Όταν ο Ιησούς μια μέρα βρισκόταν στο Ναό των Ιεροσολύμων για να διδάξει είδε μια φτωχή χήρα να ρίχνει στο θησαυροφυλάκιο του Ναού δύο λεπτά. Τη θαύμασε και γι’αυτό κάλεσε τους μαθητές του και τους είπε πως αυτή έριξε περισσότερα από όλους αυτούς που ρίχνουν στο θησαυροφυλάκιο γιατί αυτή έριξε από το υστέρημα της ενώ οι άλλοι από το περίσσευμα τους.[ Κατά Μάρκον ιβ’42-44]
Όταν ο πλούσιος νέος ρώτησε το Χριστό τί αγαθό και καλό να κάνει για να έχει ζωή αιώνια Εκείνος του είπε να φυλάσσει τις εντολές Του, να πουλήσει τα υπάρχοντα του, να τα μοιράσει στους φτωχούς και να Τον ακολουθήσει και έτσι θα έχει θησαυρό στον ουρανό. Εκείνος έφυγε λυπημένος γιατί η καρδιά του ήταν προσκολλημένη στα επίγεια αγαθά. [ Κατά Ματθαίον ιθ’16-22]
Αλλά και στους πειρασμούς του Κυρίου βλέπουμε το διάβολο να προσφέρει στο Χριστό όλα τα βασίλεια, τα πλούτη και τη δόξα του κόσμου αν τον προσκυνούσε και τον Κύριο να του απαντά ‘ Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις’.[ Κατά Ματθαίον δ’8-10]
Η φιλαργυρία αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά και επικίνδυνα, για την ψυχή του ανθρώπου, πάθη. Ο Κύριος είπε ότι είναι πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας παρά να μπει ένας πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών.[ Κατά Ματθαίον ιθ’23] Στους πολύ ενάρετους βέβαια ο Θεός εμπιστεύεται την παροχή όλων των αγαθών όπως στον Αβραάμ και στον Ιώβ γιατί ξέρει πως θα Τον δοξάσουν!
Πρέπει να αντιμετωπίζουμε και την πτωχεία και τα πλούτη σαν δύο δοκιμασίες στις οποίες καλούμαστε να δώσουμε εξετάσεις για να πάρουμε το εισιτήριο για τον Ουρανό. Αν έχουμε λίγα, να ζούμε ταπεινά και απλά δοξολογώντας το Θεό για τα υπάρχοντα μας και έχοντας εμπιστοσύνη στην Πρόνοια και την Αγάπη Του. Αν έχουμε πολλά να είμαστε πάλι ταπεινοί και ευγνώμονες και να σκεφτόμαστε ότι μας τα εμπιστεύτηκε ο Κύριος για να κάνουμε συνετή διαχείριση, να βοηθήσουμε και άλλους ανθρώπους που έχουν ανάγκες. Να καλλιεργήσουμε δηλαδή τις αρετές της ευσπλαχνίας, της γενναιοδωρίας, της ελεημοσύνης και να μην πέσουμε στο θανάσιμο αμάρτημα της πλεονεξίας. Ας μη γίνουμε αλαζόνες, εγωιστές και καταχραστές του θεϊκού χρήματος!
Ο Κύριος μας έδειξε το δρόμο! Για τον καθένα μας έχει ένα σχέδιο σωτηρίας. Σε εμένα δεν έδωσε πλούτη, σε εσένα έδωσε μεγάλη περιουσία. Κι εγώ κι εσύ έχουμε το ίδιο χρέος… να διαφυλάξουμε την ψυχή μας! Και η πτωχεία και ο πλούτος είναι δύο συνθήκες, δύο στάδια με το ίδιο ζητούμενο… τη σωτηρία της ψυχής μας! Γιατί τελικά αυτός είναι ο μεγαλύτερος πλούτος που έχουμε… η ψυχή μας! Αυτή θα μας οδηγήσει στον Αληθινό και Μοναδικό Θησαυρό, στη Βασιλεία των Ουρανών… στο Χριστό!    (Κ.Β.)