Το κήρυγμα κι η... αισθητική.
Ο βασιλεύς Λουδοβίκος 14ος ρώτησε μια μέρα τον διάσημο ιεροκήρυκα Μπουρνταλού τι γνώμη είχε για τα κηρύγματα ενός ιερέως, που ήταν πολύ αδέξιος ως ρήτωρ, αλλά άγιος στη ζωή του.
— Μεγαλειότατε, αποκρίθηκε ταπεινά ο Μπουρνταλού, ο ιερεύς αυτός κάνει μεγάλη ζημιά στην αισθητική, αλλά ωφελεί ανυπολόγιστα τις καρδιές.
Μετά τα κηρύγματά του, οι πορτοφολάδες επιστρέφουν τα κλοπιμαία, που είχαν βουτήξει στο συνωστισμό των… δικών μου κηρυγμάτων.
(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973, Νο572)
Και το κακό παράδειγμα διδάσκει
Κάποτε ένας νεαρός κληρικός πήγε στον όσιο Εφραίμ τον Σύρο και τον ρώτησε τι έπρεπε να κάνη, ώστε να κηρύττη τον λόγο του Θεού μ’ επιτυχία, προκειμένου ν’ αφιερωθή στη διακονία του άμβωνος. Κι ο όσιος του είπε;
— Έχεις υπ’ όψη σου τον επίσκοπο της Καισαρείας Βασίλειο, που όλοι τον ονομάζουν Μέγα;
— Ναι, αποκρίθηκε ο κληρικός.
— Έχεις υπ’ όψη σου τον πρεσβύτερο Ολύμπιο, που είναι στην Τύρο; τον ξαναρώτησε ο όσιος.
— Ναι, του αποκρίθηκε πάλι ο συνομιλητής του. Λένε, ότι είναι ένας πολύ αδέξιος ρήτωρ.
— Λοιπόν, να τώρα η συμβουλή μου, του είπε ο άγιος. Πήγαινε ν’ ακούσης τον Βασίλειο και τον Ολύμπιο. Από τον πρώτο θα μάθης τι να λες. Από τον άλλο, τι να μη λες.
(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973, Νο472)
Κήρυγμα χωρίς σύμφωνη ζωή
Ένας ιεροκήρυξ, στην Αμερική, είχε μεγάλη επιτυχία στις ομιλίες του. Κήρυττε με ευφράδεια και συναρπαστικότητα, πήγαιναν δε να τον ακούσουν και άνθρωποι του κόσμου από περιέργεια.
Ο βίος του, όμως, δεν ήταν και πολύ σύμφωνος με όσα κήρυττε. Ένας κοσμικός, λοιπόν, άνθρωπος, του είπε κάποτε, μετά από μερικά θαυμάσια κηρύγματα που άκουσε:
-Αγαπητέ μου, οι ομιλίες σου με τρομάζουν. Η ζωή σου, όμως, με καθησυχάζει.
(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973, Νο516)