Ο ίδιος ο Κύριος, με υπερφυσικά γεγονότα και θαυμαστές αποκαλύψεις, φανέρωσε με τρόπο κραυγαλέο, πως το σημείο του σταυρού αποτελεί το σύμβολό Του και το αήττητο τρόπαιο των πιστών.
Το σημείο του Σταυρού θαυματουργεί
Κατά τη διάρκεια των μαρτυρίων του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου όταν του φόρεσαν ένα ζευγάρι πυρακτωμένα σιδερένια παπούτσια, γεμάτα μυτερά καρφιά, τον πρόσταξαν να πάει τρέχοντας έως την φυλακή.Θωρακίζεται με το Άγιο Σημείο του Σταυρού ο Άγιος, και ξεκινάει. Φλεγόμενος τον νούν και την καρδίαν του, από το πυρ της θείας αγάπης Του. Μόλις έφθασε στην κατασκότεινη φυλακή, φως ουράνιον τον κάλυψε. Μιά γλυκύτατη ευωδία απλώθηκε γύρω και μελωδίες αγγελικές έφθαναν από ψηλά. Καί τότε ακούστηκε η γνώριμη φωνή: Θάρσει Γεώργιε, ο διάπυρος εμού εραστής, μετά σού γαρ ειμί. Καί είδε ο λαμπρός αριστεύς, την γλυκύτατη μορφή του Ιησού, που άστραφτε σαν ήλιος.
Και πάλι, ο αλάστωρ τύραννος ζητεί από τον ξακουστό μάγο Αθανάσιο να παρασκευάσει το πιο δυνατό δηλητήριο. Επικαλούμενος ο μάγος τα ακάθαρτα πνεύματα το ετοίμασε. Το δίνει πρώτα σε έναν κατάδικο κι αμέσως τα σπλάγχνα του έσπασαν, βγάζοντας αφρούς και αίμα από το στόμα του. Ξεψύχισε σπαράττοντας με φρικτούς πόνους ο ταλαίπωρος. Αγαλλόμενος ο Διοκλητιανός, με αυτό το γεγονός, συγχάρηκε τον Αθανάσιο, γιατί επιτέλους θα απαλλάσσονταν από αυτόν που του βασάνιζε και του τυραννούσε τόσο την ζωή.
Ο Άγιος έκανε το σημείο του Σταυρού, και σαν το ελάφι το διψασμένο που τρέχει στο νερό, το ήπιε με πίστη ακράδαντη. Μέσα του αντηχούσε ο θείος λόγος: Καν θανάσιμόν τι πίωσιν ου μη αυτούς βλάψη. Καί έμεινε αβλαβής και από αυτήν την βάσανο. Το πλήθος κραύγαζε θριαμβικά, Μέγας ο Θεός, του Γεωργίου. Μέγας ο Θεός, των χριστιανών! Ενώ πολλοί, ομολογούσαν την πίστη τους στον αληθινό Θεό. Και ο μάγος Αθανάσιος πρόθυμα εγκατέλειψε την πλάνη του για να πιστέψη στον Χριστό. Ζήτησε την συγχώρεση και την ευλογία του Αγίου, και ευτυχής θανατώθηκε με ξίφος.
Όταν ο άγιος Επιφάνιος, αρχιεπίσκοπος Κύπρου (12 Μαΐου) ήταν ακόμα μικρό δεκάχρονο παιδί, ένα ατίθασο μοσχάρι τον τραυμάτισε σοβαρά στον μηρό και τον έριξε χάμω, ανίκανο πια να σηκωθεί. Τότε ένας ευσεβής χριστιανός, ο Κλεόβιος, τον σταύρωσε τρεις φορές στο χτυπημένο μέλος, και αμέσως ο μικρός Επιφάνιος γιατρεύτηκε και σηκώθηκε. Ο ίδιος ο άγιος, πολύ αργότερα, σταύρωσε τρεις φορές επίσης τη θυγατέρα του βασιλιά της Περσίας, και την απάλλαξε αυτοστιγμεί από το δαιμόνιο, που τη βασάνιζε.
Η αγία Βασίλισσα (3 Σεπτεμβρίου), όταν ο ηγεμόνας της Νικομηδείας Αλέξανδρος την έριξε μέσα σ’ ένα καμίνι, σφραγίστηκε με το σημείο του σταυρού, και δεν πειράχτηκε καθόλου από τη φωτιά.
