Διαβάζοντας το βίο της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας η ψυχή μου συνεκλονίσθη από τη μεταστροφή αυτής της γυναίκας! Έζησε το 344-421μ.χ και για δεκαεπτά χρόνια έκανε άσωτη ζωή. Μια μέρα από περιέργεια βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα , στο προσκύνημα του Τιμίου Σταυρού. Είναι συγκλονιστικό ότι προσπάθησε δειλά δειλά να μπει αρκετές φορές στο Ναό της Αναστάσεως αλλά μια δύναμη τη σταματούσε. Όμως η καρδιά της με τη χάρη της Παναγίας αισθάνθηκε μεγάλη μετάνοια και κατάφερε και προσκύνησε τον Τίμιο Σταυρό! Από τότε άλλαξε ζωή και μέχρι σήμερα αποτελεί υπόδειγμα μετάνοιας και ασκήσεως! Η Μαρία η Αιγυπτία όμως είναι μια εκ των πολλών περιπτώσεων όπου βλέπουμε την ευσπλαχνία και τη συγχωρητικότητα του Θεού!
Τη Μ.Τρίτη ακούμε στο τροπάριο της Κασσιανής για μια πόρνη που συναισθανόμενη τη θεότητα του Χριστού, πέφτει στα πόδια του, τα αλείφει με μύρο και Του ζητά να δεχτεί τα δάκρυα της που χύνονται εξαιτίας της αμαρτωλότητας της.
Ποιος δε θυμάται και το ληστή όταν πάνω στο σταυρό την ύστατη ώρα λέει στον Κύριο ‘ Μνήσθητι μου Κύριε όταν έλθης εν τη Βασιλεία Σου’.
Καταγράφω μόνο τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις μετανοίας ανθρώπων των οποίων αν έβλεπε κάποιος πρωτύτερα τα έργα και τις ημέρες τους θα έλεγε με σιγουριά ότι αυτοί οι άνθρωποι θα καούν στην κόλαση, έχοντας φυσικά διασφαλίσει για λογαριασμό του το κλειδί του Παραδείσου αυτοδικαιώνοντας τον εαυτό του! ‘Μα ναι, είμαι ενάρετος, πάω στην εκκλησία, προσεύχομα, κοινωνώ, κάνω και καμία ελεημοσύνη!’ Ξεχνά όμως ότι η αυτοδικαίωση είναι του διαβόλου καθώς κρύβει μέσα της εγωισμό, αλαζονεία και υπερηφάνεια! Και φυσικά γι’αυτόν το ότι κατακρίνει, μνησικακεί, δε συγχωρεί, δεν έχουν σημασία! Ο Κύριος όμως είπε ‘ Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν’ [ Ματθ.25,34] και οι άσπλαχνοι θα ακούσουν ‘Πορεύεσθε απ’εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον..’
Για κανέναν λοιπόν δεν πρέπει να λέμε αυτός θα σωθεί και αυτός όχι! Μην ξεχνάμε άλλωστε και την περίπτωση του Ιούδα ο οποίος ήταν μαθητής του Χριστού, έκατσε δίπλα του για χρόνια, άκουγε τη διδασκαλία Του, έβλεπε τα θαύματα Του αλλά στο τέλος και Τον πρόδωσε αλλά και δε μετανόησε για την προδοσία του! Ένας άνθρωπος που έζησε δίπλα στο Θεάνθρωπο… τι ειρωνία!
Μια στιγμή μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή. Μια στιγμή μπορεί να σου αλλάξει θέση και να σε βάλει από την κόλαση στον παράδεισο και αντίστροφα! Μπορεί όλη σου τη ζωή να είσαι αμαρτωλός αλλά ένα δάκρυ αληθινής μετανοίας να σου χαρίσει τη Βασιλεία των Ουρανών! Μπορεί όμως και όλη σου τη ζωή να είσαι ενάρετος και καλός χριστιανός αλλά μια χαμένη ευκαιρία ελεημοσύνης και ευσπλαχνίας να σε αφήσει απ’ έξω! Ο Κύριος που εξετάζει νεφρούς και καρδίας μόνο Εκείνος ξέρει ποιοι θα σωθούν! Γι’αυτό ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας το δεύτερο μακαρισμό ‘ Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται’. Μακάριοι δηλαδή είναι εκείνοι που όχι απλώς λυπούνται αλλά πενθούν για τις δικές τους αμαρτίες αλλά και των άλλων ανθρώπων γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν από το Θεό στο μέγιστο βαθμό! (Α>Κ)