Στη γειτονιά που μεγάλωσα ζούσε ένας ψυχικά διαταραγμένος άνθρωπος που έκανε συνέχεια φασαρίες και εγώ φοβόμουν να περνάω μπροστά από το σπίτι του με αποτέλεσμα να πηγαίνω γύρω από το τετράγωνο για να φτάσω στον προορισμό μου. Στο σχολείο απέφευγα να πλησιάζω κάποια αγόρια που προκαλούσαν συνέχεια αναστάτωση και ενοχλούσαν κάποιους συμμαθητές μου και ένας φόβος με κυρίευε κάθε φορά που χρειαζόταν να περάσω από μπροστά τους. Συχνά στο σχόλασμα περίμενα να φύγουν πρώτα αυτοί για να βγω από την τάξη. Μερικά χρόνια αργότερα έπιασα δουλειά σε μια εταιρία και τότε θυμάμαι κοιμόμουν και ξυπνούσα με τρελό άγχος μην αργήσω γιατί με έστω και με μια ολιγόλεπτη αργοπορία ο προϊστάμενος ήταν ικανός να σε έχει μπροστά σε όλο το προσωπικό και να σε εξευτελίζει για μισή ώρα! Ο φόβος είχε γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου! Μα η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν γνώρισα ένα συνεργάτη της εταιρίας… αυτή η γνωριμία αποδείχτηκε η πιο οδυνηρή εμπειρία της ζωής μου μέχρι τότε! Η ζήλια του και ο οξύθυμος χαρακτήρας του έκαναν τη ζωή μου αβίωτη σε βαθμό που φοβόμουν να κάνω το οτιδήποτε χωρίς πρώτα να του εξηγήσω! Ο φόβος με είχε ακινητοποιήσει, με είχε μπλοκάρει, με είχε υποδουλώσει!
Είχα φτάσει στο σημείο μηδέν! Κάτι έπρεπε να κάνω… η ψυχή μου ασφυκτιούσε! Όλη μου τη ζωή τη διαπερνούσε κάποιος φόβος… κουράστηκα πια να φοβάμαι! Θέλω να ελευθερωθώ! Μια μέρα μέσα στην απελπισία μου άνοιξα την Καινή Διαθήκη… και αρχίζω και διαβάζω και η ψυχή μου νιώθει πιο ήρεμη και χαρούμενη και νιώθω την ελπίδα να φυτρώνει ξανά μέσα στην καρδιά μου και φτάνω και στην επιστολή του Απόστολου Παύλου και διαβάζω ‘ Ελευθερωθέντες δε από της αμαρτίας, εδουλώθητε τη δικαιοσύνη’. Δηλαδή, ‘ Αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι της αρετής.’ [ Προς Ρωμαίους στ,18]. Διότι η Θεία Χάρη μας καθιστά ικανούς να πολεμήσουμε την αμαρτία και τα πάθη μας και να γίνουμε ικανοί για έργα θεάρεστα μέσα από την υπακοή στη χριστιανική διδασκαλία!
Και κατάλαβα πως τόσα χρόνια ήμουν δούλη των ανθρώπων γιατί όποιος φοβάται τους άλλους γίνεται τελικά δούλος τους! Όχι πια! Δούλη του Θεού θέλω να είμαι! Ο Κύριος μας δημιούργησε ελεύθερους, δε ζητάει οπαδούς ή τυφλούς ακολούθους αλλά ανθρώπους που με ελεύθερη βούληση Τον ακολουθούν σε μια σταυροαναστάσιμη πορεία προς τον Ουρανό! Στο Χριστιανισμό η λέξη ‘δούλος’ είναι τίτλος τιμής και όχι απαξίας! Έτσι λοιπόν θέλω να πορεύομαι από δω και πέρα… με ανάλαφρη ψυχή και πνεύμα απαλλαγμένο από κάθε σκοτασμό με το Χριστό οδηγό, συνοδοιπόρο και Μέγα Ελευθερωτή μου!!! (Α.Κ.Β.)