24. Ο Ναός είναι ο τόπος, όπου συντελείται το μυστήριο της αφέσεως των αμαρτιών μας. Ας σέβεσαι αυτόν τον τόπο, όπου η ψυχή σου απαλλάχθηκε από τους ρύπους της, όπου συμφιλιώθηκες με τον θεό, όπου έλαβες την αληθινή ζωή του πνεύματος. Πόσες φορές εδώ μέσα ο Κύριος μου ξέπλυνε τις ανομίες μου και έτσι με αξίωσε να δεχθώ τα χαρίσματά του! Δόξα σοι, Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού! Συ είσαι «ο ιλασμός περί των αμαρτιών ημών, ου περί των ημετέρων δε μόνον, αλλά και περί όλου του κόσμου» (Α’ Ιω. β’ 2).
25. Δύο δυνάμεις, απ’ ευθείας αντίθετες η μία στην άλλη, μας επηρεάζουν: μία αγαθή και μία κακή, μία ζωοποιός και μία θανάσιμος. Πνευματικές δυνάμεις και οι δύο, είναι γι’ αυτό και αόρατες. Η αγαθή δύναμις, μες από την πηγαία και άδολο προσευχή μου, διώχνει την κακή δύναμι, που διατηρεί την αποτελεσματικότητά της μόνον εφ’ όσον της αφήνω τόπο μέσα μου. Για να μη βρεθούμε κάτω από την επιρροή της, ας λέμε διαρκώς τη νοερά προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Έτσι αντιπαρατάσσουμε στον αόρατο Διάβολο τον αόρατο Θεό, στον δυνατό τον παντοδύναμο.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 28-29)