ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Η ζωή μου είναι κομματιασμένη, είναι μοιρασμένη σε κομμάτια.
Ο χρόνος τη δένει σφιχτά στην κυριαρχία του, τα γεγονότα στις συνεχείς επιδράσεις τους, οι άνθρωποι στις αλλεπάλληλες επιρροές τους. Ο χρόνος, τα γεγονότα, οι άνθρωποι κρατούν κι από ένα κομμάτι της ζωής μου.
Η προσευχή είναι το χρυσό νήμα που συνδέει, ενοποιεί τη ζωή μου. Είναι η κολλητική ουσία της ζωής.
Η προσευχή απαλύνει την κυριαρχία του χρόνου, εξαγιάζει τις επιδράσεις των γεγονότων, δημιουργεί δεσμούς ενότητος και αγάπης με τους άλλους ανθρώπους.
Η προσευχή είναι ο χρυσός κρίκος, που ενώνει τα κομμάτια της ζωής μου με τη Ζωή, τον Κύριο.
Έτσι δικαιώνεται η πεποίθησις των πιστών, πως μόνο στο πλαίσιο της προσευχής αποκτούν νόημα και σκοπό ο χρόνος και τα γεγονότα της ζωής.
‘Αδιαλείπτως προσεύχεσθε’ [Α΄ Θεσσαλ. έ 17].
(Δευτερόλεπτα της ψυχής. Επισκόπου Αχελώου Ευθ. Στύλιου. Σελ. 25 Εκδ. Αποστολική Διακονία.)