«Κρείσσων ανήρ μακρόθυμος ισχυρού, ο δε κρατών οργής κρείσσων καταλαμβανομένου πόλιν». («Ο μακρόθυμος άνδρας είναι ανώτερος από τον δυνατό, και αυτός που συγκρατεί το θυμό του είναι ανώτερος από αυτόν που κυριεύει μια πόλη)
(Παροιμίαι Σολομώντος 16,32)
« Ένας Πέρσης ευγενής, μετά τη μάχη των Αρβήλων, συνελήφθη αιχμάλωτος. Ο Μέγας Αλέξανδρος διέταξε να τον μεταχειρίζονται καλά και να μη του λείψει τίποτα από όσα θα έκαναν την κατάστασή του λιγότερο σκληρή. Κατόπιν, τον κάλεσε μπροστά του και του μίλησε με ευγένεια και καλοσύνη. Αλλά ο Πέρσης αποκρίθηκε με περιφρόνηση. Τότε ο Μέγας Αλέξανδρος είπε στους αξιωματικούς του: «Πάρτε τον από εδώ για να μη με κάνει να θυμώσω με τις απαντήσεις του. Νίκησα αυτόν τον άνθρωπο. Αλλά τώρα – πράγμα πολύ δύσκολο – πρέπει να νικήσω τον εαυτό μου».
«Ο διάβολος δεν τρέμει τόσο πολύ τον άνθρωπο που θεραπεύει τους δαιμονισμένους, όσο τον άνθρωπο που συγκρατεί την οργή του και νικάει το θυμό του. Γιατί και ο θυμός είναι δαίμονας φοβερός και πρέπει τους θυμώδεις να ελεεινολογούμε περισσότερο παρά τους δαιμονισμένους…»
(Ιωάννης Χρυσόστομος ΕΠΕ 5, 142)
«Είπε ο αββάς Αμμωνάς: «Δεκατέσσερα χρόνια πέρασα στην έρημο παρακαλώντας το Θεό νύχτα και μέρα, να με αξιώσει να νικήσω την οργή»
(Γεροντικόν Αμμωνάς γ)
«Είπε ο αββάς Αγάθων: «Ένας οργίλος και νεκρό να αναστήσει, δεν είναι θεάρεστος»
(ο.π. Αγάθων ιθ)
«Την ημέρα που θα ανοίξεις το στόμα σου και θα πεις κάτι εναντίον κάποιου, να υπολογίζεις τον εαυτό σου νεκρό για το Θεό και μάταια όλα τα έργα σου, έστω και αν νομίζεις ότι ο λογισμός σου σε παρακίνησε να ομιλήσεις με ειλικρίνεια και για χάρη οικοδομής. Ποιός λόγος υπάρχει να γκρεμίσει κάποιος τη δική του οικοδομή, για να διορθώσει την οικοδομή του πλησίον του;»
(Ισαάκ ο Σύρος, ΕΠΕ 8Β σελ. 379)