Με το σημείο του σταυρού γιάτρευε όλους τους αρρώστους, που έτρεχαν κοντά του, για να βρουν την υγεία τους, ο άγιος Θαλλέλαιος (20 Μαΐου).
Κάποια ημέρα,ο Όσιος Ανδρέας, ο διά Χριστόν σαλός (28 Μαΐου), κατά την συνήθειά του,να προσεύχεται στους προθαλάμους των εκκλησιών,πορευόταν κρυφά προς το ναό της Πανυμνήτου Θεοτόκου. Έτυχε δε κάποιο παιδί να διέρχεται τη λεωφόρο ενώ ο Όσιος πήγαινε προς το ναό για να προσευχηθεί, χωρίς ο Όσιος να το αντιληφθεί. Όταν έφθασε προ των πυλών του ναού ο Ανδρέας, Θεού θέλοντος, εξέτεινε τη δεξιά του χείρα και αφού σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού τις πύλες, αυτές ευθύς υποχώρησαν. Εισήλθε στο ναό και άρχισε τις προσευχές, μη γνωρίζοντας ότι κάποιος τον παρακολουθούσε. Το παιδί, το οποίο ακολουθούσε τον Όσιο, γνώριζε ότι ο άνθρωπος ήταν σαλός. Όταν τον είδε να ανοίγει αυτομάτως τις πύλες του ναού, έφριξε και κυριεύθηκε από τρόμο, έλεγε, λοιπόν, στον εαυτό του: «Ποιόν δούλο του Θεού οι κατά αλήθειαν μωροί σαλό ονομάζουν! Πόσο μεγάλος άγιος είναι, και εμείς οι ανόητοι αγνοούμε! Πόσους κρυφούς δούλους έχει ο Θεός και ουδείς γνωρίζει τα περί αυτών!».
Πλησίασε, για να μάθει τί κάνει ο Άγιος εντός του ναού. Βλέπει, λοιπόν, αυτόν προ του άμβωνος να αιωρείται στον αέρα και να προσεύχεται. . Κατεπλάγη από το παράδοξο τούτο θέαμα και αναχώρησε. Ο Όσιος τελείωσε την προσευχή του και έφυγε. Εξερχόμενος από το ναό, ασφάλισε πάλι τις θύρες με το σημείο του Σταυρού. Τότε αντιλήφθηκε την παρουσία του παιδιού και λυπήθηκε, επειδή κάποιος οικέτης έγινε θεατής των συμβάντων. Συνάντησε το παιδί και είπε: “Φύλαξε, τέκνον, όλα όσα είδες στον τόπο τούτο και θα έχεις το έλεος του Κυρίου του Θεού”.
Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη του σημείου του σταυρού, σημείου του παντοδυνάμου Υιού του Θεού. Τόσο μεγάλη η χάρη, που περικλείει μυστικά μέσα του! Όπως συνοπτικά και παραστατικά διατυπώνει ο άγιος Μακάριος Μόσχας († 1563), «πολλές φορές ένα και μόνο σημείο του σταυρού, που γίνεται με πίστη και έντονα βιώματα, είναι ισχυρότερο από πολλά λόγια προσευχής μπροστά στον θρόνο του Υψίστου. Σ’ αυτό υπάρχει το φως, που καταυγάζει την ψυχή, η ιαματική δύναμη, που θεραπεύει τα ασθενήματα των ψυχών και των σωμάτων, η μυστική δύναμη, που αντιδρά σε κάθε βλάβη. Ταράζουν την ψυχή σου ακάθαρτοι λογισμοί και επιθυμίες; Περιτειχίσου με το σημείο του σταυρού, διπλασίασε και τριπλασίασε αυτό το τείχος, και οι ακάθαρτοι λογισμοί θα δαμαστούν. Κατατυραννιέται η καρδία σου από τη μελαγχολία και τη θλίψη; Σε κυριεύει ο φόβος ή σε περιστοιχίζουν οι πειρασμοί; Αισθάνεσαι τις πονηρίες των αοράτων εχθρών; Κατάφυγε σ’ αυτή τη δύναμη του σταυρού, και η ειρήνη της ψυχής θα ξαναγυρίσει, οι πειρασμοί θα απομακρυνθούν, η παρηγορία της χάριτος του Θεού και η πνευματική ευφροσύνη θα πλημμυρίσουν την καρδία σου.»
Αποσπάσματα και από το φυλλάδιο, Το σημείο του Σταυρού, Ι. Μ. Παρακλήτου (Ωρωπός-Αττικής)