατικός βλέπει μια λύση σε κάθε πρόβλημα. Ο τεμπέλης βλέπει ένα πρόβλημα σε κάθε λύση.- Ο εργατικός λέει: «Μπορεί να φαίνεται δύσκολο, αλλά δεν είναι αδύνατο». Ο τεμπέλης λέει: Μπορεί να φαίνεται εύκολο, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο».Από τους δύο αυτούς, ο νικητής στη ζωή είναι πάντα ο εργατικός. «Πόσες φορές δεν ρωτά ο άνθρωπος,…

Η   Όλγα. Επάγγελμα, προσφορά και αγιότητα! «Πολύ συγκινητική είναι η ιστορία της Όλγας, που ήταν και αυτή πνευματικό παιδί του γέροντα. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και σπούδασε στο περίφημο Ινστιτούτο Σμόλνι. Οι γονείς της ήταν πολύ πιστοί. Η μητέρα της πέθανε νέα και ο πατέρας ξαναπαντρεύτηκε. Αλλά και η μητριά της ήταν και αυτή πολύ πιστή και καλή γυναίκα.Η Όλγα αγαπούσε πολύ το Θεό και τον παρακαλούσε να της δείξει ποιόν δρόμο ν’ ακολουθήσει. Γνωρίστηκε μ’ έναν νέο και αποφάσισαν να παντρευτούν. Λίγο πριν από την τελετή του γάμου όμως και ενώ όλοι περίμεναν τον γαμπρό στην εκκλησία, αυτός είδε…

«Κάποιος ρώτησε το Σωκράτη, ποιο επάγγελμα νομίζει ότι είναι το καλύτερο και απάντησε: Αυτό που πράττει το καλό»Ξενοφώντα (Απομν. Γ, ΙΧ,14) «Η εργασία κατά τη χριστιανική διδασκαλία δεν είναι μόνο μέσο αυτοσυντήρησης, αλλά έχει και κοινωνικό σκοπό. Δεν αποβλέπει στην ιδιοποίηση πλούτου, αλλά στην άσκηση αγάπης. Υπάρχει μάλιστα και ακόμη πιο υψηλός σκοπός στην εργασία. Όπως η αγάπη κορυφώνεται στη θυσία για τον πλησίον, έτσι και η εργασία βρίσκει τον ύψιστο σκοπό της στην εξυπηρέτηση του πλησίον με πλήρη αυταπάρνηση. Ο Μέγας Αντώνιος ουδέποτε θέλησε να κάνει κάτι που να ωφελεί τον εαυτό του περισσότερο από τον πλησίον του, γιατί πίστευε…

Μη λες ότι αυτά και αυτά έπαθα, ότι το και το μου είπαν, γιατί εσύ είσαι που ελέγχεις τα πάντα. Ακριβώς όπως μπορείς να σβήσεις και να ανάψεις μια σπίθα, έτσι και το θυμό μπορείς μέσα σου να τον ξανάψεις ή να τον συγκρατήσεις. Όταν δεις εκείνον που σε στενοχωρεί ή όταν έρθουν στο νου σου όσα σου είπε ή σου έκανε και σε στενοχώρησε, να τα ξεχάσεις όλα αυτά. Κι αν τα θυμηθείς, να τα ρίχνεις στον πειρασμό. Αντίθετα, ψάξε και βρες κάτι καλό που μπορεί να είπε ή να έκανε κάποτε. Και αν έχεις αυτά στο μυαλό σου,…

«Πάσχουμε διότι δεν αγαπάμε. Όποιος δεν αγαπά δεν έχει ειρήνη κι αν ακόμη τον βάλουν μέσα στον Παράδεισο» είπε ένας γέροντας. (Αθωνικό Γεροντικό, σ.24) «Προς τον πλησίον πρέπει να συμπεριφερόμαστε με λεπτότητα, ώστε ούτε με το βλέμμα να τον προσβάλλουμε. Όταν αποστρεφόμαστε κάποιον ή τον προσβάλλουμε, τότε νιώθουμε σαν μια πέτρα να βαραίνει την καρδιά μας».(όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, Ι.Μ. Παρακλήτου, σ. 346) «Αλλά και ο χειρότερος εχθρός δεν μπορεί να βλάψει περισσότερο από το μίσος του ανθρώπου για τον άνθρωπο. Οι πληγές που θα του ανοίγαμε, αν τον καταδιώκαμε για να του κάνουμε κακό, πάλι δεν θα ήταν μεγαλύτερες…

