160- Ο ΑΡΙΘΜΟΣ. Πολλοί εκπλήσσονται γιατί στην εξομολόγησι τους ρωτούν πόσες φορές διέπραξαν την ίδια αμαρτία.
Νομίζουν πως δεν έχει σημασία, αν δίνουν ένα ή δέκα χαστούκια στον Εσταυρωμένο την ημέρα.
163- Η ΟΛΕΘΡΙΑ ΔΟΚΙΜΗ. Παρακάλεσε η Σεμίραμις το βασιλιά τον Ασσυρίων να της επιτρέψη να βασιλέψη για μια μόνο μέρα. Έπειτα από πολλές αντιρρήσεις δέχτηκε ο βασιλιάς.
Μόλις όμως αυτή πήρε στα χέρια της την εξουσία τα πράγματα άλλαξαν. Παρευθύς βγάζει διαταγή να συλλάβουν και να θανατώσουν το βασιλιά. Και αφού τον θανάτωσαν έμεινε για πάντα βασίλισσα.
Έτσι και η αμαρτία πολιτεύεται με την ψυχή. Ζητά να βασιλέψη μόνο μια στιγμή, για δοκιμή, και μόλις πάρη τη συγκατάθεσί της την αλυσοδένει και την θανατώνει.
164- Η ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΛΕΠΡΑ. Η αγία Φραγκίσκα ντέ Σαντάλ τακτοποιούσε στο φέρετρο ένα φτωχό λεπρό που είχε πεθάνει, όταν κάποιος προσεπάθησε να την εμποδίση, από φόβο μην κολλήση από την καταραμένη αρρώστια.
-Δεν φοβούμαι παρά μόνο τη λέπρα της αμαρτίας! απάντησε θαρραλέα η αγία.
166- Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΦΟΒΟΣ. Ο αυτοκράτωρ της Κωνσταντινουπόλεως Αρκάδιος, είχε εξοργισθή φοβερά εναντίον του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Μια μέρα εξέφρασε αυτό το μίσος του μπροστά σε μια παρέα αυλικών του που ήσαν όλοι διεστραμμένοι. Πέντε από αυτούς έδωκαν τη γνώμη τους.
Ο πρώτος του είπε να τον εξορίση ώστε να μη τον ξαναϊδή. Ο δεύτερος είπε να του δημεύση όλα τα αγαθά. Ο τρίτος να τον φυλακίση. Και ο τέταρτος βρήκε σα μόνη λύσι να τον φονεύση για να απαλλαχθή οριστικά. Ο πέμπτος όμως που ήταν πιο έξυπνος και πιο διεστραμμένος, τους είπε:
-Πλανάσθε όλοι. Με τίποτα από αυτά δεν μπορούμε να εκδικηθούμε τον επίσκοπο Ιωάννη. Όπου και να τον εξορίσουμε θα είναι η πατρίδα του. Αν του δημεύσουμε τα αγαθά, το κακό θα το πάθουν οι φτωχοί του. Αν τον φυλακίσουμε, θα του ανοίξουμε τους ουρανούς. Μόνο μια εκδίκησι υπάρχει γι’ αυτόν. Βρήτε τρόπο να τον εξαναγκάσετε να αμαρτήση. Τον ξέρω καλά. Αυτός ο άνθρωπος δε φοβάται τίποτε άλλο στον κόσμο αυτόν παρά μόνο την αμαρτία.
(Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 81-82)