ΔΟΣΙΜΟ. Ο ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
...Να πλησιάζουμε, όσο μπορούμε, όποιον άνθρωπο χρειάζεται τη βοήθειά μας σε οτιδήποτε, και να μην τον αφήνουμε παραμελημένο και αβοήθητο. Με την προθυμία που πρέπει, να δείχνουμε με πράξεις την εσωτερική μας διάθεση για τον Θεό και για τον πλησίον. Οι πράξεις άλλωστε είναι που αποδεικνύουν την καλή μας διάθεση. Τίποτα δεν κάνει πιο εύκολο τον δρόμο για να Του μοιάσουμε, για να ενωθούμε με τον Θεό (για τη θέωση να το πω έτσι), και τίποτα δεν είναι πιο χρήσιμο για να Τον πλησιάσουμε, όσο το έλεος που προσφέρουμε από καρδιάς, με ευχαρίστηση και χαρά, σε κείνους που το έχουν ανάγκη. Ο Χριστός μάς έδειξε ότι είναι Θεός αυτός που έχει την ανάγκη μας. Λέει στο Ευαγγέλιο: «αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδελφούς μου τα κάνατε για μένα». Και ο Χριστός που το είπε αυτό είναι Θεός. Άρα, πολύ περισσότερο θα δείξει ότι αυτός που κάνει το καλό ενώνεται με τον Θεό - κι αυτό γίνεται με τη Χάρη του Θεού και με δικό του προσωπικό αγώνα. Γιατί αυτός ο άνθρωπος μιμείται στην ευεργεσία τον ίδιο τον Ευεργέτη Θεό. (Μάξιμος ο Ομολογητής)
«Πώς γεννιέται η αγάπη; Έχει πρόσωπο;
- Γι' αυτό γεννήθηκε ακριβώς, επειδή έχει πρόσωπο
και θέλει να μας δει κατά πρόσωπο».
π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος
«Όποιος δεν αγαπάει δεν γνώρισε τον Θεό, γιατί ο Θεός είναι αγάπη». (Ιωάν.Α ' 4,8).
ΤΟ ΔΟΣΙΜΟ ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ
Κανένας δεν μπορεί να πει: Είμαι φτωχός και με τι να κάνω ελεημοσύνη; Γιατί, και αν ακόμα δεν μπορείς να δώσεις τόσα όσα εκείνοι οι πλούσιοι που έβαζαν τις δωρεές τους στο θησαυροφυλάκιο του ναού, τότε δώσε δύο λεπτά σαν εκείνη τη χήρα τη φτωχή, και τα δέχεται από μέρους σου ο Θεός καλύτερα από τις δωρεές των πλουσίων. Δεν έχεις ούτε τόσα; Έχεις όμως δυνάμεις και μπορείς να ελεήσεις τον άρρωστο με τις υπηρεσίες σου. Δεν μπορείς ούτε αυτό; Μπορείς με τον καλό σου λόγο να παρηγορήσεις τον αδελφό σου. Ελέησε τον λοιπόν με τον παρηγορητικό λόγο και άκουσε αυτόν που λέει: «Ο καλός λόγος είναι προτιμότερος από τα δώρα».
Υπόθεσε τώρα ότι ούτε με τον λόγο δεν μπορείς να δείξεις έλεος. Μπορείς όμως, αν θυμώσει μαζί σου ο αδελφός σου, να τον βοηθήσεις αντέχοντάς τον την ώρα της ταραχής, τότε που τον βλέπεις να επηρεάζεται από τον κοινό σας εχθρό, τον διάβολο. Και, αντί να του πεις μια κουβέντα και να τον ταράξεις περισσότερο, μπορείς να σωπάσεις και να ελεήσεις την ψυχή του, παίρνοντάς την από τα νύχια του εχθρού. Μπορείς ακόμα, αν αμαρτήσει εις βάρος σου ο αδελφός σου, να τον ελεήσεις και να του συγχωρήσεις την αμαρτία του, για να συγχωρεθείς και συ από τον Θεό. Γιατί η Γραφή λέει: «Συγχωρείτε για να σας συγχωρήσει και σας ο Θεός». Και να που ελεείς την ψυχή του αδελφού σου, συγχωρώντας του ό,τι σου έκανε. Γιατί ο Θεός μάς έδωσε την εξουσία, αν θέλουμε, να συγχωρούμε ο ένας τα σφάλματα του άλλου. Μπορεί λοιπόν να μην έχεις με τι να ελεήσεις το σώμα του συνανθρώπου σου αλλά ελεείς την ψυχή του. Και υπάρχει μεγαλύτερο έλεος από αυτό που προσφέρεται στην ψυχή του άλλου; Όσο πιο πολύτιμη είναι η ψυχή από το σώμα, άλλο τόσο και το έλεος που προσφέρεται στην ψυχή είναι μεγαλύτερο από αυτό που δίνεται στο σώμα. Επομένως κανένας δεν μπορεί να πει: «δεν μπορώ να κάνω ελεημοσύνη». Ο καθένας μπορεί, ανάλογα με τις δυνατότητες και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Αββάς Δωρόθεος
«Όλα ανήκουν στον αληθινό και ακριβό εαυτό μου, που είναι όλοι οι άλλοι».
Αρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης
(Ελένης Κονδύλη, Μικρή Φιλοκαλία της καρδιάς, εκδ. Ατέρμονον, σελ. 51-54)