Ένας από τους υπευθύνους της θρησκευτικής εφημερίδος «Ορθόδοξος Τύπος» αναφέρει:
—Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος απέφευγε επιμελώς κάθε έπαινο, επίδειξι ή προβολή, μπορώ να πω μετά μανίας.
Και συνεχίζει:
—Το 1985 έγινε στην Κεχαριτωμένη η κουρά τριών δοκίμων μοναχών, ενός Εφέτου, ενός Ηλεκτρολόγου-Μηχανολόγου του Ε. Μ.Π. και ενός αποφοίτου του Ανώτερου Φροντιστηρίου της Ριζαρείου Σχολής. Θελήσαμε να γράψουμε στην εφημερίδα κάτι πάνω στο γεγονός αυτό. Φυσικό ήταν να αναφερθή και το όνομα του π. Επιφανίου. Ο «Ορθόδοξος Τύπος» κυκλοφορεί κάθε Παρασκευή, αλλά αρχίζει να τυπώνεται από την Τετάρτη. Ο εργαζόμενος στο τυπογραφείο της εφημερίδος μας Ι.Α. πήγε την Τετάρτη εκείνη να εξομολογηθή στον π. Επιφάνιο. Μαζί του είχε κι ένα φύλλο της εφημερίδος και του το έδωσε. Μόλις εκείνος το διάβασε, με παίρνει στο τηλέφωνο.
—Υποβάλλω θερμή παράκλησι να αποσύρης το φύλλο.
—Μα δεν γίνεται...
—Όλα γίνονται. Αρκεί να το θελήσης. Άρχισε να αποστέλλεται;
—Όχι ακόμη.
—Απόσυρέ το, λοιπόν, και θα πληρώσω τη ζημιά.
—Μα, π. Επιφάνιε, δεν γράφουμε τίποτε το σπουδαίο.
—Σε παρακαλώ πολύ, απόσυρέ το για να ησυχάσω.
—(Κάπως μουδιασμένα) Καλά.
—Λοιπόν, θα το κάνης;
—Εφ όσον το θέλετε τόσο πολύ, θα το κάνω.
—Σ' ευχαριστώ! Τώρα ησύχασα.
Και προσθέτει ο αφηγούμενος το περιστατικό:
—Ο π. Επιφάνιος στηλογραφεί την αρετή. Άλλοι έρχονται και σου ζητούν ευθέως ή εμμέσως να γράψης κάτι για το πρόσωπό τους κι αυτός, επειδή αναφέραμε απλώς το όνομά του, παρακαλούσε να πολτοποιήσουμε τα φύλλα! Και η πολτοποίησι του στοίχισε τότε, θυμάμαι, 25.000 δρχ!...   Όταν εκοιμήθη ο μακαριστός Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, ο οποίος όχι απλώς εκτιμούσε τον Γέροντα, αλλά και τον υπεραγαπούσε, επρόκειτο να δημοσιευθή η Διαθήκη του στον «Ορθόδοξο Τύπο». Ο Γέροντας υποπτεύθηκε ότι θα περιείχε πολλούς επαίνους για το πρόσωπό του, όπως και ήταν η πραγματικότης. Φρόντισε να πληροφορηθή το περιεχόμενό της και μερίμνησε πάλι μέσω του υπευθύνου της εφημερίδος να «λογοκριθή» το κείμενο. Γι' αυτό, όταν δημοσιεύθηκε σε ορισμένα σημεία υπήρχαν αποσιωπητικά!...      (Υποθήκες Ζωής, σελ. 49-50)