Αφού στ’ αλήθεια θέλεις να είμαι ευθύς και ειλικρινής μαζί σου , σου λέω καθαρά ότι δεν βρίσκω σωστό να εγκαταλείψεις την υπηρεσία σου στα ανάκτορα(προφανώς απευθύνεται σε αυλικό τσάρου), και να περιορίσεις τις δραστηριότητές σου σε μιαν άλλη ξέγνοιαστη και σχεδόν αμέριμνη απασχόληση. Θυμήσου την παραβολή των ταλάντων (Ματθ. 25:14-30 Λουκ. 19:11-27)
Λαμβάνοντας υπόψη την ευμένεια που ο τσάρος σου δείχνει, ποιος μπορεί ν’αμφιβάλλει ότι θα είσαι πολύ περισσότερο χρήσιμος στους συνανθρώπους σου ,αν μείνεις στη θέση που κατέχεις ;
<< Στη Βασιλική αυλή >>,λες, <<με κυριεύει η ματαιοδοξία>>. Είναι καλό που τη φοβάσαι. Αλλά μην επιτρέψεις στο φόβο να σου αφαιρέσει τη σύνεση. Κάνε δεκτή την προαγωγή σου με χαρά, αλλά και με ταπείνωση. Όχι σαν τροφή της υπερηφάνειας, αλλά σαν ευκαιρία διακονίας των άλλων ανθρώπων. Ν’ ακούς πάντοτε προσεκτικά τη φωνή της συνειδήσεως, που αντηχεί μέσα στην καρδιά σου ,και να εκτελείς πρόθυμα όσα αυτή σου υποδεικνύει .Τότε ότι η ψυχή σου θα είναι υγιής, όπως λέει ο όσιος Μάρκος, και θα βρεις μεγάλη ωφέλεια .Ο Θεός πάλι δεν θα σου αρνηθεί τη βοήθεια Του.
Όσο για αυτή την κοπέλα, που τόσο πολύ σε έχει εντυπωσιάσει, γιατί να μην παντρευτείς; Λες πως δεν ζητάς ούτε ομορφιά ούτε πλούτη, αλλά ευγένεια, νοημοσύνη και προπαντός πίστη στο Θεό. Η κυρία, στο σπίτι της οποίας συναντηθήκατε, επιβεβαιώνει την εντύπωση που σχημάτισες, ότι δηλαδή έχει όλα αυτά τα προσόντα ,συμπληρώνοντας μάλιστα ότι διαθέτει και αρκετή μόρφωση- όχι ασήμαντο προτέρημα για σύζυγο και μητέρα .
Δεν τολμώ όμως ν’ ασκήσω επάνω σου κάποια επιρροή σε ενα τοσο σπουδαιο ζητημα .Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σε εμπιστευτώ στο Θεό.Προσευχήσου να σου δώσει φώτιση για να <<διαβάσεις>> το θέλημα Του, και αφού το <<διαβάσεις>> να το αποδεχθείς.
Αν εκείνος συμφωνεί με αυτό το γάμο ,η επιθυμία σου θα αυξηθεί μετά την προσευχή. Σ’ αυτή την περίπτωση ,πήγαινε στην εκκλησία και ζήτησε από τον ιερέα μία παράκληση, με την οποία θα πάρεις και την ειδική για την περίπτωση ευλογία του Κυρίου και της Παναγίας μας .Μετά προχώρησε στην υλοποίηση του σκοπού σου χωρίς καθυστέρηση.
Αν όμως μετά την προσευχή η επιθυμία σου αδυνατίσει ,δέξου το σαν σημείο αποδοκιμασίας του Θεού. Και μην προχωρήσεις
* * *
Έχεις στα αλήθεια κερδίσει τη βαθύτατη συμπάθειά μου .Όμως η δική σου στάση απέναντι στο ατύχημα σου θ’ αποδειχθεί τελικά πιο ευεργετική για την επανάκτηση της ισορροπίας και της αυτοκυριαρχίας σου, από τα οποιαδήποτε δικά μου αισθήματα .Έχεις δίκιο: Eσύ ο ίδιος με τα χέρια σου ,έφτιαξες το σταυρό που πρέπει τώρα να σηκώσεις. Ένας άγιος είπε κάποτε <<Το ξύλο του σταυρού ,που τώρα σου τσακίζει την πλάτη με το βάρος του, πρώτα φύτρωσε στο χώμα της καρδιάς σου>>. Και είχε δίκιο.
Οι τιμωρίες είναι πάντα οδυνηρές .Αλλά όταν γίνονται δεκτές με ταπεινό φρόνημα ,μας φέρνουν πιο κοντά στο Θεό. Και τι άλλο μπορεί να μας ενδιαφέρει περισσότερο από αυτό;
Αν ,κάτω από όλες τις περιστάσεις, αποφεύγεις προσεκτικά τόσο την αυτοδικαίωση όσο και την απελπισία, ο Θεός θα σου χορηγεί την ευλογία του.
(Πνευματικές Νουθεσίες, εκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, σελ. 37-40)