«Να διδάσκεις χωρίς να το δείχνεις,να πείθεις χωρίς να πιέζεις,και να οδηγείς χωρίς να σπρώχνεις».(Μ. Παλλάντιος) «Οι σχέσεις -όλων των ειδών- είναι σαν την άμμο που κρατάς στην παλάμη του χεριού σου. Αν την κρατάς χαλαρά, με την παλάμη σου ανοιχτή, η άμμος παραμένει στο σημείο που είναι. Τη στιγμή που κλείνεις το χέρι σου και το σφίγγεις, η άμμος γλιστρά μέσα από τα δάχτυλά σου. Μπορεί να μείνει λίγη, αλλά η περισσότερη θα σου σκορπίσει. Έτσι είναι και μία σχέση. Αν την κρατάς χαλαρά, με σεβασμό για τον άλλο άνθρωπο και με πνεύμα ελευθερίας, κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνει ανέπαφη.…

Ο ποιητής Λα Μότ (+ 1731) είχε τη δυστυχία να χάσει το φως του, όταν ήταν ακόμη σαράντα ετών. Κάποτε περπατώντας πάτησε κάποιον στο πόδι. Ο άλλος έχασε την υπομονή του και, γυρνώντας απότομα, του έδωσε ένα δυνατό σκαμπίλι. Και ο καλός ποιητής απάντησε ήρεμα: - Δυστυχισμένε! Πόσο θα στενοχωρηθείτε για αυτό που κάνατε, όταν θα αντιληφθείτε πως είμαι τυφλός! «Ο θυμωμένος ανοίγει το στόμα και κλείνει τα μάτια του»(Κένσορ) «Ο θυμός δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια παράλογη ορμή. Και με τον παραλογισμό δεν μπορεί κανείς να επιτύχει τίποτα το λογικό… Γιατί ο θυμός εμποδίζει τον άνθρωπο να δει…

Είπε ο αββάς Δωρόθεος: Εγώ, σε ό,τι μου συμβεί, ευχαρίστως δέχομαι να συμβεί κατά τη γνώμη του πλησίον, και να εξοκείλω μαζί με τη γνώμη του, αν χρειαστεί, παρά να ακολουθήσω τη δική μου γνώμη και να πετύχω… Εκείνος που δεν έχει δικό του θέλημα, πράττει πάντοτε το θέλημά του. Διότι από τη στιγμή που δεν έχει δικό του, ό,τι και να γίνει, τον αναπαύει, και βρίσκεται πάντοτε να κάνει το δικό του. Διότι δεν θέλει τα πράγματα να γίνονται όπως θέλει, αλλά τα θέλει όπως γίνονται»(αββάς Δωρόθεος ΕΠΕ σελ. 647) «Ο ταπεινός ανέχεται να νικάται»(Γρηγόριος Θεολόγος ΕΠΕ 9,329) «Υπάρχει…

«…Είπε ο αββάς Ζωσιμάς: «Όταν ήμουν κάποια φορά μαζί με την μακαρία Διονυσία (πλούσια κυρία που διέθετε πολλά χρήματα σε αγαθοεργίες), της ζήτησε ένας αδελφός να του δώσει κάποια οικονομική βοήθεια κι εκείνη του έδωσε όσο έπρεπε για την περίπτωση. Επειδή όμως δεν του δόθηκε όση ζητούσε, άρχισε να την κακολογεί λέγοντας άπρεπα λόγια για αυτήν και για μένα. Όταν τ’ άκουσε εκείνη, λυπήθηκε για αυτό και γύρευε ευκαιρία να του κάνει κακό. Το έμαθα λοιπόν εγώ και της είπα: «Τί κάνεις; Μηχανεύεσαι κακό για τον εαυτό σου. Διώχνεις κάθε αρετή από την ψυχή σου. Τί αντάξιο υπομένεις, για όσα…

«Κρείσσων ανήρ μακρόθυμος ισχυρού, ο δε κρατών οργής κρείσσων καταλαμβανομένου πόλιν». («Ο μακρόθυμος άνδρας είναι ανώτερος από τον δυνατό, και αυτός που συγκρατεί το θυμό του είναι ανώτερος από αυτόν που κυριεύει μια πόλη)(Παροιμίαι Σολομώντος 16,32) « Ένας Πέρσης ευγενής, μετά τη μάχη των Αρβήλων, συνελήφθη αιχμάλωτος. Ο Μέγας Αλέξανδρος διέταξε να τον μεταχειρίζονται καλά και να μη του λείψει τίποτα από όσα θα έκαναν την κατάστασή του λιγότερο σκληρή. Κατόπιν, τον κάλεσε μπροστά του και του μίλησε με ευγένεια και καλοσύνη. Αλλά ο Πέρσης αποκρίθηκε με περιφρόνηση. Τότε ο Μέγας Αλέξανδρος είπε στους αξιωματικούς του: «Πάρτε τον από εδώ…