Επιστολή 57.-ΣΤΟΝ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟ ΙΣΙΔΩΡΟ. Για το μέτρο στο λόγο.
Πραγματική συντομία με σαφήνεια δεν είναι η παράλειψη των αποδείξεων,
αλλά η απόρριψη εκείνων που δεν συμβάλλουν καθόλου στο υπό συζήτηση ζήτημα.
Γιατί, όπως αυτό που βρίσκεται έξω από την υπόθεση το θεωρούμε πλεονάζον,
έτσι είναι απαραίτητο να μη παραλείπουμε τίποτε από αυτά που συντελούν στη σύνθεση αυτής.
Ούτε συ λοιπόν, όταν συμβεί να γίνεται λόγος αγωνιστικός και αποδεικτικός, να κατηγορείς το μήκος,
αλλά να προσέχεις εκείνο, ότι δηλαδή δεν είναι δυνατόν να αποσαφηνίσεις με άλλον τρόπο αυτό που συζητείται,
παρά μόνο αν γίνει μεγάλη περιστροφή γύρω από αυτό.
Εάν λοιπόν πρόκειται να εκφράσεις τη γνώμη σου, ο λόγος να είναι σύντομος,
εάν όμως πρέπει και να την αποδείξεις, είναι ανάγκη τότε να επεκταθείς σε μήκος,
αποφεύγοντας όμως κάθε τι το περιττό και την ταυτολογία.
(ΕΠΕ έργα Ισιδώρου τόμος 3,73)