1. Οι Άγιοι δεν απουσιάζουν, ανάμεσά μας, ακόμη και μετά την κοίμησί τους. Έτσι, συχνά ακούω στην εκκλησία τη Θεοτόκο να ψάλλη τη θεσπέσια Ωδή της, που είπε στο σπίτι της συγγένισσάς της της Ελισάβετ, μετά τον Ευαγγελισμό. Άλλοτε, ακούω την Ωδή του Μωϋσέως. Ή την Ωδή του Ζαχαρίου, του πατέρα του Τιμίου Προδρόμου. Ή την Ωδή της Άννης, της μητέρας του Προφήτου Σαμουήλ. Ή την Ωδή των Τριών Παίδων. Ή την Ωδή της Μαριάμ, της αδελφής του Μωϋσέως. Και πόσα άλλα πρόσωπα της Αγίας Γραφής πλημμυρίζουν ολόκληρη την Εκκλησία, σε όλα τα πλάτη της γης, με τα ιερά τους άσματα!
Αλλά και η ιερά υμνωδία της λατρείας μας τίνος το πνεύμα έχει και κατανύσσει έτσι τις καρδιές μας; Τίνος άλλου παρά του Θεού και των Αγίων του! Εδώ βρίσκεται η απόδειξις για την αθανασία της ανθρώπινης ψυχής. Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι τέλειωσαν τον επίγειο βίο τους. Και όμως, εξακολουθούν ακόμη να καθοδηγούν τη ζωή μας. Έφυγαν απ’ αυτόν εδώ τον κόσμο. Και όμως, εξακολουθούν να μας μιλούν, να μας διδάσκουν, να μας συγκινούν.
2. Όπως ο αέρας είναι απαραίτητος για τη ζωή του σώματος, έτσι είναι και το Άγιο Πνεύμα απαραίτητο για τη ζωή της ψυχής. Ο αέρας και το Πνεύμα μοιάζουν μεταξύ τους. Πνεύμα ακριβώς αυτό σημαίνει: πνοή. «Το πνεύμα όπου θέλει πνεί και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλ’ ουκ οίδας πόθεν έρχεται και που υπάγει· ούτως εστί πας ο γεγεννημένος εκ του Πνεύματος» (Ιω. γ’ 8).
3. Πως συμβαίνει οι Άγιοι να μας βλέπουν εμάς και τις ανάγκες μας και να ακούνε την προσευχή μας; Ας φαντασθώ το εξής: Είμαι στον ήλιο και έγινα ένα μαζί του. Ο ήλιος φωτίζει όλη τη γη με τις ακτίνες του. Οι ακτίνες του πέφτουν σε όλα τα σημεία της γης. Μέσα σ’ αυτές τις ακτίνες, βλέπω και εγώ τη γη. Είμαι τόσο μικρός σε σύγκρισι με το άστρο της ημέρας. Και όμως. Έχω γύρω μου τόσες ακτίνες, μια εκθαμβωτική φωτοχυσία. Όποιος λοιπόν είναι ενωμένος με τον πνευματικό Ήλιο, τον Χριστό, βλέπει, μέσα στο άφθονο φως του, τα πάντα. Βλέπει τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους, για τις οποίες ο καθένας τους προσεύχεται.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ.19-20)