Εμείς οι άνθρωποι είμαστε περίεργα πλάσματα, αλλόκοτα! Μας αρέσει να στηριζόμαστε στα πόδια μας, να είμαστε ανεξάρτητοι και αυτάρκεις, να μην έχουμε ανάγκη κανέναν, ούτε φόβο Θεού δεν έχουμε πολλές φορές! ‘Ποιος Θεός τώρα, στην εποχή μας, καλά πόσο οπισθοδρομικός είσαι;’ είναι μερικές μόνο από τις κουβέντες που ακούμε όταν τολμήσει κάποιος από εμάς να ξεστομίσει ότι πιστεύει στο Θεό. Σε ποιον Θεό όμως πιστεύουμε; Έχουμε αναρωτηθεί για την ορθότητα της πίστης μας; Και καλά όλοι αυτοί που υπερηφανεύονται για την απιστία τους, ας πούμε πως είναι δικαιολογημένοι καθώς δεν έχουν μπει στη διαδικασία να εισέλθουν στο χώρο της πνευματικότητας. Βέβαια στα δύσκολα ‘ Παναγία μου’ και ‘ Χριστέ μου’ φωνάζουν! Κι αυτό κάτι λέει! Μιλάω για όσους πηγαίνουμε στην εκκλησία, που λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί, που λέμε ότι πιστεύουμε στο Θεό, που μετέχουμε των Θείων Μυστηρίων, αλλά και για όσους έχουμε μπει πιο βαθιά στην πνευματική ζωή, που αγωνιζόμαστε να κόψουμε τα πάθη μας και να αναπτύξουμε τις αρετές μας, που πέφτουμε και ξανασηκωνόμαστε δίνοντας γενναίες μάχες με τον εαυτό μας και τον αόρατο εχθρό!
Σε ποιο Θεό πιστεύουμε όλοι εμείς; Στο Θεό που πλάσαμε κατά τα μέτρα, τα γούστα και τα όρια μας ή στο Θεό που έπλασε εμάς; Σε ένα Θεό που αν δεν μας κάνει τα χατίρια τον απορρίπτουμε, σε ένα Θεό που λειτουργεί σαν ομπρέλα στη βροχή, σε ένα Θεό που δε ζητάει τίποτα από εμάς, μόνο δίνει ή σε έναν Θεό που είναι μόνο Αγάπη και τίποτα άλλο γιατί έτσι μας βολεύει ; Αγάπη δεν είναι μόνο τα χάδια είναι και η παιδαγωγία, σκληρή καμιά φορά! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι χρειάζεται ορθή πίστη! Γνωρίζουμε ποιος είναι ο Θεός; Πορευόμαστε υγιώς πνευματικά; Aπαραίτητη προϋπόθεση γι’αυτό είναι η μελέτη του δόγματος της πίστης μας! Χρειάζεται δηλαδή να είμαστε ορθόδοξοι! Η ορθοδοξία είναι σχέση με το Θεό! Πιο πολύ από τη μελέτη θα μας διαφωτίσει Εκείνος για τον εαυτό Του! Δηλαδή το Άγιο Πνεύμα θα μας μιλήσει για το Θεό, θα μας στηρίξει στην πίστη μας και θα μας την αυξήσει! Αυτό θα μας οδηγήσει στη Θεογνωσία! Η σχέση λοιπόν με το Άγιο Πνεύμα είναι απαραίτητη για την ορθή και υγιή πίστη! Άλλωστε τί είπε ο Κύριος στους μαθητές Του όταν τους αποχαιρέτησε; ‘ Σας συμφέρει εγώ να φύγω. Διότι, εάν δεν αποθάνω επί του σταυρού και δεν φύγω, ο Παράκλητος δε θα έρθει σε εσάς.’ [Κατά Ιωάννην κεφ. ιστ,7].
Δυστυχώς βλέπουμε γύρω μας ανθρώπους με έλλειμμα πίστης, με άρρωστη ή αναιμική πίστη που ίσως κάπως αλλιώς θα έπρεπε να αποκαλείται! Έχουν δημιουργήσει μέσα τους ένα μόρφωμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, στις συνήθειες τους, στους ρυθμούς τους και μέσα σε όλα βάζουν κάπου στην άκρη και το Χριστό και λένε ότι πιστεύουν! Και όταν τους βρει μια δοκιμασία το κοσμικό τους φρόνημα δεν είναι ικανό να τους βοηθήσει και λένε ‘ Μα πού είναι ο Θεός;’!!! Μα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που στην προσπάθεια τους να αποβάλουν το κοσμικό φρόνημα φτάνουν στο άλλο άκρο, απομονώνονται, ασκητεύουν σχεδόν, αποστρέφονται τους ανθρώπους, όπως ο διάβολος το λιβάνι, μη μολυνθούν, έχοντας πείσει τον εαυτό τους ότι είναι γέροντες μέσα στον κόσμο!
Ο Θεός δε μας ζήτησε ακρότητες! Την καρδιά μας μάς ζήτησε! Και κάθε μέρα να αυτομαστιγωνόμαστε κρεμασμένοι ανάποδα, το Έλεος και η Αγάπη Του είναι που θα μας σώσουν στο τέλος!
Εμείς να είμαστε κοντά Του, φιλότιμοι, ευγνώμονες, ταπεινοί, να κάνουμε τον αγώνα μας υπό την καθοδήγηση του πνευματικού μας, μα κυρίως να Τον αγαπάμε! Και να αγαπάμε και τους συνανθρώπους μας! Αυτή είναι η νέα εντολή που μας έδωσε άλλωστε! ‘Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς’[ Κατά Ιωάννην κεφ.ιγ,34].  (Α.Κ.Β.)