Η ζωντανή συμβουλή
Ένας νέος ρώτησε κάποτε τον φιλόσοφο Πιττακό αν θα έπρεπε να παντρευθή μία κόρη ανώτερή του σε πλούτη και μόρφωση. Εκείνος τότε του είπε:
— Βλέπεις αυτά εκεί τα παιδιά που παλεύουν; Πλησίασέ τα και θα σου δώσουν τη συμβουλή που ζητάς.
Ο νέος πήγε προς αυτά. Αλλά τα παιδιά νομίζοντας πώς ερχόταν για να αναμετρηθή μαζί τους, του φώναξαν:
-Τι θέλεις εδώ; Πήγαινε να παλαίψης με τους ίσους σου.
Ο νέος κατάλαβε τότε, ότι έπρεπε να παντρευθή με κόρη, που θα είχε ανάλογα με τα δικά του προσόντα.
(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973, Νο453)
Το ρόδο και τ’ αγκάθια
Ο μέγας ποιητής Μίλτον (1608-1674), γνωστός κυρίως για το έπος του «Ο απωλεσθείς παράδεισος», ήταν ήδη τυφλός όταν παντρεύτηκε.
Η γυναίκα που πήρε ήταν ωραιοτάτη, αλλά πολύ δύστροπος στον χαρακτήρα.
Μια φορά, λοιπόν, ο δούξ του Μπάκιγχαμ, θέλοντας να τον κολακεύση, του είπε ότι η σύζυγός του ήταν όμορφη σαν τριαντάφυλλο.
-Το ξέρω, απάντησε ο τυφλός ποιητής. Κι αν δεν βλέπω τα χρώματά της, αισθάνομαι όμως τ’ αγκάθια της.
(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973, Νο514)