375- ΠΑΝΤΑ ΤΡΙΤΟΣ. Η ευσεβής μητέρα κατευώδωσε το παιδί της, που πήγαινε να μπη ως εσωτερικός μαθητής σ’ ένα Γυμνάσιο, με τα εξής λόγια:
-Μη λησμονείς ποτέ , παιδί μου, ότι είσαι πάντα τρίτος.
Το παιδί, όταν έφθασε στο Γυμνάσιο, έγραψε με ωραία γράμματα σ’ ένα χαρτόνι «είμαι τρίτος» και το χαρτόνι αυτό το κρέμασε στο δωμάτιό του για να το βλέπη καθημερινώς.
Τα άλλα παιδιά τον ρωτούσαν τι σημαίνει το σύνθημα αυτό, αλλά αυτός απόφευγε ν’ απαντήση. Μόνο ύστερα από δυο μήνες είπε σ’ ένα φίλο του ότι η συμβουλή αυτή της μητέρας του σημαίνει: «Να σκέπτεσαι πρώτα τον Θεό, ύστερα τους άλλους και τρίτον τον εαυτό σου».
377- ΑΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. Ένας ταξιδιώτης, κατά την επίσκεψί του σ’ ένα στρατιωτικό νεκροταφείο της Νουβίλ, στις Ηνωμένες Πολιτείες, είδε έναν άνθρωπο που καταγινόταν να φυτεύη άνθη σ’ έναν τάφο.
Ο ταξιδιώτης ρώτησε:
-Ο υιός σου είναι θαμμένος εκεί μέσα;
-Όχι, απάντησε αυτός.
-Κανένας συγγενής σου;
-Όχι, απάντησε και πάλι.
-Τότε λοιπόν γιατί φυτεύεις αυτά τα άνθη;
-Να, είπε ο άνθρωπος, αφίνοντας κατά γης μια ξύλινη ταβλίτσα που κρατούσε, όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος κατοικούσα στο Ιλινόις. Με κάλεσαν υπό τα όπλα. Επειδή ήμουνα φτωχός και δεν είχα να πληρώσω έναν αναπληρωτή, έπρεπε να υπακούσω. Οι ετοιμασίες μου είχαν τελειώσει, είχα αποχαιρετήσει τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου, όταν ένας καλός μου φίλος έφθασε: « Έχεις μεγάλη οικογένεια, μου λέγει, κι αν φύγης η γυναίκα σου δε θα τα βγάλη πέρα, γι’ αυτό εγώ αναλαμβάνω να σε αντικαταστήσω». Δέχτηκα με χαρά. Σε μια μάχη πληγώθηκε βαρειά και πέθανε εδώ στη Νουβίλ. Τον έθαψαν εδώ. Μόλις το έμαθα δεν είχα ησυχία αν δεν ερχόμουνα να επισκεφθώ και να στολίσω τον τάφο αυτού του καλού φίλου. Έβαλα κατά μέρος τις μικρές μου οικονομίες και χθες έφθασα εδώ. Τώρα βρήκα τον τάφο αυτού του εξαιρετικού ανθρώπου.
Λέγοντας αυτά, πήρε την ταβλίτσα και την στερέωσε πάνω στον τάφο. Είχε αυτή την απλή και συγκινητική επιγραφή: Απέθανε για μένα.
(Θησαυρός Γνώσεων και ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 168-169 )